شرح ابن میثم
۱۱۲- و قال علیه السّلام: شَتَّانَ مَا بَیْنَ عَمَلَیْنِ- عَمَلٍ تَذْهَبُ لَذَّتُهُ وَ تَبْقَى تَبِعَتُهُ- وَ عَمَلٍ تَذْهَبُ مَئُونَتُهُ وَ یَبْقَى أَجْرُهُ
المعنى
و شتّان: أى افترق بینهما. و الأوّل: العمل للدنیا. و تبعته هو ما یتبعه من الشقاوه الاخرویّه. و الثانی: عمل الآخره. و ظاهر أنّ بینهما فرقا عظیما.
مطابق با حکمت ۱۲۱ نسخه صبحی صالح
ترجمه فارسی شرح ابن میثم
۱۱۲- امام (ع) فرمود: شَتَّانَ مَا بَیْنَ عَمَلَیْنِ- عَمَلٍ تَذْهَبُ لَذَّتُهُ وَ تَبْقَى تَبِعَتُهُ- وَ عَمَلٍ تَذْهَبُ مَئُونَتُهُ وَ یَبْقَى أَجْرُهُ
لغت
شتان: فاصله است بین آن دو.
ترجمه
«چه فاصله اى است بین دو عمل: عملى که خوشى آن بگذرد و رنج و عذابش بماند، و عملى که زحمتش سپرى شود و پاداشش بماند».
شرح
عمل اوّل، کار براى دنیاست که پیامد آن همان شقاوت اخروى است که در پى آن است و عمل دوّم، کار اخروى است. بدیهى است که میان این دو تفاوت زیادى است.
ترجمه شرح نهج البلاغه(ابن میثم)، ج۵ // قربانعلی محمدی مقدم-علی اصغرنوایی یحیی زاده
بازدیدها: ۶۳
دیدگاه‌ها