حکمت 178 صبحی صالح
178-وَ قَالَ ( عليهالسلام )احْصُدِ الشَّرَّ مِنْ صَدْرِ غَيْرِكَ بِقَلْعِهِ مِنْ صَدْرِكَ
حکمت 180 شرح ابن أبي الحديد ج 18
180: احْصُدِ الشَّرَّ مِنْ صَدْرِ غَيْرِكَ بِقَلْعِهِ مِنْ صَدْرِكَ هذا يفسر على وجهين- أحدهما أنه يريد لا تضمر لأخيك سوءا- فإنك لا تضمر ذاك إلا يضمر هو لك سوءا- لأن القلوب يشعر بعضها ببعض- فإذا صفوت لواحد صفا لك- . و الوجه الثاني أن يريد- لا تعظ الناس و لا تنههم عن منكر- إلا و أنت مقلع عنه- فإن الواعظ الذي ليس بزكي لا ينجع وعظه- و لا يؤثر نهيه- . و قد سبق الكلام في كلا المعنيين
ترجمه فارسی شرح ابن ابی الحدید
حكمت (180)
احصد الشر من صدر غيرك، بقلعه من صدرك. «با ريشه كن كردن بدى از سينه خود آن را از سينه غير خود درو كن.»
اين سخن را دو گونه مى توان تفسير كرد، يكى آنكه براى برادرت انديشه بد نهان نداشته باش كه اگر تو در انديشه خود چنان باشى او هم نسبت به تو همان گونه خواهد بود كه دلها از يكديگر آگاهند و هر گاه براى كسى با صفا باشى، او هم براى تو با صفا مى شود.
ديگر آنكه مقصود آن باشد كه مردم را پند و اندرز مده و ايشان را نهى از منكر مكن مگر اينكه خود از آن عيب و گناه بر كنار باشى، زيرا اندرز دهنده اى كه خود پاكيزه نيست، اندرز و نهى او اثرى ندارد. در مباحث گذشته در اين باره سخن گفته شد.
جلوه تاریخ در شرح نهج البلاغه ابن ابى الحدیدجلد ۷ //دکتر محمود مهدوى دامغانى