نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره ۳۸۴ صبحی صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)مواعظ

۳۸۴-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )الرُّکُونُ إِلَى الدُّنْیَا مَعَ مَا تُعَایِنُ مِنْهَا جَهْلٌ وَ التَّقْصِیرُ فِی حُسْنِ الْعَمَلِ إِذَا وَثِقْتَ بِالثَّوَابِ عَلَیْهِ غَبْنٌ وَ الطُّمَأْنِینَهُ إِلَى کُلِّ أَحَدٍ قَبْلَ الِاخْتِبَارِ لَهُ عَجْزٌ

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت ۳۷۶ دکتر آیتی

و فرمود (ع): گرایش به دنیا، با آنچه از آن مى‏.بینى، نادانى است و قصور در انجام کردار نیک، اگر به ثواب آن اطمینان دارى، زیانکارى است و اعتماد به هر کس، پیش از آزمایش او، نشان عجز و ناتوانى در کارهاست.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

بازدیدها: ۱۴۹

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره ۳۳۱ صبحی صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)اطاعت خداوند

۳۳۱-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )إِنَّ اللَّهَ سُبْحَانَهُ جَعَلَ الطَّاعَهَ غَنِیمَهَ الْأَکْیَاسِ عِنْدَ تَفْرِیطِ الْعَجَزَهِ

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت ۳۲۳ دکتر آیتی

 و فرمود (ع): خداى سبحان طاعت خود را غنیمت زیرکان قرار داد، هنگامى که ناتوانان در انجام دادن آن قصور مى‏ ورزند.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

بازدیدها: ۴۴

موضوعات نهج البلاغه(برچسب های)

برچسب ها

بازدیدها: ۴۱۰

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره ۲۰۲ صبحی صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)طلحه و زبیر

۲۰۲-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )وَ قَدْ قَالَ لَهُ طَلْحَهُ وَ الزُّبَیْرُ نُبَایِعُکَ عَلَى أَنَّا شُرَکَاؤُکَ فِی هَذَا الْأَمْرِ لَا وَ لَکِنَّکُمَا شَرِیکَانِ فِی الْقُوَّهِ وَ الِاسْتِعَانَهِ وَ عَوْنَانِ عَلَى الْعَجْزِ وَ الْأَوَدِ

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت ۱۹۳ دکتر آیتی:

 طلحه و زبیر به او گفتند با تو بیعت مى‏ کنیم بدین شرط که ما هم در امر خلافت با تو شریک شویم
فرمود: نه، شما با من باشید در نیرو بخشیدن و پایدارى کردن. و به هنگام سختى و درماندگى دو یار من باشید.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

بازدیدها: ۶۵

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره ۴ صبحی صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)عجز وصبر وزهد

۴-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )الْعَجْزُ آفَهٌ
وَ الصَّبْرُ شَجَاعَهٌ
وَ الزُّهْدُ ثَرْوَهٌ
وَ الْوَرَعُ جُنَّهٌ
وَ نِعْمَ الْقَرِینُ الرِّضَى

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

ترجمه:

حکمت۳-۴ دکترآیتی:

و فرمود (ع ):

بخل ، ننگ است و ترس ، نقص است و تنگدستى ، زبان زیرک را از بیان حجتش بر بندد و بینوا در شهر خود غریب است و ناتوانى ، آفت است و شکیبایى ، دلیرى است و زهد، توانگرى است و پارسایى ، چونان سپر است .بهترین همنشین خشنودى است از خواست خداوند

ترجمه عبدالمحمد آیتی 

 

بازدیدها: ۵۴