شرح ابن ميثم
230- و قال عليه السّلام: إِنَّ لِلَّهِ فِي كُلِّ نِعْمَةٍ حَقّاً- فَمَنْ أَدَّاهُ زَادَهُ مِنْهَا-وَ مَنْ قَصَّرَ فِيهِ خَاطَرَ بِزَوَالِ نِعْمَتِهِ
المعنى
حقّ اللّه في النعمة شكرها الواجب، و أمّا استلزام أدائه للمزيد منها و كون التقصير مظنّة زوالها فلقوله تعالى لَئِنْ شَكَرْتُمْ لَأَزِيدَنَّكُمْ«» الآية. و رغّب في الشكر و نفّر عن الكفران بذكر كون ذلك حقّا للّه. و قد مرّ بيانه مرارا.
مطابق با حکمت 244 نسخه صبحی صالح
ترجمه فارسی شرح ابن ميثم
230- امام (ع) فرمود: إِنَّ لِلَّهِ فِي كُلِّ نِعْمَةٍ حَقّاً- فَمَنْ أَدَّاهُ زَادَهُ مِنْهَا- وَ مَنْ قَصَّرَ فِيهِ خَاطَرَ بِزَوَالِ نِعْمَتِهِ
ترجمه
«خداوند را در هر نعمتى حقّى است، پس هر كس حق خدا را به جا آورد، خداوند از آن نعمت او را فراوان دهد، و هر كه در آن كوتاهى كند، خداوند آن نعمت را در خطر نابودى قرار دهد.»
شرح
حق خدا در نعمت، سپاسگزارى است كه واجب و لازم است، و امّا شكرنعمت باعث فزونى، و كوتاهى در شكرگزارى باعث از دست دادن نعمت مىگردد به دليل آيه مباركه وَ إِذْ تَأَذَّنَ….
امام (ع) وادار به سپاسگزارى كرده، و از ناسپاسى برحذر داشته است، با يادآورى اين جهت كه قضاى الهى بر اين جارى است. و توضيح اين مطلب چندين بار قبلا انجام گرفته است.
ترجمه شرح نهج البلاغه(ابن ميثم)، ج5 // قربانعلی محمدی مقدم-علی اصغرنوایی یحیی زاده