نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره ۲۱۷ متن عربی با ترجمه فارسی (شرح ابن ابی الحدید)

حکمت ۲۲۱ صبحی صالح

۲۲۱-وَ قَالَ ( علیه‏السلام  )بِئْسَ الزَّادُ إِلَى الْمَعَادِ الْعُدْوَانُ عَلَى الْعِبَادِ

 حکمت ۲۱۷ شرح ابن ‏أبی ‏الحدید ج ۱۹

۲۱۷: بِئْسَ الزَّادُ إِلَى الْمَعَادِ الْعُدْوَانُ عَلَى الْعِبَادِ قد تقدم من قولنا فی الظلم و العدوان ما فیه کفایه- . و کان یقال عجبا لمن عومل فأنصف-  إذا عامل کیف یظلم-  و أعجب منه من عومل فظلم إذا عامل کیف یظلم- . و کان یقال العدو عدوان عدو ظلمته و عدو ظلمک-  فإن اضطرک الدهر إلى أحدهما-  فاستعن بالذی ظلمک فإن الآخر موتور

 ترجمه فارسی شرح ابن‏ ابی الحدید

حکمت (۲۱۷)

بئس الزاد الى المعاد، العدوان على العباد. «ستم کردن بر بندگان چه بد توشه‏ اى براى رستاخیز است.» در این مورد به حد کفایت درگذشته سخن گفته شد.

 جلوه تاریخ در شرح نهج البلاغه ابن ابى الحدیدجلد ۸ //دکتر محمود مهدوى دامغانى

 

بازدیدها: ۱۳

دیدگاه‌ها

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.