حکمت ۱۲۱ صبحی صالح
۱۲۱-وَ قَالَ ( علیهالسلام )شَتَّانَ مَا بَیْنَ عَمَلَیْنِ عَمَلٍ تَذْهَبُ لَذَّتُهُ وَ تَبْقَى تَبِعَتُهُ وَ عَمَلٍ تَذْهَبُ مَئُونَتُهُ وَ یَبْقَى أَجْرُه
حکمت ۱۱۷ شرح ابن أبی الحدید ج ۱۸
۱۱۷: شَتَّانَ مَا بَیْنَ عَمَلَیْنِ- عَمَلٍ تَذْهَبُ لَذَّتُهُ وَ تَبْقَى تَبِعَتُهُ- وَ عَمَلٍ تَذْهَبُ مَئُونَتُهُ وَ یَبْقَى أَجْرُهُ أخذ هذا المعنى بعض الشعراء فقال-
تفنى اللذاذه ممن نال بغیته
من الحرام و یبقى الإثم و العار
تبقی عواقب سوء فی مغبتها
لا خیر فی لذه من بعدها النار
ترجمه فارسی شرح ابن ابی الحدید
حکمت (۱۱۷)
شتان ما بین عملین، عمل تذهب لذته و تبقى تبعته، و عمل تذهب مؤونته، و یبقى اجره. «چه فاصله زیادى است میان دو کار، کارى که لذت آن برود و گناهش باقى ماند و کارى که رنجش از میان رود و پاداش آن باقى ماند.» یکى از شاعران همین معنى را تضمین کرده و سروده است که «کسى که از حرام به خواسته خود مىرسد لذتش نابود مىشود و گناه و ننگ آن باقى مىماند…»
جلوه تاریخ در شرح نهج البلاغه ابن ابى الحدیدجلد ۷ //دکتر محمود مهدوى دامغانى
بازدیدها: ۲۸
دیدگاه‌ها