۱۱۶-وَ قَالَ ( علیهالسلام )کَمْ مِنْ مُسْتَدْرَجٍ بِالْإِحْسَانِ إِلَیْهِ
وَ مَغْرُورٍ بِالسَّتْرِ عَلَیْهِ
وَ مَفْتُونٍ بِحُسْنِ الْقَوْلِ فِیهِ
وَ مَا ابْتَلَى اللَّهُ أَحَداً بِمِثْلِ الْإِمْلَاءِ لَه
شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح
حکمت 112 دکتر آیتی
و فرمود (ع):
بسا كسانی كه با احسان و نعمت خداوندى كم كم به عذاب او نزديك شود.
با پوشيده داشتن گناهش فريب مى خورد
و از اين كه، مردم او را به نيكى ياد مى كنند، فريفته گردد.
خداوند، هيچكس را به چيزى چون مهلت دادن به او، نيازموده است.
ترجمه عبدالمحمد آیتی