حکمت 244 صبحی صالح
244-وَ قَالَ ( عليهالسلام )إِنَّ لِلَّهِ فِي كُلِّ نِعْمَةٍ حَقّاً فَمَنْ أَدَّاهُ زَادَهُ مِنْهَا وَ مَنْ قَصَّرَ فِيهِ خَاطَرَ بِزَوَالِ نِعْمَتِه
حکمت 241 شرح ابن أبي الحديد ج 19
241: إِنَّ لِلَّهِ تَعَالَى فِي كُلِّ نِعْمَةٍ حَقّاً- فَمَنْ أَدَّاهُ زَادَهُ مِنْهَا- وَ مَنْ قَصَّرَ فِيهِ خَاطَرَ بِزَوَالِ نِعْمَتِهِ قد تقدم الكلام في هذا المعنى- و جاء في الخبر من أوتي نعمة فأدى حق الله منها برد اللهفة- و إجابة الدعوة و كشف المظلمة- كان جديرا بدوامها و من قصر قصر به
ترجمه فارسی شرح ابن ابی الحدید
حكمت (241)
انّ للّه تعالى فى كل نعمة حقا، فمن اداه زاده منها، و من قصّر فيه خاطر بزوال نعمته. «همانا خداوند متعال را در هر نعمتى حقى است، هر كس آن را ادا كند، خداوند آن نعمت بر او افزون فرمايد و هر كس در آن كوتاهى كند به زوال نعمت در خطر افتد.» در اين باره در گذشته سخن گفته شد، در خبر هم آمده است به هر كس نعمتى داده شود و با يارى درمانده و برآوردن نياز و كشف ستم، حق آن را بپردازد، نعمتش سزاوار دوام است و هر كس كوتاهى كند، عمر نعمتش كوتاه مى شود.
جلوه تاریخ در شرح نهج البلاغه ابن ابى الحدیدجلد 8 //دکتر محمود مهدوى دامغانى