حکمت ۳۹۱ صبحی صالح
۳۹۱-وَ قَالَ ( علیه السلام )ازْهَدْ فِی الدُّنْیَا یُبَصِّرْکَ اللَّهُ عَوْرَاتِهَا وَ لَا تَغْفُلْ فَلَسْتَ بِمَغْفُولٍ عَنْکَ
شرح میر حبیب الله خوئی ج۲۱
الخامسه و السبعون بعد ثلاثمائه من حکمه علیه السّلام
(۳۷۵) و قال علیه السّلام: أزهد فی الدّنیا یبصّرک اللَّه عوراتها و لا تغفل فلست بمغفول عنک.
المعنى
فی الدّنیا عورات کثیره و عیوب غیر یسیره، فمن وقف بها و اطّلع علیها یجتنب منها و یترکها لأهلها. و لکن لما جبلت النفوس على حبّها من نواح کثیره یکون حبّها مانعا عن رؤیه عیوبها، فانّ الحبّ غشاوه على البصیره و ربّما على البصر أو مرآه مقلوبه تتصرّف فی البصر و یمنع أن یتجلّى المحبوب فی عین الحبیب کما هو فی الواقع و الحقیقه، فیقول علیه السّلام: إن أردت أن ترى عورات الدّنیا فازهد فیها حتى یخرج حبّها عن قلبک و یفتح اللَّه بصرک فترى عوراتها.
الترجمه
فرمود: بدنیا زهد بورز تا خدایت بعیوبش تو را بینا سازد، غفلت مورز که تو را پاینده هست.
منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه(الخوئی)//میر حبیب الله خوئی
بازدیدها: ۶
دیدگاه‌ها