شرح ابن میثم
۳۲۸- و قال علیه السّلام: الثَّنَاءُ بِأَکْثَرَ مِنَ الِاسْتِحْقَاقِ مَلَقٌ وَ التَّقْصِیرُ عَنِ الِاسْتِحْقَاقِ عِیٌّ أَوْ حَسَدٌ
المعنى
فالملق: هو التلطّف الشدید بالقول و الإفراط فی المدح. و نفّر عن طرفى الإفراط و التفریط فی الثناء فالإفراط بما یلزمه من رذیله الملق، و التفریط بما یلزمه من العىّ عن المدح أو الحسد بالفضیله الممدوح علیها.
مطابق با حکمت ۳۴۷ نسخه صبحی صالح
ترجمه فارسی شرح ابن میثم
۳۲۸- امام (ع) فرمود: الثَّنَاءُ بِأَکْثَرَ مِنَ الِاسْتِحْقَاقِ مَلَقٌ- وَ التَّقْصِیرُ عَنِ الِاسْتِحْقَاقِ عِیٌّ أَوْ حَسَدٌ
لغت
الملق: چرب زبانى و زیاده روى در ستایش.
ترجمه
«ستایش بیش از اندازه چاپلوسى، و کمتر از حدّ شایستگى حسد است».
شرح
امام (ع) از دو طرف افراط و تفریط در ستایش دیگران به خاطر پیامد ناپسند آنها بر حذر داشته است، پیامد افراط، چاپلوسى، و تفریط در ستایش درماندگى و یا حسد نسبت به فضیلت کسى است که مورد ستایش است.
ترجمه شرح نهج البلاغه(ابن میثم)، ج۵ // قربانعلی محمدی مقدم-علی اصغرنوایی یحیی زاده
بازدیدها: ۵
دیدگاه‌ها