حکمت ۲۴۵ صبحی صالح
۲۴۵-وَ قَالَ ( علیه السلام )إِذَا کَثُرَتِ الْمَقْدِرَهُ قَلَّتِ الشَّهْوَهُ
شرح میر حبیب الله خوئی ج۲۱
الخامسه و الثلاثون بعد المائتین من حکمه علیه السّلام
(۲۳۵) و قال علیه السّلام: إذا کثرت المقدره، قلّت الشّهوه.
المعنى
هذه الحکمه قائمه على أصل معروف و هو: أنّ الانسان حریص على ما منع فمن قلّت مقدرته على ما یشتهیه من غذاء و نکاح و نحوهما یحسّ فی نفسه أنّه ممنوع منها أو سیمنع، لکون مقدرته قلیله و فی معرض الزوال فزاد حرصه علیه، و أمّا إذا کثرت مقدرته و اطمأنّت نفسه بوصول ما یشتهیه سکنت فورته و خمدت ثورته، و إذا نال من أشهى ما یبتغیه مرّات زالت عنه شهوته رأسا.
و من هنا قیل: إنّ العشق مولود التمانع و فراق المحبوب إمّا بتمنّعه عن التسلیم للمحبّ، و إمّا بالدّلال علیه و منعه عن الوصل و أخذ النصیب.
الترجمه
فرمود: هرگاه نیرو و قدرت افزود خواست و شهوت بکاستى غنود.
هر چه در دسترس بود بسیار خواستش اندک آیدت بشمار
منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه(الخوئی)//میر حبیب الله خوئی
بازدیدها: ۶۳
دیدگاه‌ها