برچسب: نهج البلاغه عبدالله ابن عباس

ترجمه

« با آنان به وسیله قرآن بحث و مناظره نکن ، زیرا قرآن تأویلات و معانى مختلفى دارد ، تو یک چیز مى‏گویى و آنها چیز دیگر ، بلکه با سنت پیامبر ( ص ) سخن بگو زیرا آنان راه گریزى از سنت ندارند » .

ترجمه

« در برخورد با مردم و مجالست و حکومت خود گشاده‏ رو باش ، مبادا به خشم خدا رفتار کنى زیرا آن از کم خردى و از اعمال شیطان است ، و بدان که هر آنچه تو را به خدا نزدیک کند از آتش دورت مى‏کند ، و آنچه از خدا دورت سازد تو را به آتش نزدیک مى‏کند » .

شرح

این بخش از نامه‏ هاى امام ( ع ) موعظه است . و در این موعظه چند نکته را خاطرنشان ساخته است :

۱ پیش از فرا رسیدن اجل نمى ‏میرد . چون اجل همان وقت معینى است که خداوند مى ‏داند زیدى در آن وقت مى‏ میرد ، و امکان ندارد ، زید ، پیش از آن بمیرد ، زیرا لازمه آن تبدیل علم خداوند به جهل است و آن هم غیر ممکن است .

۲ آنچه را که روزى او نشده ، به او نمى ‏دهند : یعنى آنچه را که خداوند مى‏داندکه روزى وى نیست محال است که نصیب او بشود ، به همان دلیلى که بیان کردیم .

۳ به وى آگاهى داده است که روزگار دو روز است : روزى که به سود اوست و آن روزى است که منافعى چون لذّت و کمالات دارد ، و روزى که به زیان اوست و آن روزى است که براى او زیانهایى همچون درد و گرفتارى و پیامدهاى آن را همراه دارد . و همین است معناى این که دنیا خانه‏اى است که دست به دست مى‏گردد ، همان طورى که خداوند متعال فرموده است : وَ تِلْکَ الاَیّامُ نُداوِلُها بَیْنَ النّاسِ [ ۱ ] .

۴ او را آگاه ساخته است بر این که آنچه از خوبى دنیا سهم او باشد با همه ناتوانى‏اش هر چند چیز گرانى باشد به او مى‏دهند ، به خاطر این که از علم خداوند گذاشته است که به او برسد و همچنین آنچه از شر دنیا به او مربوط باشد ، هر چند توانمند باشد ، نمى ‏تواند آن را از خود دفع کند .

از ناتوانى و توانایى یاد کرده است تا بفهماند که تمامى امور و همه روزیها مربوط به مدبّر داناست ، اوست که تمام اینها را افاضه مى‏کند و به وجود آورنده وسائل همه و ناظم وجود تمامى اینها اوست ، قسمت کننده کمالات و بخشنده کمال خیر و یا شر به کسى به مقدار استعدادش ، اوست گاهى موجود زنده‏اى ناتوان است در صورتى که روزى فراوان نصیبش مى ‏گردد . و همین ناتوانى ‏اش یکى از اسباب زمینه‏ ساز براى زیادى روزى‏اش مى ‏شود ، و به عکس گاهى نیرومند است امّا همین نیرومندى یکى از وسایل محرومیتش مى‏ گردد . و خداوند مافوق همه است و بر همگان احاطه دارد و او روزى دهنده و بسیار تواناست .

____________________________

[ ۱ ] سوره آل عمران ( ۳ ) آیه ( ۱۴۰ ) یعنى : و این روزگار را به اختلاف احوال میان مردم مى‏گردانیم .

ترجمه شرح نهج البلاغه ابن میثم جلد ۵