حکمت ۱۳۴ صبحی صالح
۱۳۴-وَ قَالَ ( علیهالسلام )لَا یَکُونُ الصَّدِیقُ صَدِیقاً حَتَّى یَحْفَظَ أَخَاهُ فِی ثَلَاثٍ فِی نَکْبَتِهِ وَ غَیْبَتِهِ وَ وَفَاتِهِ
حکمت ۱۳۰ شرح ابن أبی الحدید ج ۱۸
۱۳۰: لَا یَکُونُ الصَّدِیقُ صَدِیقاً حَتَّى یَحْفَظَ أَخَاهُ فِی ثَلَاثٍ- فِی نَکْبَتِهِ وَ غَیْبَتِهِ وَ وَفَاتِهِ قد تقدم لنا کلام فی الصدیق و الصداقه- و أما النکبه و حفظ الصدیق فیها فإنه یقال- فی الحبوس مقابر الأحیاء و شماته الأعداء- و تجربه الأصدقاء- . و أما الغیبه فإنه قد قال الشاعر-
و إذا الفتى حسنت مودته
فی القرب ضاعفها على البعد
و أما الموت فقد قال الشاعر-
و إنی لأستحییه و الترب بیننا
کما کنت أستحییه و هو یرانی
ومن کلام علی ع الصدیق من صدق فی غیبته
قیل لحکیم من أبعد الناس سفرا- قال من سافر فی ابتغاء الأخ الصالح- . أبو العلاء المعری-
أزرت بکم یا ذوی الألباب أربعه
یترکن أحلامکم نهب الجهالات
ود الصدیق و علم الکیمیاء و أحکام
النجوم و تفسیر المنامات
قیل للثوری دلنی على جلیس أجلس إلیه- قال تلک ضاله لا توجد
ترجمه فارسی شرح ابن ابی الحدید
حکمت (۱۳۰)
لا یکون الصدیق صدیقا حتى یحفظ اخاه فى ثلاث: فى نکبته، و غیبته، و وفاته. «دوست، دوست نخواهد بود مگر برادر خود را در سه چیز بپاید: هنگام گرفتارى و در غیبت او و هنگام مرگ او.» پیش از این، سخن در باره دوست و دوستى گذشت، اما در مورد گرفتارى و پاییدن دوست در آن مورد گفته شده است که زندانها گور زندگان و مایه سرزنش دشمنان و آزمودن دوستان است. در مورد حفظ دوستى در غیبت، شاعر چنین سروده است: «هر گاه دوستى جوانمرد، در حضور پسندیده و نیکو باشد باید به هنگام دورى آن را دو برابر گرداند.» در مورد مرگ هم شاعر گفته است: «اینک که خاک میان من و او حایل شده است از او آزرم مى دارم، همان گونه که هنگامى که مرا مى دید از او آزرم مى داشتم.»
جلوه تاریخ در شرح نهج البلاغه ابن ابى الحدیدجلد ۷ //دکتر محمود مهدوى دامغانى
بازدیدها: ۹۷
دیدگاه‌ها