google-site-verification: googledc28cebad391242f.html
280-300 حکمت شرح میر حبیب الله خوئیحکمت ها شرح و ترجمه میر حبیب الله خوئی

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره 295 (شرح میر حبیب الله خوئی)

حکمت 306 صبحی صالح

306-وَ قَالَ ( عليه ‏السلام  )كَفَى بِالْأَجَلِ حَارِساً

  شرح میر حبیب الله خوئی ج21

الخامسة و التسعون بعد المائتين من حكمه عليه السّلام

(295) و قال عليه السّلام: كفى بالأجل حارسا.

المعنى

من الامور المحولة على القضا الخارجة عن قدرة الانسان و كسبه مدّة عمره المعبّر عنه بالأجل، فهو ضدّ الموت، و قد قضى اللَّه لكلّ انسان أجلا مسمّى كما قال تعالى «هُوَ الَّذِي خَلَقَكُمْ مِنْ طِينٍ ثُمَّ قَضى‏ أَجَلًا وَ أَجَلٌ مُسَمًّى عِنْدَهُ»-  2-  الانعام» فالأجل بنفسه يحرس الانسان عن المهالك حتّى يستوفي عمره المقدّر.

 

الترجمة

فرمود: خود مدّت عمر مقدّر براى پاسبان جان انسان بس است.

         عمر خود پاسبان جان باشد            كه درون بشر نهان باشد

منهاج ‏البراعة في ‏شرح ‏نهج ‏البلاغة(الخوئي)//میر حبیب الله خوئی

Show More

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

Back to top button
-+=