نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره 456 صبحي صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)

456-وَ قَالَ ( عليه‏السلام )أَلَا حُرٌّ يَدَعُ هَذِهِ اللُّمَاظَةَ لِأَهْلِهَا إِنَّهُ لَيْسَ لِأَنْفُسِكُمْ ثَمَنٌ إِلَّا الْجَنَّةَ فَلَا تَبِيعُوهَا إِلَّا بِهَا

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت 448 دکتر آیتی

و فرمود (ع): آيا آزاده ‏اى نيست كه اين ته مانده غذاى در دهن مانده را براى آنان، كه در خور آن هستند، بيفكند. هر آينه نفسهاى شما را بهايى جز بهشت نيست، پس خود را جز به آن بها مفروشيد.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

دیدگاه‌ها

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.