حکمت 310 صبحی صالح
310-وَ قَالَ ( عليهالسلام )لَا يَصْدُقُ إِيمَانُ عَبْدٍ حَتَّى يَكُونَ بِمَا فِي يَدِ اللَّهِ أَوْثَقَ مِنْهُ بِمَا فِي يَدِه
حکمت 316 شرح ابن أبي الحديد ج 19
316: لَا يَصْدُقُ إِيمَانُ عَبْدٍ- حَتَّى يَكُونَ بِمَا فِي يَدِ اللَّهِ سُبْحَانَهُ- أَوْثَقَ مِنْهُ بِمَا فِي يَدِهِ هذا كلام في التوكل و قد سبق القول فيه- و قال بعض العلماء- لا يشغلك المضمون لك من الرزق- عن المفروض عليك من العمل- فتضيع أمر آخرتك- و لا تنال من الدنيا إلا ما كتب الله لك- . و قال يحيى بن معاذ في جود العبد- الرزق عن غير طلب- دلالة على أن الرزق مأمور بطلب العبد- . و قال بعضهم متى رضيت بالله وكيلا- وجدت إلى كل خير سبيلا
ترجمه فارسی شرح ابن ابی الحدید
حكمت (316)
لا يصدق ايمان عبد حتى يكون بما فى يد الله سبحانه اوثق منه بما فى يده.
«ايمان بنده راست نباشد تا آنكه اعتمادش به آنچه در دست خداوند سبحان است بيش از اعتقاد او به آنچه در دست اوست، بود.»
اين سخن درباره توكل است و در اين باره سخن گفته شد.يكى از عالمان گفته است: روزى ضمانت شده ات تو را از عملى كه بر تو واجب است باز ندارد كه كار آخرت تو تباه گردد و از دنيا هم جز به آنچه خداوند براى تو نوشته است، نخواهى رسيد.ديگرى گفته است: هرگاه به اينكه خدا وكيل تو باشد خشنود شوى به هر خير راه يافته اى.
جلوه تاریخ در شرح نهج البلاغه ابن ابى الحدیدجلد 8 //دکتر محمود مهدوى دامغانى