نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره 459 صبحي صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)تقدیر وتدبیر

459-وَ قَالَ ( عليه‏السلام )يَغْلِبُ الْمِقْدَارُ عَلَى التَّقْدِيرِ حَتَّى تَكُونَ الْآفَةُ فِي التَّدْبِيرِ
قال الرضي و قد مضى هذا المعنى فيما تقدم برواية تخالف هذه الألفاظ

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت 451 دکتر آیتی

451 و فرمود (ع): تقدير بر تدبير چيره مى‏ شود، به گونه ‏اى كه گاهى آفت و تباهى در تدبير است.
سيد رضى گويد: اين معنى پيش از اين در روايتى ديگر با الفاظى ديگر آمده است.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره 458 صبحي صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)نشانه ایمان

458-وَ قَالَ ( عليه‏السلام )الْإِيمَانُ أَنْ تُؤْثِرَ الصِّدْقَ حَيْثُ يَضُرُّكَ عَلَى الْكَذِبِ حَيْثُ يَنْفَعُكَ وَ أَلَّا يَكُونَ فِي حَدِيثِكَ فَضْلٌ عَنْ عَمَلِكَ وَ أَنْ تَتَّقِيَ اللَّهَ فِي حَدِيثِ غَيْرِكَ

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت 450 دکتر آیتی

450 و فرمود (ع): نشان ايمان اين است كه راست را برگزينى، هر چند به زيان تو بود، بر دروغى كه سود تو در آن است. و گفتارت از علمت افزون نيايد و از خداى بترس هنگامى كه سخن از ديگرى مى‏ گويى.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره 457 صبحي صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)گرسنه

457-وَ قَالَ ( عليه‏السلام )مَنْهُومَانِ لَا يَشْبَعَانِ طَالِبُ عِلْمٍ وَ طَالِبُ دُنْيَا

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت 449 دکتر آیتی

449 و فرمود (ع): دو گرسنه ‏اند كه هيچگاه سير نشوند: طالب علم و طالب دنيا.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره 456 صبحي صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)

456-وَ قَالَ ( عليه‏السلام )أَلَا حُرٌّ يَدَعُ هَذِهِ اللُّمَاظَةَ لِأَهْلِهَا إِنَّهُ لَيْسَ لِأَنْفُسِكُمْ ثَمَنٌ إِلَّا الْجَنَّةَ فَلَا تَبِيعُوهَا إِلَّا بِهَا

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت 448 دکتر آیتی

و فرمود (ع): آيا آزاده ‏اى نيست كه اين ته مانده غذاى در دهن مانده را براى آنان، كه در خور آن هستند، بيفكند. هر آينه نفسهاى شما را بهايى جز بهشت نيست، پس خود را جز به آن بها مفروشيد.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره 455 صبحي صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)

455- وَ سُئِلَ مَنْ أَشْعَرُ الشُّعَرَاءِ فَقَالَ ( عليه‏السلام )إِنَّ الْقَوْمَ لَمْ يَجْرُوا فِي حَلْبَةٍ تُعْرَفُ الْغَايَةُ عِنْدَ قَصَبَتِهَا فَإِنْ كَانَ وَ لَا بُدَّ فَالْمَلِكُ الضِّلِّيلُ‏
يريد إمرأ القيس‏

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت 447 دکتر آیتی

 از او پرسيدند كه بزرگترين شاعر عرب كيست، فرمود: شاعران در يك مسابقه اسب دوانى، اسب نتاخته ‏اند تا معلوم شود كه چه كسى نى پايان را مى ‏ربايد. و اگر بناچار بايد كسى را نام برد، ملك الضلّيل.
[پادشاه گمراه و مراد او امرؤ القيس است.]

ترجمه عبدالمحمد آیتی

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره 454 صبحي صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)وصف فرزند آدم

454-وَ قَالَ ( عليه‏السلام )مَا لِابْنِ آدَمَ وَ الْفَخْرِ أَوَّلُهُ نُطْفَةٌ وَ آخِرُهُ جِيفَةٌ وَ لَا يَرْزُقُ نَفْسَهُ وَ لَا يَدْفَعُ حَتْفَه‏

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت 445 دکتر آیتی

 و فرمود (ع): فرزند آدم به چه چيز خود مى ‏نازد آغازش نطفه بود و پايانش مردار شود. توان آن ندارد كه خود را روزى دهد و نتواند كه مرگش را از خود دفع كند.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره 453 صبحي صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)زبیر

453-وَ قَالَ ( عليه‏السلام )مَا زَالَ الزُّبَيْرُ رَجُلًا مِنَّا أَهْلَ الْبَيْتِ حَتَّى نَشَأَ ابْنُهُ الْمَشْئُومُ عَبْدُ اللَّهِ

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت 444 دکتر آیتی

 و فرمود (ع): زبير همواره يكى از ما اهل بيت بود تا پسر ناميمون او عبد الله به جوانى رسيد.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره 452 صبحي صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)

452-و قال ( عليه‏السلام )الْغِنَى وَ الْفَقْرُ بَعْدَ الْعَرْضِ عَلَى اللَّهِ

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت 446 دکتر آیتی

و فرمود (ع): توانگرى و تهى‏ دستى پس از عرضه داشتن كردار است به خداى تعالى.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره 451 صبحي صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)

451-وَ قَالَ ( عليه‏السلام )زُهْدُكَ فِي رَاغِبٍ فِيكَ نُقْصَانُ حَظٍّ وَ رَغْبَتُكَ فِي زَاهِدٍ فِيكَ ذُلُّ نَفْسٍ

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت 443 دکتر آیتی

443 و فرمود (ع): دورى گزيدن تو از كسى كه خواستار توست نقصان بهره توست از او و گرايش تو به كسى كه از تو دورى مى ‏گزيند، سبب خوارى و ذلت توست.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره 450 صبحي صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)مزاح وشوخی

450-وَ قَالَ ( عليه‏السلام )مَا مَزَحَ امْرُؤٌ مَزْحَةً إِلَّا مَجَّ مِنْ عَقْلِهِ مَجَّةً

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت 442 دکتر آیتی

 و فرمود (ع): هيچكس مزاح ننمود، مگر آنكه، اندكى از عقل خود را از دست داد.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره 449 صبحي صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)شهوت

449-وَ قَالَ ( عليه‏السلام )مَنْ كَرُمَتْ عَلَيْهِ نَفْسُهُ هَانَتْ عَلَيْهِ شَهَوَاتُهُ

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت 441 دکتر آیتی

و فرمود (ع): هر كه به كرامت نفس خود آگاه شود، شهوات در ديده ‏اش حقير آيند.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره 448 صبحي صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)مصیبت

448-وَ قَالَ ( عليه‏السلام )مَنْ عَظَّمَ صِغَارَ الْمَصَائِبِ ابْتَلَاهُ اللَّهُ بِكِبَارِهَا

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت 440 دکتر آیتی

440 و فرمود (ع): هر كه مصيبتهاى خرد را بزرگ شمارد، خدايش به مصيبتهاى بزرگ دچار خواهد كرد.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره 447 صبحي صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)ربا

447-وَ قَالَ ( عليه‏السلام )مَنِ اتَّجَرَ بِغَيْرِ فِقْهٍ فَقَدِ ارْتَطَمَ فِي الرِّبَا

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت 439 دکتر آیتی

و فرمود (ع): هر كه علم فقه نداند و تجارت كند، در ورطه ربا افتد.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره 446 صبحي صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)

446- وَ قَالَ ( عليه‏السلام ) لِغَالِبِ بْنِ صَعْصَعَةَ أَبِي الْفَرَزْدَقِ فِي كَلَامٍ دَارَ بَيْنَهُمَا

مَا فَعَلَتْ إِبِلُكَ الْكَثِيرَةُ قَالَ دَغْدَغَتْهَا الْحُقُوقُ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ فَقَالَ ( عليه‏السلام )ذَلِكَ أَحْمَدُ سُبُلِ

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت 438 دکتر آیتی

ميان امام على (ع) و غالب بن صعصعه پدر فرزدق، گفتگويى بود، امام (ع) از او پرسيد: آن همه شتر كه داشتى چه شد گفت: اداى حقوق مردم، آنها را پراكنده ساخت. امام (ع) فرمود: بهترين راههاى پراكنده شدنشان همين بود.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره 445 صبحي صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)

445-وَ قَالَ ( عليه‏السلام )إِذَا كَانَ فِي رَجُلٍ خَلَّةٌ رَائِقَةٌ فَانْتَظِرُوا أَخَوَاتِهَا

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت 437 دکتر آیتی

437 و فرمود (ع): اگر در كسى صفتى شگفت ديديد، منتظر صفات همانند آن باشيد.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره 444 صبحي صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)

444-وَ قَالَ ( عليه‏السلام )قَلِيلٌ مَدُومٌ عَلَيْهِ خَيْرٌ مِنْ كَثِيرٍ مَمْلُولٍ مِنْه‏

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت 436 دکتر آیتی

و فرمود (ع): اندكى كه پيوسته باشد به از بسيارى كه از آن ملول گردند.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره 443 صبحي صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)وصف مالک اشتر

443- وَ قَالَ ( عليه‏السلام ) وَ قَدْ جَاءَهُ نَعْيُ الْأَشْتَرِ رَحِمَهُ اللَّهُ‏ مَالِكٌ وَ مَا مَالِكٌ وَ اللَّهِ لَوْ كَانَ جَبَلًا لَكَانَ فِنْداً وَ لَوْ كَانَ حَجَراً لَكَانَ صَلْداً لَا يَرْتَقِيهِ الْحَافِرُ وَ لَا يُوفِي عَلَيْهِ الطَّائِرُ
قال الرضي و الفند المنفرد من الجبال

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت 435 دکتر آیتی

 هنگامى كه خبر مرگ مالك اشتر، رحمه الله، به او رسيد، فرمود: مالك، مالك چه بود به خدا سوگند، اگر كوه مى ‏بود، كوهى بى‏ همتا و سرافراز بود و اگر صخره ‏اى بود، صخره ‏اى سخت بود كه سم هيچ ستورى آن را نمى‏ سود و هيچ پرنده ‏اى به اوجش نتوانست پريد.
رضى گويد: «فند» كوه‏هاى منفرد و جدا از ديگر كوهها را گويند.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره 442 صبحي صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)شهر

442-وَ قَالَ ( عليه‏السلام )لَيْسَ بَلَدٌ بِأَحَقَّ بِكَ مِنْ بَلَدٍ خَيْرُ الْبِلَادِ مَا حَمَلَكَ

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت 434 دکتر آیتی

 و فرمود (ع): براى تو هيچ شهرى بهتر از شهر ديگر نيست. بهترين شهرها شهرى است كه تو را بپذيرد و در آن آسوده باشى.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره 441 صبحي صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)

441-وَ قَالَ ( عليه‏السلام )الْوِلَايَاتُ مَضَامِيرُ الرِّجَالِ

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت 432 دکتر آیتی

و فرمود (ع): حكومتها ميدان مسابقت مردان هستند.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره 440 صبحي صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)

440-وَ قَالَ ( عليه‏السلام )مَا أَنْقَضَ النَّوْمَ لِعَزَائِمِ الْيَوْمِ

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت 433 دکتر آیتی

و فرمود (ع): چه تصميمهاى مهم روز را كه خواب ناچيز كند.

ترجمه عبدالمحمد آیتی