شرح ابن ميثم
199- و قال عليه السّلام: مَنْ لَانَ عُودُهُ كَثُفَتْ أَغْصَانُهُ
المعنى
استعار لفظ العود للطبيعة، و كنّى بلينه عن التواضع، و كذلك استعار لفظ الأغصان للأعوان و الأتباع، و كنّى بكثافتها عن اجتماعهم عليه و كثرته و قوّته بهم. و المراد أنّ من كانت له فضيلة التواضع و لين الجانب كثرت أعوانه و أتباعه و قوى باجتماعهم عليه.
مطابق با حکمت 214 نسخه صبحی صالح
ترجمه فارسی شرح ابن ميثم
199- امام (ع) فرمود: مَنْ لَانَ عُودُهُ كَثُفَتْ أَغْصَانُهُ
ترجمه
«هر كس چوبهاى درخت وجودش نرم باشد، شاخههايش زياد مىشود».
شرح
لفظ عود را براى طبيعت انسان استعاره آورده است و نرمى آن را نيز كنايه از فروتنى، و همچنين كلمه اغصان را استعاره از ياران و پيروان، لفظ كثافت را كنايه از اجتماع آنان در پيرامون وى و فزونى و توانمندىاش به وسيله آنان، كنايه آورده است. مقصود آن است كه هر كس داراى فضيلت تواضع و نرمخو باشد، ياران و پيروانش زياد شوند و به وسيله آنان قوى مى گردد.
ترجمه شرح نهج البلاغه(ابن ميثم)، ج5 // قربانعلی محمدی مقدم-علی اصغرنوایی یحیی زاده