نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره 291 صبحي صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)صبر برمصیبت فرزند

291- وَ قَالَ ( عليه‏السلام ) وَ قَدْ عَزَّى الْأَشْعَثَ بْنَ قَيْسٍ عَنِ ابْنٍ لَهُ
يَا أَشْعَثُ إِنْ تَحْزَنْ عَلَى ابْنِكَ فَقَدِ اسْتَحَقَّتْ مِنْكَ ذَلِكَ الرَّحِمُ وَ إِنْ تَصْبِرْ فَفِي اللَّهِ مِنْ كُلِّ مُصِيبَةٍ خَلَفٌ
يَا أَشْعَثُ إِنْ صَبَرْتَ جَرَى عَلَيْكَ الْقَدَرُ وَ أَنْتَ مَأْجُورٌ وَ إِنْ جَزِعْتَ جَرَى عَلَيْكَ الْقَدَرُ وَ أَنْتَ مَأْزُورٌ
يَا أَشْعَثُ ابْنُكَ سَرَّكَ وَ هُوَ بَلَاءٌ وَ فِتْنَةٌ وَ حَزَنَكَ وَ هُوَ ثَوَابٌ وَ رَحْمَةٌ

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت 283 دکتر آیتی:

در تعزيت به اشعث بن قيس كه پسرش مرده بود چنين فرمود:
اى اشعث، اگر بر پسرت اندوهگين هستى، سزاوارى، زيرا جگر گوشه توست. اگر صبر كنى، خداوند به هر مصيبتى پاداشى دهد.
اى اشعث، اگر در اين مصيبت صبر كنى، تقدير خداوند بر تو رفته است و تو را مزدى است و اگر بيتابى كنى، تقدير خداوند بر تو رفته و تو گناهكارى.
اى اشعث، پسر تو شادمانت مى‏ داشت، پس براى تو بلا و آزمايش بود اكنون تو را محزون داشته و آن ثواب است و رحمت.

ترجمه عبدالمحمد آیتی