شرح ابن ميثم
142- و قال عليه السّلام: اعْتَصِمُوااِسْتَعْصِمُوا بِالذِّمَمِ فِي أَوْتَارِهَاأَوْتَادِهَا
اللغة
فالذمم: العهود و العقود و الأيمان.
المعنى
و استعار لفظ الأوتاد لشرائط العهود و أسباب إحكامها كأنّها أوتاد حافظة لها. و أراد امتنعوا من سخط اللّه و عذابه بحفظ الذمم في أوتادها فكأنّ العصمة منه يكون في أسباب حفظها و- في- متعلّق باعتصموا. و روى: استعصموا.
مطابق با حکمت 155 نسخه صبحی صالح
ترجمه فارسی شرح ابن ميثم
142- امام (ع) فرمود: اعْتَصِمُوا بِالذِّمَمِ فِي أَوْتَادِهَا
لغت
ذمم: پيمانها، عقدها، سوگندها
ترجمه
«در پيمانهايتان از جمله وفاكنندگان باشيد».
شرح
كلمه: اوتاد (ميخها) را استعاره براى شرايط و اسباب احكام قراردادها، آورده است، گويا اينها ميخها و پايههاى نگهدارنده پيمانها هستند، و مقصود امام (ع) آن است كه: از خشم خدا و عذاب او پرهيز كنيد به وسيله پايبندى به شرايط و اساس پيمانها، گويا پرهيز از خشم و عذاب، در گرو شرايط نگهدارنده پيمان است. فى، متعلق به اعتصموا است بعضى استعصموا روايت كرده اند.
ترجمه شرح نهج البلاغه(ابن ميثم)، ج5 // قربانعلی محمدی مقدم-علی اصغرنوایی یحیی زاده