۴۸۰-وَ قَالَ ( علیهالسلام )إِذَا احْتَشَمَ الْمُؤْمِنُ أَخَاهُ فَقَدْ فَارَقَهُ
قال الرضی یقال حشمه و أحشمه إذا أغضبه و قیل أخجله أو احتشمه طلب ذلک له و هو مظنه مفارقته
و هذا حین انتهاء الغایه بنا إلى قطع المختار من کلام أمیر المؤمنین ( علیهالسلام )، حامدین للّه سبحانه على ما منّ به من توفیقنا لضم ما انتشر من أطرافه، و تقریب ما بعد من أقطاره. و تقرر العزم کما شرطنا أولا على تفضیل أوراق من البیاض فی آخر کل باب من الأبواب، لیکون لاقتناص الشارد، و استلحاق الوارد، و ما عسى أن یظهر لنا بعد الغموض، و یقع إلینا بعد الشذوذ، و ما توفیقنا إلا باللّه علیه توکلنا، و هو حسبنا و نعم الوکیل. و ذلک فی رجب سنه أربع مائه من الهجره، و صلى اللّه على سیدنا محمد خاتم الرسل، و الهادی إلى خیر السبل، و آله الطاهرین، و أصحابه نجوم الیقین.
شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح
حکمت ۴۷۲ دکتر آیتی
و فرمود (ع): هنگامى که مؤمن برادر خود را به خشم مى آورد، سبب جدایى او مى شود.
رضى گوید: گویند «حشمه» و «احشمه» زمانى که او را به خشم آورد یا گویند که شرمگین شدن و به خشم آوردن براى او خواهد و آن نشانه این است که قصد جدایى دارد.
اکنون زمان آن رسید که گزیده سخنان امیر المؤمنین (ع) را پایان دهیم، سپاس مى گوییم خداى سبحان را که بر ما منت نهاد و توفیق عنایت کرد، تا هر چه از کلام امام (ع) پراکنده بود، در یک جاى گرد آوریم و عباراتى، که دور از هم بودند به هم نزدیک سازیم. و همان گونه که در آغاز کتاب آوردیم، برگهایى نانوشته در آخر هر باب بیفزاییم تا اگر مطلبى از دست رفته را یافتیم به آن بپیوندیم، شاید سخنى از ما پوشیده مانده، سپس، آشکار گردد و پس از دور نمودن به دست آید. هیچ توفیقى حاصل نمى شود، مگر به یارى خداى تعالى. به او توکل کردیم. او ما را بسنده است و کار سازى نیکوست. و این در ماه رجب سال چهار صد از هجرت است درود خدا بر سید و سرور ما، محمد (ص) خاتم پیامبران و راهنماى بهترین راهها و بر خاندان پاک و یاران او که ستارگان آسمان یقیناند.
ترجمه عبدالمحمد آیتی
بازدیدها: ۱۶۰