نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره 39 صبحي صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)واجبات ومستحبات

۳۹-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )لَا قُرْبَهَ بِالنَّوَافِلِ إِذَا أَضَرَّتْ بِالْفَرَائِضِ

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت 38 دکتر آیتی:

در به جاى آوردن مستحبات قربتى نيست اگر به واجبات زيان رساند.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

 

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره 38 صبحي صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)مواعظ

۳۸-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )لِابْنِهِ الْحَسَنِ یَا بُنَیَّ احْفَظْ عَنِّی أَرْبَعاً وَ أَرْبَعاً لَا یَضُرُّکَ مَا عَمِلْتَ مَعَهُنَّ إِنَّ أَغْنَى الْغِنَى الْعَقْلُ وَ أَکْبَرَ الْفَقْرِ الْحُمْقُ وَ أَوْحَشَ الْوَحْشَهِ الْعُجْبُ وَ أَکْرَمَ الْحَسَبِ حُسْنُ الْخُلُقِ
یَا بُنَیَّ إِیَّاکَ وَ مُصَادَقَهَ الْأَحْمَقِ فَإِنَّهُ یُرِیدُ أَنْ یَنْفَعَکَ فَیَضُرَّکَ وَ إِیَّاکَ وَ مُصَادَقَهَ الْبَخِیلِ فَإِنَّهُ یَقْعُدُ عَنْکَ أَحْوَجَ مَا تَکُونُ إِلَیْهِ
وَ إِیَّاکَ وَ مُصَادَقَهَ الْفَاجِرِ فَإِنَّهُ یَبِیعُکَ بِالتَّافِهِ
وَ إِیَّاکَ وَ مُصَادَقَهَ الْکَذَّابِ فَإِنَّهُ کَالسَّرَابِ یُقَرِّبُ عَلَیْکَ الْبَعِیدَ وَ یُبَعِّدُ عَلَیْکَ الْقَرِیبَ

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت37 دکتر آیتی:

37 به فرزند خود امام حسن (ع) فرمود: اى فرزند، از من چهار و چهار چير را به خاطر بسپار كه چون كارهايت را به آنها به انجام رسانى، هرگز زيانى به تو نرسد:

برترين بى نيازيها عقل است و بزرگترين بينوايي ها حماقت است و ترسناكترين ترسها خودپسندى است و گرامي ترين حسب و نسب، خلق نيكوست.
اى فرزند، بپرهيز از دوستى با احمق، زيرا احمق خواهد كه به تو سود رساند، ولى زيان مى‏ رساند و بپرهيز از دوستى با بخيل كه او چيزى را كه بسيار به آن نيازمند هستى از تو دريغ مى‏ دارد
و بپرهيز از دوستى با تبهكار كه تو را به اندك چيزى مى‏ فروشد.
و بپرهيز از دوستى دروغگو، كه او چون سراب است، دور را نزديك نشان مى‏ دهد و نزديك را دور مى‏ نماياند.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

 

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره 37 صبحي صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)

۳۷- وَ قَالَ ( علیه‏السلام ) وَ قَدْ لَقِیَهُ عِنْدَ مَسِیرِهِ إِلَى الشَّامِ دَهَاقِینُ الْأَنْبَارِ فَتَرَجَّلُوا لَهُ وَ اشْتَدُّوا بَیْنَ یَدَیْهِ

فَقَالَ‏ مَا هَذَا الَّذِی صَنَعْتُمُوهُ فَقَالُوا خُلُقٌ مِنَّا نُعَظِّمُ بِهِ أُمَرَاءَنَا فَقَالَ وَ اللَّهِ مَا یَنْتَفِعُ بِهَذَا أُمَرَاؤُکُمْ وَ إِنَّکُمْ لَتَشُقُّونَ عَلَى أَنْفُسِکُمْ فِی دُنْیَاکُمْ وَ تَشْقَوْنَ بِهِ فِی آخِرَتِکُمْ وَ مَا أَخْسَرَ الْمَشَقَّهَ وَرَاءَهَا الْعِقَابُ وَ أَرْبَحَ الدَّعَهَ مَعَهَا الْأَمَانُ مِنَ النَّارِ

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت 36 دکتر آیتی:

36 هنگامى كه به شام مى‏ رفت، دهقانان شهر انبار به ديدارش آمدند. از اسبها پياده شدند و پيشاپيش او دويدند.
پرسيد: اين چه كار است كه مى‏ كنيد گفتند كه اين عادت ماست در بزرگداشت فرمانروايانمان.

امام (ع) فرمود: اين كارى است كه اميرانتان از آن سود نبردند و شما خود را در زندگى خود به مشقت مى ‏افكنيد و در آخرت به بدبختى گرفتار مى ‏آييد.

چه زيانبار است مشقتى كه در پى آن عذاب باشد و چه سودمند است آسودگى همراه با ايمنى از عذاب خدا.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

 

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره 36 صبحي صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی) آرزو

۳۶-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )مَنْ أَطَالَ الْأَمَلَ أَسَاءَ الْعَمَلَ

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت 35 دکتر آیتی:

هر كه دامنه آرزوهايش گسترده شود، كردارش ناروا گردد.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره 35 صبحي صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)

۳۵-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )مَنْ أَسْرَعَ إِلَى النَّاسِ بِمَا یَکْرَهُونَ قَالُوا فِیهِ بِمَا لَا یَعْلَمُونَ

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت 34 دکتر آیتی:

هر كه به كارى بشتابد، كه مردمش ناخوش دارند، در باره ‏اش آن گويند كه ندانند.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

 

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره 34 صبحي صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)

۳۴-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )أَشْرَفُ الْغِنَى تَرْکُ الْمُنَى

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت 33 دکتر آیتی:

برترين توانگرى ترك آرزوهاست.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

 

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره 33 صبحي صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی) میانه روی

۳۳-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )کُنْ سَمْحاً وَ لَا تَکُنْ مُبَذِّراً وَ کُنْ مُقَدِّراً وَ لَا تَکُنْ مُقَتِّراً

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت 32 دکتر آیتی:

بخشنده باش و اسرافكار مباش و ميانه‏ رو باش و سختگير مباش.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

 

 

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره 32 صبحي صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی) خیر وشر

۳۲-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )فَاعِلُ الْخَیْرِ خَیْرٌ مِنْهُ وَ فَاعِلُ الشَّرِّ شَرٌّ مِنْهُ

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت 31 دکتر آیتی:

نيكوكار از كار نيكويش بهتر است و، بدكار از كار بدش بدتر.

 

ترجمه عبدالمحمد آیتی

 

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره 31 صبحي صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی) ارکان ایمان وکفر

۳۱-وَ سُئِلَ ( علیه‏السلام )عَنِ الْإِیمَانِ فَقَالَ الْإِیمَانُ عَلَى أَرْبَعِ دَعَائِمَ عَلَى الصَّبْرِ وَ الْیَقِینِ وَ الْعَدْلِ وَ الْجِهَادِ
وَ الصَّبْرُ مِنْهَا عَلَى أَرْبَعِ شُعَبٍ عَلَى الشَّوْقِ وَ الشَّفَقِ وَ الزُّهْدِ وَ التَّرَقُّبِ
فَمَنِ اشْتَاقَ إِلَى الْجَنَّهِ سَلَا عَنِ الشَّهَوَاتِ وَ مَنْ أَشْفَقَ مِنَ النَّارِ اجْتَنَبَ الْمُحَرَّمَاتِ وَ مَنْ زَهِدَ فِی الدُّنْیَا اسْتَهَانَ بِالْمُصِیبَاتِ وَ مَنِ ارْتَقَبَ الْمَوْتَ سَارَعَ إِلَى الْخَیْرَاتِ
وَ الْیَقِینُ مِنْهَا عَلَى أَرْبَعِ شُعَبٍ عَلَى تَبْصِرَهِ الْفِطْنَهِ وَ تَأَوُّلِ الْحِکْمَهِ وَ مَوْعِظَهِ الْعِبْرَهِ وَ سُنَّهِ الْأَوَّلِینَ
فَمَنْ تَبَصَّرَ فِی الْفِطْنَهِ تَبَیَّنَتْ لَهُ الْحِکْمَهُ وَ مَنْ تَبَیَّنَتْ لَهُ الْحِکْمَهُ عَرَفَ الْعِبْرَهَ وَ مَنْ عَرَفَ الْعِبْرَهَ فَکَأَنَّمَا کَانَ فِی الْأَوَّلِینَ
وَ الْعَدْلُ مِنْهَا عَلَى أَرْبَعِ شُعَبٍ عَلَى غَائِصِ الْفَهْمِ وَ غَوْرِ الْعِلْمِ وَ زُهْرَهِ الْحُکْمِ وَ رَسَاخَهِ الْحِلْمِ فَمَنْ فَهِمَ عَلِمَ غَوْرَ الْعِلْمِ وَ مَنْ عَلِمَ غَوْرَ الْعِلْمِ صَدَرَ عَنْ شَرَائِعِ الْحُکْمِ وَ مَنْ حَلُمَ لَمْ یُفَرِّطْ فِی أَمْرِهِ وَ عَاشَ فِی النَّاسِ حَمِیداً
وَ الْجِهَادُ مِنْهَا عَلَى أَرْبَعِ شُعَبٍ عَلَى الْأَمْرِ بِالْمَعْرُوفِ وَ النَّهْیِ عَنِ الْمُنْکَرِ وَ الصِّدْقِ فِی الْمَوَاطِنِ وَ شَنَآنِ الْفَاسِقِینَ
فَمَنْ أَمَرَ بِالْمَعْرُوفِ شَدَّ ظُهُورَ الْمُؤْمِنِینَ وَ مَنْ نَهَى عَنِ الْمُنْکَرِ أَرْغَمَ أُنُوفَ الْکَافِرِینَ وَ مَنْ صَدَقَ فِی الْمَوَاطِنِ قَضَى مَا عَلَیْهِ وَ مَنْ شَنِئَ الْفَاسِقِینَ وَ غَضِبَ لِلَّهِ غَضِبَ اللَّهُ لَهُ وَ أَرْضَاهُ یَوْمَ الْقِیَامَهِ
وَ الْکُفْرُ عَلَى أَرْبَعِ دَعَائِمَ عَلَى التَّعَمُّقِ‏
وَ التَّنَازُعِ وَ الزَّیْغِ وَ الشِّقَاقِ
فَمَنْ تَعَمَّقَ لَمْ یُنِبْ إِلَى الْحَقِّ وَ مَنْ کَثُرَ نِزَاعُهُ بِالْجَهْلِ دَامَ عَمَاهُ عَنِ الْحَقِّ وَ مَنْ زَاغَ سَاءَتْ عِنْدَهُ الْحَسَنَهُ وَ حَسُنَتْ عِنْدَهُ السَّیِّئَهُ وَ سَکِرَ سُکْرَ الضَّلَالَهِ وَ مَنْ شَاقَّ وَعُرَتْ عَلَیْهِ طُرُقُهُ وَ أَعْضَلَ عَلَیْهِ أَمْرُهُ وَ ضَاقَ عَلَیْهِ مَخْرَجُهُ
وَ الشَّکُّ عَلَى أَرْبَعِ شُعَبٍ عَلَى التَّمَارِی وَ الْهَوْلِ وَ التَّرَدُّدِ وَ الِاسْتِسْلَامِ
فَمَنْ جَعَلَ الْمِرَاءَ دَیْدَناً لَمْ یُصْبِحْ لَیْلُهُ وَ مَنْ هَالَهُ مَا بَیْنَ یَدَیْهِ نَکَصَ عَلَى عَقِبَیْهِ وَ مَنْ تَرَدَّدَ فِی الرَّیْبِ وَطِئَتْهُ سَنَابِکُ الشَّیَاطِینِ وَ مَنِ اسْتَسْلَمَ لِهَلَکَهِ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَهِ هَلَکَ فِیهِمَا
قال الرضی و بعد هذا کلام ترکنا ذکره خوف الإطاله و الخروج عن الغرض المقصود فی هذا الکتاب

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت 30 دکتر آیتی:

30 از امير المؤمنين معنى ايمان را پرسيدند، فرمود: ايمان را چهار پايه است: شكيبايى و يقين و عدل و جهاد.
شكيبايى را نيز چهار شعبه است: شوق و ترس و پارسايى و انتظار.
پس، هر كه در او شوق بهشت باشد، بايد كه از شهوات دورى جويد و هر كه از آتش دوزخ ترسد، بايد كه از محرمات اجتناب كند، و هر كه در دنيا پارسايى گزيند، تحمل مصيبتها بر وى آسان شود و هر كه در انتظار مرگ باشد، به كارهاى نيك شتاب كند.

و يقين را چهار شعبه است: بينايى هوشمندانه و دريافت از روى حكمت و پند گرفتن از چيزهاى عبرت آميز و رفتن به روش پيشينيان.
هر كه از روى هوشمندى نگرد، حكمت بر وى آشكار شود و هر كه از حكمت بر وى آشكار شود، آموخته است كه چگونه از حوادث عبرت گيرد و هر كه عبرت گرفتن را آموزد، گويى با گذشتگان در گذشته، زيسته است.

و عدالت را چهار شعبه است: فهمى كه به عمق چيزها رسد و علمى كه حقايق را دريابد و داورى كردنى نيكو و راسخ بودن در بردبارى. آنكه نيكو فهم كند به عمق دانايى رسد و هر كه به عمق دانايى رسد، از آبشخور احكام دين سيراب بيرون آيد و هر كه بردبارى را شعار خود سازد، در كارها تقصير ننمايد و در ميان مردم، ستوده زيست كند.

جهاد را نيز چهار شعبه است: امر به معروف و نهى از منكر و پيكار در راه دين و دشمنى با فاسقان.
پس، هر كه امر به معروف كند، مؤمنان را پشتيبانى نيكوست و هر كه نهى از منكر نمايد، بينى منافقان را بر خاك ماليده و هر كه در راه خدا پيكار كند، آنچه را بر عهده داشته به جاى آورده و هر كه با فاسقان دشمنى كند و براى خدا خشمگين شود، خدا را در روز جزا خشنود ساخته است.

كفر را چهار پايه است: كنجكاوى بيهوده و خصومت كردن و انحراف از حق و دشمنى ورزيدن.
كسى كه در كارها بيهوده كنجكاوى كند، به حق نرسد. هر كه به سبب نادانى به خصومت پردازد، همواره ديده‏اش از ديدن حق نابينا باشد و هر كه از حق منحرف گردد، نيكى را بدى انگارد و بدى را نيكى پندارد و به باده گمراهى مست شود و هر كه دشمنى ورزد، راههايش ناهموار و پر وحشت گردد و كارش دشوار شود و راه بيرون شدن بر او بسته ماند.

شك را نيز چهار شعبه است: جدال بيهوده و هول و هراس و دودلى و تسليم.
هر كه جدال را عادت خود سازد شبش به روز بدل نگردد و هر كه از كارهايى كه در پيش دارد بترسد، واپس ماند و به مقصود نرسد و هر كه به ترديد و دودلى گرفتار آيد، پس سپر سمهاى شياطين شود و هر كه به تباهى دنيا و آخرت تن در دهد، هم در دنيا هلاك شود و هم در آخرت.
رضى گويد: پس از اين كلامى است، كه ما از ذكر آن خوددارى كرديم از بيم به درازكشيدن سخن و خارج بودنش از موضوع ما.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره 30 صبحي صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)بخشش ومغفرت

۳۰-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )الْحَذَرَ الْحَذَرَ فَوَاللَّهِ لَقَدْ سَتَرَ حَتَّى کَأَنَّهُ قَدْ غَفَرَ

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت 29 دکتر آیتی:

 

بترسيد، بترسيد، به خدا سوگند، كه گاه چنان گناه را مى ‏پوشاند كه پندارى آن را بخشيده است.

 

ترجمه عبدالمحمد آیتی

 

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره 29 صبحي صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)مرگ ومردن

۲۹-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )إِذَا کُنْتَ فِی إِدْبَارٍ وَ الْمَوْتُ فِی إِقْبَالٍ فَمَا أَسْرَعَ الْمُلْتَقَى

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت 28 دکتر آیتی:

 

اگر تو روى به بازگشت نهاده باشى و مرگ روى در آمدن داشته باشد، چه زود به هم خواهيد رسيد.

 

ترجمه عبدالمحمد آیتی

 

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره 28 صبحي صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)زهد

۲۸-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )أَفْضَلُ الزُّهْدِ إِخْفَاءُ الزُّهْدِ

 

 

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

 

 

حکمت 27 دکتر آیتی:

 

برترين پارساييها آن است كه در نهان باشد.

 

ترجمه عبدالمحمد آیتی

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره 27 صبحي صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)بیماری

۲۷-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )امْشِ بِدَائِکَ مَا مَشَى بِکَ

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت 26 دکتر آیتی:

 

تا درد همراه توست تو نيز با او همراهى كن.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

 

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره 26 صبحي صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)سر وراز

۲۶-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )مَا أَضْمَرَ أَحَدٌ شَیْئاً إِلَّا ظَهَرَ فِی فَلَتَاتِ لِسَانِهِ وَ صَفَحَاتِ وَجْهِهِ

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت 25 دکتر آیتی:

 

هيچكس چيزى را در دل نهان ننمود، مگر آنكه، در سخن نابجايى كه از دهانش مى‏ پرد، يا در صفحات چهره‏ اش، هويدا شود.

 

ترجمه عبدالمحمد آیتی

 

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره 25 صبحي صالح(ترجمه دکتر آیتی)نعمت

۲۵-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )یَا ابْنَ آدَمَ إِذَا رَأَیْتَ رَبَّکَ سُبْحَانَهُ یُتَابِعُ عَلَیْکَ نِعَمَهُ وَ أَنْتَ تَعْصِیهِ فَاحْذَرْهُ

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت 24 دکتر آیتی:

اى پسر آدم، اگر ديدى كه خداى سبحان، نعمتش را پى‏ درپى به تو ارزانى مى‏ دارد و تو نافرمانيش مى‏ كنى، از كيفر او بترس.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

 

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره 24 صبحي صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)کفاره گناه

۲۴-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )مِنْ کَفَّارَاتِ الذُّنُوبِ الْعِظَامِ إِغَاثَهُ الْمَلْهُوفِ وَ التَّنْفِیسُ عَنِ الْمَکْرُوبِ

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت 23 دکتر آیتی:

 

از كفاره‏ هاى گناهان بزرگ، به فرياد رسيدن ستمديدگان است و شاد كردن غمگينان.

 

ترجمه عبدالمحمد آیتی

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره 23 صبحي صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)نسب

۲۳-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )مَنْ أَبْطَأَ بِهِ عَمَلُهُ لَمْ یُسْرِعْ بِهِ نَسَبُهُ

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت 22 دکتر آیتی:

 

هر كه در كارها درنگ كند، شرف نسب، سبب سرعت در كارش نشود.

 

ترجمه عبدالمحمد آیتی

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره 22 صبحي صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)حقوق ائمه(ع)

۲۲-وَ قَالَ ( علیه‏ السلام )لَنَا حَقٌّ فَإِنْ أُعْطِینَاهُ وَ إِلَّا رَکِبْنَا أَعْجَازَ الْإِبِلِ وَ إِنْ طَالَ السُّرَى‏

قال الرضی و هذا من لطیف الکلام و فصیحه و معناه أنا إن لم نعط حقنا کنا أذلاء و ذلک أن الردیف یرکب عجز البعیر کالعبد و الأسیر و من یجری مجراهما

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت 21 دکتر آیتی:

ما را حقى است كه اگر آن را به ما دادند، بگيريم و اگر ندادند، بر ترك شتر سوار مى‏ شويم، هر چند، سير در شب باشد و به دراز كشد.
[رضى گويد: اين سخن، سخنى لطيف و فصيح است. يعنى اگر حق ما را ندهند، ما در زمره خوارشدگان باشيم زيرا بنده و اسير و امثال آنها را بر سرين شتر مى‏ نشانند يعنى پشت سر آنكه شتر را مى‏ راند].

ترجمه عبدالمحمد آیتی

 

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره 21 صبحي صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)ترس وفرصت

  ۲۱-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )قُرِنَتِ الْهَیْبَهُ بِالْخَیْبَهِ وَ الْحَیَاءُ بِالْحِرْمَانِ وَ الْفُرْصَهُ تَمُرُّ مَرَّ السَّحَابِ فَانْتَهِزُوا فُرَصَ الْخَیْرِ

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت 20 دکتر آیتی:

 

ترس قرين نوميدى است و شرم، موجب محرومى است و فرصت مى‏ گذرد، چونان كه ابرها مى‏ گذرند. فرصتهاى نيكو را غنيمت شمريد.

 

ترجمه عبدالمحمد آیتی

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره 20 صبحي صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)چشم پوشی

۲۰-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )أَقِیلُوا ذَوِی الْمُرُوءَاتِ عَثَرَاتِهِمْ فَمَا یَعْثُرُ مِنْهُمْ عَاثِرٌ إِلَّا وَ یَدُ اللَّهِ بِیَدِهِ یَرْفَعُهُ

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت 19 دکتر آیتی:

 

از لغزشهاى جوانمردان درگذريد، كه هيچيك از آنان نلغزد، مگر آنكه دست او در دست خدا باشد و برداردش.

 

ترجمه عبدالمحمد آیتی