حکمت ۹۷ صبحی صالح
۹۷-وَ سَمِعَ ( علیه السلام )رَجُلًا مِنَ الْحَرُورِیَّهِ یَتَهَجَّدُ وَ یَقْرَأُ فَقَالَ نَوْمٌ عَلَى یَقِینٍ خَیْرٌ مِنْ صَلَاهٍ فِی شَک
شرح میر حبیب الله خوئی ج۲۱
الثانیه و التسعون من حکمه علیه السّلام
(۹۲) و قد سمع علیه السّلام رجلا من الحروریه یتهجّد و یقرأ فقال: نوم على یقین خیر من صلاه فی شکّ.
المعنى
قال فی شرح ابن میثم: و (الحروریّه) فرقه من الخوارج نسبوا إلى حروراء بمدّ و قصر قریه بالنهروان و کان أوّل اجتماعهم بها، و (التهجّد) السّهر فی العباده، انتهى.
أقول: الاختلاف الاصولی للخوارج مع سائر الفرق ظهر فی أمر الامامه و الخلافه عن النبیّ صلّى اللَّه علیه و آله، حیث إنّ الامامیّه یعتقدون بأنها یثبت بالنصّ من النبیّ صلّى اللَّه علیه و آله و عندهم نصوص متوافره بل متواتره بأنّ الامام المنصوص علیه من النبیّ صلّى اللَّه علیه و آله هو علیّ بن أبی طالب علیه السّلام.
و لکن أصحاب السقیفه عقدوا الامامه بالبیعه و ادّعوا علیها إجماع الامّه و جعلوا ذلک أصلا فی إثباتها، فقالوا: یثبت الامامه بالبیعه و إجماع أهل الحلّ و العقد من الامّه و لکن ظهرت فتن و أحداث فی الاسلام تأثرت بها الخوارج فلم یثبت عندهم النصّ و لم یعتمدوا بالاجماع، فأنکروا أمر الامامه و شکّوا فی أمرهم، و أنهم یرجعون فی أمورهم إلى من فصاروا من الباغین و المخالفین على حکومه المسلمین، و أحدثوا حوادث صارت فصلا مرعبا من تاریخ الاسلام وفتا فی عضد الاسلام القویّ، و کان الخوارج من عبّاد الامّه و قرّائها یقومون اللّیل و یصومون النّهار و لکن لا معرفه لهم بالامام، و بهذا النظر یقول علیه السّلام: لا یقین لهم فلا ینفع صلاتهم و عباداتهم.
الترجمه
آن حضرت شنید یکى از خوارج حروریه در شب زنده داری خود قرآن مى خواند فرمود: خوابیدن با معرفت و یقین، به است از نماز خواندن در حال شک و تردید.
منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه(الخوئی)//میر حبیب الله خوئی
بازدیدها: ۴۳
دیدگاه‌ها