نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره 318 متن عربی با ترجمه فارسی (شرح ابن میثم)

شرح ابن‏ ميثم

318- و قال عليه السّلام:لَوْ رَأَى الْعَبْدُ الْأَجَلَ وَ مَصِيرَهُ- لَأَبْغَضَ الْأَمَلَ وَ غُرُورَهُ

المعنى

استعار لفظ المسير للأجل و هو زمان الحياة باعتبار تقضّى أجزائه و انتهائه بفنائها كما يقطع السائر أجزاء المسافة و ينتهى إلى غايته بفنائها، و يحتمل أن يريد بالأجل غاية الحياة، و استعار لفظ المسير لدنوّها المعقول منه، و أراد أنّه لو كان الأجل بصورة سائر محسوس فشاهد العبد سيره به إلى الموت، و علم غايته لقطع آماله الدنيويّة و لم يغترر بها.

مطابق با حکمت 334 نسخه صبحی صالح

ترجمه فارسی شرح ابن‏ ميثم

318- امام (ع) فرمود: لَوْ رَأَى الْعَبْدُ الْأَجَلَ وَ مَصِيرَهُ- لَأَبْغَضَ الْأَمَلَ وَ غُرُورَهُ

ترجمه

«اگر بنده مدت عمر و گذشتن آن را بنگرد هر آينه آرزو و فريب آن را دشمن مى ‏دارد».

شرح كلمه: «المسير»

را براى اجل يعنى مدّت زندگى استعاره آورده است از آن رو كه قسمتهاى مختلف عمر مى‏ گذرد و پايان عمر، تمام شدن قسمتها و اجزاى آن است همان طورى كه راه قسمت به قسمت طى مى‏ شود تا به آخر مى ‏رسد. و احتمال دارد كه مقصود از اجل، پايان زندگى باشد، و كلمه: «مسير» را براى نزديكى پايان زندگى از نظر عقل، استعاره آورده است، مقصود آن است كه اگر اجل به صورت يك موجود محسوسى بود كه راه مى ‏رفت بنده حركت آن را به طرف مرگ به چشم مى‏ ديد و پايان آن را مى‏ فهميد و آرزوهاى دنيوى‏اش بريده مى‏ شد و فريب دنيا را نمى‏ خورد.

ترجمه‏ شرح‏ نهج‏ البلاغه(ابن‏ ميثم)، ج5 // قربانعلی  محمدی مقدم-علی اصغرنوایی یحیی زاده

 

دیدگاه‌ها

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.