نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره 99 متن عربی با ترجمه فارسی (شرح ابن میثم)

شرح ابن‏ ميثم

99- و قال عليه السّلام: رُبَّ عَالِمٍ قَدْ قَتَلَهُ جَهْلُهُ وَ عِلْمُهُ مَعَهُ لَا يَنْفَعُهُ

المعنى

أراد العلماء بما لا نفع فيه من العلوم كعلم السحر و النيرنجات بل كعلم النحو و غيره من العلوم العقليّة مثلا بمن جهل شرائع الإسلام فأفتى بغير علم أو تعدّى حدّا و ارتكب منهيّا فكان ذلك سبب هلاكه في الدنيا و الآخرة، أو كعلم ما لا نفع فيه في الآخرة استلزم ترك علم مهمّ فيها فكان سبب هلاكه هناك مع عدم انتفاعه و خلاصه بما علم.

مطابق با حکمت 107 نسخه صبحی صالح

ترجمه فارسی شرح ابن‏ ميثم

99- امام (ع) فرمود: رُبَّ عَالِمٍ قَدْ قَتَلَهُ جَهْلُهُ وَ عِلْمُهُ مَعَهُ لَا يَنْفَعُهُ

ترجمه

«بسا دانشمندى كه نادانى ‏اش او را از پاى در آورد و دانشى كه دارد به او سودى نرساند».

شرح

مقصود امام (ع)، دانشمندانى است كه از علوم بى‏فايده مانند جادو و تردستى، بلكه همانند علم نحو و ديگر علوم عقلى بهره‏مندند و از قوانين اسلام ناآگاه، و از روى جهل فتوا دهند و يا از حدود الهى تجاوز كنند و مرتكب گناهى شوند، و در نتيجه اين علم باعث هلاكت آنان در دنيا و آخرت گردد، و يا آن علمى كه در آخرت سودى ندارد و باعث ترك علم مهمترى مى‏شود پس علاوه بر آن كه سودى ندارد و آن دانستنيها او را نجات نمى ‏بخشد بلكه باعث هلاكت وى در آخرت مى‏ گردد.

ترجمه‏ شرح‏ نهج‏ البلاغه(ابن‏ ميثم)، ج5 // قربانعلی  محمدی مقدم-علی اصغرنوایی یحیی زاده

 

دیدگاه‌ها

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.