نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره 44 صبحي صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)

۴۴-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )طُوبَى لِمَنْ ذَکَرَ الْمَعَادَ وَ عَمِلَ لِلْحِسَابِ وَ قَنِعَ بِالْکَفَافِ وَ رَضِیَ عَنِ اللَّهِ

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت 41 دکتر آیتی:

41 هنگامى كه از خبّاب من الارت«» ياد مى‏ كرد چنين فرمود: خداوند خبّاب بن الارتّ را رحمت كند. به رغبت اسلام آورد و در عين اطاعت، مهاجرت كرد و به آنچه روزيش داده بودند، قناعت نمود و از خدا راضى بود و مجاهد زيست. 

خوشا به حال كسى كه همواره به ياد معاد باشد و براى روز حساب عمل كند و به آنچه روزيش داده ‏اند، قانع باشد و از خداى راضى.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره 49 صبحي صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی) گرسنه وسیر

۴۹-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )احْذَرُوا صَوْلَهَ الْکَرِیمِ إِذَا جَاعَ وَ اللَّئِیمِ إِذَا شَبِعَ

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت 46 دکتر آیتی

و فرمود (ع):

از تعرض كريمان، چون گرسنه شوند و از تعرض فرومايگان، چون سير شوند، حذر كنيد.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

 

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره 50 صبحي صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی) قلوب

۵۰-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )قُلُوبُ الرِّجَالِ وَحْشِیَّهٌ فَمَنْ تَأَلَّفَهَا أَقْبَلَتْ عَلَیْهِ

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت 47 دکتر آیتی

 

 و فرمود (ع):

دلهاى مردان رمنده است، هر كه آنها را به دست آورد، به او روى نهند.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره 59 صبحي صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی) بشارت

۵۹-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )مَنْ حَذَّرَکَ کَمَنْ بَشَّرَکَ

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت 56 دکتر آیتی

 و فرمود (ع):

آنكه تو را از چيزى بر حذر مى ‏دارد، همانند كسى است كه تو را مژده ‏اى مى ‏رساند.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

 

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره 58 صبحي صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی) شهوت

۵۸-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )الْمَالُ مَادَّهُ الشَّهَوَاتِ

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت 55 دکتر آیتی

و فرمود (ع):

ثروت اصل و مايه شهوتهاست.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

 

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره 57 صبحي صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)قناعت

57-وَ قَالَ ( عليه‏السلام )الْقَنَاعَةُ مَالٌ لَا يَنْفَدُ

قال الرضي و قد روي هذا الكلام عن النبي ( صلى‏ الله ‏عليه ‏وآله ‏وسلم )

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت 54 دکتر آیتی

 و فرمود (ع):

قناعت ثروتى است كه از ميان نرود.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

 

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره 56 صبحي صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)غربت

۵۶-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )الْغِنَى فِی الْغُرْبَهِ وَطَنٌ وَ الْفَقْرُ فِی الْوَطَنِ غُرْبَهٌ

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت 53 دکتر آیتی

و فرمود (ع):

توانگرى در غربت، وطن است و فقر در وطن، غربت است.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

 

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره 55 صبحي صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)اقسام صبر

۵۵-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )الصَّبْرُ صَبْرَانِ صَبْرٌ عَلَى مَا تَکْرَهُ وَ صَبْرٌ عَمَّا تُحِبُّ

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت52 دکتر آیتی

و فرمود (ع):

صبر بر دو گونه است: يكى صبر در آنچه آن را ناخوش مى‏ دارى و يكى صبر از آنچه دوستش مى‏ دارى.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره 54 صبحي صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)هیچ…

۵۴-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )لَا غِنَى کَالْعَقْلِ وَ لَا فَقْرَ کَالْجَهْلِ وَ لَا مِیرَاثَ کَالْأَدَبِ وَ لَا ظَهِیرَ کَالْمُشَاوَرَهِ

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت 51 دکتر آیتی

 و فرمود (ع):

هيچ بى‏ نيازيى چون عقل و هيچ بينوايى چون جهل و هيچ ميراثى چون ادب و هيچ پشتيبانى چون رأى زدن با ديگران نباشد.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

 

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره 53 صبحي صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی) نشانه سخاوت

۵۳-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )السَّخَاءُ مَا کَانَ ابْتِدَاءً فَأَمَّا مَا کَانَ عَنْ مَسْأَلَهٍ فَحَیَاءٌ وَ تَذَمُّمٌ

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت 50 دکتر آیتی

50 و فرمود (ع):

سخاوت هنگامى است كه بخشش بدون سؤال بود و پس از سؤال يا از شرم است و يا از بيم بدگويى مردم.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

 

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره 52 صبحي صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)عفو

۵۲-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )أَوْلَى النَّاسِ بِالْعَفْوِ أَقْدَرُهُمْ عَلَى الْعُقُوبَهِ

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت 49 دکتر آیتی

 و فرمود (ع):

سزاوارترين مردم به عفو تواناترين آنهاست به عقوبت.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

 

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره 51 صبحي صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)عیب

۵۱-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )عَیْبُکَ مَسْتُورٌ مَا أَسْعَدَکَ جَدُّکَ

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

48 و فرمود (ع):

عيب تو پوشيده است تا بخت مساعد توست.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

 

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره 48 صبحي صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی) عوامل پیروزی

۴۸-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )الظَّفَرُ بِالْحَزْمِ وَ الْحَزْمُ بِإِجَالَهِ الرَّأْیِ وَ الرَّأْیُ بِتَحْصِینِ الْأَسْرَارِ

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت 45 دکتر آیتی

 و فرمود (ع):

پيروزى به دورانديشى است و دورانديشى به جولان انديشه و انديشه به نگاه داشتن اسرار است.

 

ترجمه عبدالمحمد آیتی

 

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره 46 صبحي صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)

۴۶-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )سَیِّئَهٌ تَسُوءُکَ خَیْرٌ عِنْدَ اللَّهِ مِنْ حَسَنَهٍ تُعْجِبُکَ

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت 43 دکتر آیتی:

و فرمود (ع):گناهى كه اندوهگينت سازد، در نزد خدا بهتر است از كار نيكى كه به خودپسنديت وادارد.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

 

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره 45 صبحي صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)مومن ومنافق

۴۵-وَ قَالَ ( علیه ‏السلام )لَوْ ضَرَبْتُ خَیْشُومَ الْمُؤْمِنِ بِسَیْفِی هَذَا عَلَى أَنْ یُبْغِضَنِی مَا أَبْغَضَنِی وَ لَوْ صَبَبْتُ الدُّنْیَا بِجَمَّاتِهَا عَلَى الْمُنَافِقِ عَلَى أَنْ یُحِبَّنِی مَا أَحَبَّنِی

وَ ذَلِکَ أَنَّهُ قُضِیَ فَانْقَضَى عَلَى لِسَانِ النَّبِیِّ الْأُمِّیِّ ( صلى ‏الله ‏علیه‏ وآله‏ وسلم )أَنَّهُ قَالَ یَا عَلِیُّ لَا یُبْغِضُکَ مُؤْمِنٌ وَ لَا یُحِبُّکَ مُنَافِق‏

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت 42 دکتر آیتی:

 و فرمود (ع): اگر به اين شمشيرم بر بينى مؤمن زنم كه با من دشمن شود، دشمن نشود و اگر همه جهان را به كام منافق ريزم كه با من دوست گردد، دوست نگردد.

و اين، از آن روست، كه حكم خداى بر زبان پيامبر امّى (صلى الله عليه و آله) گذشت كه فرمود: يا على، مؤمن تو را دشمن نشود و منافق دوست نگردد.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

 

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره 43 صبحي صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)

۴۳-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )فِی ذِکْرِ خَبَّابِ بْنِ الْأَرَتِّ یَرْحَمُ اللَّهُ خَبَّابَ بْنَ الْأَرَتِّ فَلَقَدْ أَسْلَمَ رَاغِباً وَ هَاجَرَ طَائِعاً وَ قَنِعَ بِالْکَفَافِ وَ رَضِیَ عَنِ اللَّهِ وَ عَاشَ مُجَاهِداً

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت 41 دکتر آیتی:

41 هنگامى كه از خبّاب من الارت«» ياد مى‏ كرد چنين فرمود: خداوند خبّاب بن الارتّ را رحمت كند. به رغبت اسلام آورد و در عين اطاعت، مهاجرت كرد و به آنچه روزيش داده بودند، قناعت نمود و از خدا راضى بود و مجاهد زيست.
خوشا به حال كسى كه همواره به ياد معاد باشد و براى روز حساب عمل كند و به آنچه روزيش داده ‏اند، قانع باشد و از خداى راضى.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

 

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره 42 صبحي صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی) بیماری

۴۲-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )لِبَعْضِ أَصْحَابِهِ فِی عِلَّهٍ اعْتَلَّهَا جَعَلَ اللَّهُ مَا کَانَ مِنْ شَکْوَاکَ حَطّاً لِسَیِّئَاتِکَ فَإِنَّ الْمَرَضَ لَا أَجْرَ فِیهِ وَ لَکِنَّهُ یَحُطُّ السَّیِّئَاتِ وَ یَحُتُّهَا حَتَّ الْأَوْرَاقِ وَ إِنَّمَا الْأَجْرُ فِی الْقَوْلِ بِاللِّسَانِ وَ الْعَمَلِ بِالْأَیْدِی وَ الْأَقْدَامِ  وَ إِنَّ اللَّهَ سُبْحَانَهُ یُدْخِلُ بِصِدْقِ النِّیَّهِ وَ السَّرِیرَهِ الصَّالِحَهِ مَنْ یَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ الْجَنَّهَ

قال الرضی و أقول صدق ( علیه‏السلام ) إن المرض لا أجر فیه لأنه لیس من قبیل ما یستحق علیه العوض لأن العوض یستحق على ما کان فی مقابله فعل الله تعالى بالعبد من الآلام و الأمراض و ما یجری مجرى ذلک
و الأجر و الثواب یستحقان على ما کان فی مقابله فعل العبد فبینهما فرق قد بینه ( علیه‏السلام ) کما یقتضیه علمه الثاقب و رأیه الصائب

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت 40 دکتر آیتی:

40 به يكى از اصحابش كه بيمار شده بود چنين فرمود:

خداوند بيمارى تو را كه از آن شكوه مى ‏كنى، سبب كاستن از گناهانت قرار داده. زيرا در بيمارى اجر و ثوابى نيست، ولى گناهان را مى ‏ريزد، آنسان، كه برگ درختان مى ‏ريزند. اجر و ثواب، حاصل گفتار به زبان است و كردار به دست و پاى.

خداوند به سبب صدق نيت و باطن پاك، هر كس را كه خواهد، به بهشت مى‏ برد. من مى‏ گويم: امام (ع) راست گفته است و در بيمارى اجر و ثوابى نيست زيرا بيمارى از چيزهايى است كه آن را عوض است نه مزد. عوض در برابر دردها و بيماريهايى است كه از سوى خداوند بر بنده مى ‏رسد، ولى اجر و ثواب در برابر عملى است كه از بنده سر زده است پس ميان عوض و ثواب فرقى است كه امام با علم نافذ و رأى صواب خويش بيان فرموده است.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

 

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره 41-40 صبحي صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)نحویه گفتار

۴۰-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )لِسَانُ الْعَاقِلِ وَرَاءَ قَلْبِهِ وَ قَلْبُ الْأَحْمَقِ وَرَاءَ لِسَانِهِ
قال الرضی و هذا من المعانی العجیبه الشریفه و المراد به أن العاقل لا یطلق لسانه إلا بعد مشاوره الرویه و مؤامره الفکره
و الأحمق تسبق حذفات لسانه و فلتات کلامه مراجعه فکره و مماخضه رأیه فکأن لسان العاقل تابع لقلبه و کأن قلب الأحمق تابع للسانه

۴۱- و قد روی عنه ( علیه‏السلام ) هذا المعنى بلفظ آخر و هو قوله‏

قَلْبُ الْأَحْمَقِ فِی فِیهِ وَ لِسَانُ الْعَاقِلِ فِی قَلْبِهِ
و معناهما واحد

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت 39 دکتر آیتی:

39 و فرمود (ع): زبان خردمند آن سوى دل اوست و دل بى‏ خرد آن سوى زبانش.
رضى گويد: اين از معانى عجيب و شريف است. مراد اين است كه عاقل زبان نمى‏گشايد مگر پس از آنكه با انديشه و فكر خود مشورت كند
و بى‏ خرد، سخنان بيهوده‏ اش بر فكر و تأمل و انديشه ‏اش پيشى گيرد. گويى زبان عاقل، تابع دل اوست و دل احمق، تابع زبان اوست
اين معنى از آن حضرت به عبارات ديگرى هم آمده است، مانند اين عبارت: دل احمق در دهان اوست و زبان عاقل در دلش و هر دو يك معنى است.

ترجمه عبدالمحمد آیتی