خطبه۴۱ ترجمه شرح ابن میثم بحرانی(آرزو, قیامت و آخرت(معاد), نفس و خواهش نفسانى, وصف دنیا)

 (خطبه ۴۲ صبحی صالح )

و من خطبه له ع و فیه یحذر من اتباع الهوى و طول الامل فی الدنیا  

اءَیُّهَا النَّاسُ إِنَّ اءَخْوَفَ مَا اءَخَافُ عَلَیْکُمُ اثْنَانِ: اتِّباعُ الْهَوَى ، وَ طُولُ الْاءَمَلِ، فَاءَمَّا اتِّبَاعُ الْهَوَى فَیَصُدُّ عَنِ الْحَقِّ، وَ اءَمَّا طُولُ الْاءَمَلِ فَیُنْسِی الْآخِرَهَ، اءَلا وَ إ نَّ الدُّنْیَا قَدْ وَلَّتْ حَذَّاءَ فَلَمْ یَبْقَ مِنْهَا إ لا صُبَابَهٌ کَصُبَابَهِ الْإِنَاءِ اصْطَبَّهَا صَابُّهَا، اءَلا وَ إِنَّ الْآخِرَهَ قَدْ اءَقْبَلَتْ، وَ لِکُلِّ مِنْهُمَا بَنُونَ، فَکُونُوا مِنْ اءَبْنَاءِ الْآخِرَهِ وَ لا تَکُونُوا مِنْ اءَبْنَاءِ الدُّنْیَا فَإِنَّ کُلَّ وَلَدٍ سَیُلْحَقُ بِاءَبِیهِ یَوْمَ الْقِیَامَهِ، وَ إِنَّ الْیَوْمَ عَمَلٌ وَ لا حِسَابَ، وَ غَدا حِسَابٌ وَ لاَ عَمَلَ.

اءَقُولُ :الحذاء، السَریعه ، وَ مِنَالناس مَن یرویه جَذاء بِالجیم وَالذال ، اءَىَّ: اِنْقَطَعْ درّها وَ خَیرها.

 لغات

حذّا: بسرعت گذشتن، سبک و سریع که به چیزى بستگى نداشته باشد.
صبابه: بقیه آب ظرف.

  ترجمه : 

سخنى از آن حضرت (ع ) که در آن از تبعیت هواى نفس و درازى آرزو مردم را بر حذر مى دارد 

اى مردم ، آنچه بیش از هر چیز دیگر مى ترسم که بدان گرفتار آیید، دو چیز است ، از هوا و هوس پیروى کردن و آرزوهاى دراز در دل پروردن .
پیروى هوا و هوس از حق منحرف مى کند و آرزوهاى دراز، آخرت را از یاد مى برد. بدانید که دنیا پشت کرده و شتابان مى گذرد. و از آن جز، ته مانده اى چون ته مانده آبى در ته ظرفى ، که آب آن ریخته باشند، باقى نمانده است . بدانید، که آخرت روى آورده است و هر یک از آن دو را فرزندانى است . شما فرزندان آخرت باشید نه فرزندان دنیا. زیرا هر فردى در روز قیامت به پدرش مى پیوندد. امروز روز عمل است نه حساب و فردا، روز حساب است نه عمل .

من مى گویم : (حذّاء) به معنى شتابنده است . بعضى نیز (جذّاء) به جیم خوانده اند، یعنى ، طمع خیر از آن بریده است .

ترجمه عبدالمحمد آیتی