نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره ۲۷۰ صبحی صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)زینت کعبه

۲۷۰- وَ رُوِیَ أَنَّهُ ذُکِرَ عِنْدَ عُمَرَ بْنِ الْخَطَّابِ فِی أَیَّامِهِ حَلْیُ الْکَعْبَهِ وَ کَثْرَتُهُ فَقَالَ قَوْمٌ‏ لَوْ أَخَذْتَهُ فَجَهَّزْتَ بِهِ جُیُوشَ الْمُسْلِمِینَ کَانَ أَعْظَمَ لِلْأَجْرِ وَ مَا تَصْنَعُ الْکَعْبَهُ بِالْحَلْیِ فَهَمَّ عُمَرُ بِذَلِکَ وَ سَأَلَ عَنْهُ أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ ( علیه‏السلام )

فَقَالَ ( علیه‏السلام )

إِنَّ هَذَا الْقُرْآنَ أُنْزِلَ عَلَى النَّبِیِّ ( صلى ‏الله ‏علیه‏ وآله ‏وسلم )وَ الْأَمْوَالُ أَرْبَعَهٌ أَمْوَالُ الْمُسْلِمِینَ فَقَسَّمَهَا بَیْنَ الْوَرَثَهِ فِی الْفَرَائِضِ وَ الْفَیْ‏ءُ فَقَسَّمَهُ عَلَى مُسْتَحِقِّیهِ وَ الْخُمُسُ فَوَضَعَهُ اللَّهُ حَیْثُ وَضَعَهُ وَ الصَّدَقَاتُ فَجَعَلَهَا اللَّهُ حَیْثُ جَعَلَهَا

وَ کَانَ حَلْیُ الْکَعْبَهِ فِیهَا یَوْمَئِذٍ فَتَرَکَهُ اللَّهُ عَلَى حَالِهِ وَ لَمْ یَتْرُکْهُ نِسْیَاناً وَ لَمْ یَخْفَ عَلَیْهِ مَکَاناً فَأَقِرَّهُ حَیْثُ أَقَرَّهُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ فَقَالَ لَهُ عُمَرُ لَوْلَاکَ لَافْتَضَحْنَا وَ تَرَکَ الْحَلْیَ بِحَالِهِ

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت ۲۶۲ دکتر آیتی

 گویند در زمان خلافت عمر بن الخطاب و در نزد او سخن از زیورهاى کعبه و فراوانى آنها به میان آمد. جمعى گفتند که مى ‏توان آنها را برگرفت و هزینه بسیج سپاهیان اسلام ساخت ثواب این کار بیشتر است. زیرا کعبه زیور مى‏ خواهد چه کند. عمر خواست چنان کند و از امیر المؤمنین (ع) پرسید.

آن حضرت در جواب فرمود:

قرآن بر پیامبر (صلى الله علیه و آله) نازل شده و اموال را به چهار قسمت کرده است: یکى دارایی هاى مسلمانان که پس از آنها به میان وارثانشان، به گونه‏ اى که مقرر شده، تقسیم مى‏ شود. دو دیگر، فیى‏ء یا غنایم جنگى است که به مستحقانش داده شود و سوم، خمس که خداوند تقسیم آن را طریقه‏ اى معین کرده و چهارم، صدقات که آنها را هم جایى مقرر است.

زیورهاى کعبه در آن روزها هم بود ولى پیامبر (صلى الله علیه و آله) آنها را به حال خود گذاشت، نه این که تقسیم آنها را فراموش کرده باشد یا آنکه مکان آنها را ندانسته باشد. آنها را در همان جاى قرار ده که خداوند و رسولش قرار داده بودند.
عمر گفت: اگر تو نبودى ما رسوا مى‏ شدیم و زیورهاى کعبه را به حال خود رها کرد.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

بازدیدها: ۱۶۱

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره ۲۵۸ صبحی صالح(عبدالمحمد آیتی)صدقه

۲۵۸-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )إِذَا أَمْلَقْتُمْ فَتَاجِرُوا اللَّهَ بِالصَّدَقَهِ

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت ۲۵۰ دکتر آیتی

و فرمود (ع): هر گاه تنگدست شدید با دادن صدقه با خداى تعالى سودا کنید.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

بازدیدها: ۴۹

نامه ۲۶ (متن عربی نسخه صبحی صالح ترجمه عبدالمحمد آیتی)

نامه : ۲۶

 و من عهد له ع إ لى بَعْضِ عُمّالِهِ، وَ قَدْ بَعَثَهُ عَلَى الصَّدَقَهِ: 

اءَمُرُهُ بِتَقْوَى اللَّهِ فِی سَرائِرِ اءَمْرِهِ وَ خَفِیَّاتِ عَمَلِهِ، حَیْثُ لا شَهِیدَ غَیْرُهُ، وَ لا وَکِیلَ دُونَهُ.

 وَ آمُرُهُ اءَنْ لا یَعْمَلَ بِشَیْءٍ مِنْ طاعَهِ اللَّهِ فِیما ظَهَرَ فَیُخالِفَ إِلَى غَیْرِهِ فِیما اءَسَرَّ، وَ مَنْ لَمْ یَخْتَلِفْ سِرُّهُ وَ عَلانِیَتُهُ وَ فِعْلُهُ وَ مَقالَتُهُ فَقَدْ اءَدَّى الْاءَمانَهَ وَ اءَخْلَصَ الْعِبادَهَ.

 وَ اءَمَرَهُ اءَنْ لا یَجْبَهَهُمْ وَ لا یَعْضَهَهُمْ، وَ لا یَرْغَبَ عَنْهُمْ تَفَضُّلاً بِالْإِمارَهِ عَلَیْهِمْ، فَإِنَّهُمُ الْإِخْوانُ فِی الدِّینِ، وَالْاءَعْوانُ عَلَى اسْتِخْراجِ الْحُقُوقِ.

 وَ إِنَّ لَکَ فِی هذِهِ الصَّدَقَهِ نَصِیبا مَفْرُوضا، وَ حَقّا مَعْلُوما، وَ شُرَکاءَ اءَهْلَ مَسْکَنَهٍ، وَ ضُعَفاءَ ذَوِی فاقَهٍ، وَ إِنَّا مُوَفُّوکَ حَقَّکَ، فَوَفِّهِمْ حُقُوقَهُمْ، وَ إِلا تَفْعَلْ فَإِنَّکَ مِنْ اءَکْثَرِ النَّاسِ خُصُوما یَوْمَ الْقِیامَهِ، وَ بُؤْسا لِمَنْ خَصْمُهُ عِنْدَ اللَّهِ الْفُقَراءُ وَالْمَساکِینُ، وَالسّائِلُونَ وَالْمَدْفُوعُونَ، وَالْغارِمُ وَابْنُ السَّبِیلِ!

 وَ مَنِ اسْتَهانَ بِالْاءَمانَهِ، وَ رَتَعَ فِی الْخِیانَهِ وَ لَمْ یُنَزِّهْ نَفْسَهُ وَ دِینَهُ عَنْها، فَقَدْ اءَحَلَّ بِنَفْسِهِ فِی الدُّنْیَا الذُّلَّ وَالْخِزْیَ وَ هُوَ فِی الْآخِرَهِ اءَذَلُّ وَ اءَخْزَى ، وَ إِنَّ اءَعْظَمَ الْخِیانَهِ خِیانَهُ الْاءُمَّهِ، وَ اءَفْظَعَ الْغِشِّ غِشُّ الْاءَئِمَّهِ، وَالسَّلاَمُ.

شماره نامه براساس نسخه صبحی صالح

  ترجمه : 

 نامه اى از آن حضرت (ع ) به یکى از کارگزاران خود هنگامى که او را براى گردآورى زکات فرستاد: 

 او را به ترس از خدا فرمان مى دهم ، چه در امور نهانى و چه اعمال پوشیده از نظرها. جایى که جز خداى ناظر اعمال او نیست و جز خداى کارسازى نبود.

 فرمانش مى دهم که به آشکارا اطاعت خداوند نکند و در نهان کارى به خلاف آن . زیرا کسى که نهان و آشکارش و گفتار و کردارش یکى باشد، امانت خدا را ادا کرده و در عبادتش اخلاص ورزیده .

او را فرمان مى دهم که مردم را نرنجاند و دروغگویشان نخواند و تهمت ننهد. و به این دستاویز که بر آنان امارت دارد، روى از ایشان برمتابد. زیرا آنها برادران دینى او و در گرفتن حقوق خداوند یاران او هستند.

 تو را در این صدقه نصیبى است ثابت و حقى است معلوم و نیز مسکینان و ناتوانان و بینوایان با تو شریک اند. من حق تو را بتمامى مى پردازم ، تو نیز، حق آنان را بتمامى بپرداز. که اگر چنین نکنى در روز جزا مدعیان تو از همه بیش است و بدا به حال کسى که مدعیانش ، در پیشگاه عدل الهى ، فقیران و مسکینان و سائلان و رانده شدگان و وامداران و در راه ماندگان باشند. هر که امانت را بى ارج شمارد و در مزرع خیانت چرد و خود و دین خود را از لوث آن پاکیزه نسازد، خود را در دنیا گرفتار خوارى و رسوایى ساخته و در آخرت خوارتر و رسواتر است . بزرگترین خیانت ، خیانت به مسلمانان است و بزرگترین دغل کارى ، دغل کارى با پیشوایان .

والسلام .

ترجمه عبدالحمید آیتی ۲۶

بازدیدها: ۴۲

نامه ۲۱ (متن عربی نسخه صبحی صالح ترجمه عبدالمحمد آیتی)

نامه : ۲۱

 و من کتاب له ع إ لَیْهِ اءَیضا: 

 فَدَعِ الْإِسْرَافَ مُقْتَصِدا، وَاذْکُرْ فِی الْیَوْمِ غَدا، وَ اءَمْسِکْ مِنَ الْمَالِ بِقَدْرِ ضَرُورَتِکَ، وَ قَدِّمِ الْفَضْلَ لِیَوْمِ حَاجَتِکَ، اءَتَرْجُو اءَنْ یُعْطِیَکَ اللَّهُ اءَجْرَ الْمُتَوَاضِعِینَ وَ اءَنْتَ عِنْدَهُ مِنَ الْمُتَکَبِّرِینَ؟ وَ تَطْمَعُ وَ اءَنْتَ مُتَمَرِّغٌ فِی النَّعِیمِ تَمْنَعُهُ الضَّعِیفَ وَالْاءَرْمَلَهَ اءَنْ یُوجِبَ لَکَ ثَوَابَ الْمُتَصَدِّقِینَ؟ وَ إِنَّمَا الْمَرْءُ مَجْزِیُّ بِمَا سَلَفَ وَ قَادِمٌ عَلَى مَا قَدَّمَ، وَالسَّلاَمُ.

شماره نامه براساس نسخه صبحی صالح

  ترجمه : 

 نامه ای از آن حضرت (ع) نیز به زیاد

 از زیاده روى بپرهیز و میانه روى پیشه کن . امروز به فکر فردایت باش . از مال به قدر نیازت نگهدار و آنچه افزون آید، پیشاپیش براى روزى که بدان نیازمند گردى ، روانه دار. آیا امید آن دارى که خداوندت پاداش ‍ متواضعان دهد، در حالى که ، در نزد او از متکبران هستى . آیا در حالى که ، خود در ناز و نعمت فرو رفته اى و آن را از ناتوانان و بیوه زنان دریغ مى دارى ، طمع در آن بسته اى که ثواب صدقه دهندگانت دهند آدمى به آنچه پیشاپیش فرستاده ، پاداش بیند و بر سر آن رود که از پیش روانه داشته . والسلام .

ترجمه عبدالحمید آیتی ۲۱

بازدیدها: ۹۵۶

موضوعات نهج البلاغه(برچسب های)

برچسب ها

بازدیدها: ۴۰۲

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره ۱۴۶صبحی صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)صدقه و زکات ودعا

۱۴۶-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )سُوسُوا إِیمَانَکُمْ بِالصَّدَقَهِ
وَ حَصِّنُوا أَمْوَالَکُمْ بِالزَّکَاهِ
وَ ادْفَعُوا أَمْوَاجَ الْبَلَاءِ بِالدُّعَاءِ

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت ۱۳۸ دکتر آیتی:

و فرمود (ع):

ایمان خود را با صدقه نگه دارید
و دارایی هاى خود را با دادن زکات حفظ کنید
و امواج بلا را با دعا برانید.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

بازدیدها: ۳۱

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره ۱۳۷ صبحی صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی) صدقه

۱۳۷-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )اسْتَنْزِلُوا الرِّزْقَ بِالصَّدَقَه

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت ۱۳۲ دکتر آیتی

و فرمود (ع):

روزى را به صدقه ‏دادن فرود آرید
و کسى که به عوض یقین داشته باشد در بخشش جوانمردى کند.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

بازدیدها: ۴۸

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره ۷ صبحی صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)صدقه واعمال

۷-وَ الصَّدَقَهُ دَوَاءٌ مُنْجِحٌ
وَ أَعْمَالُ الْعِبَادِ فِی عَاجِلِهِمْ نُصْبُ أَعْیُنِهِمْ فِی آجَالِهِم‏

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت ۶ دکتر آیتی:

هر که از خود خشنود بود، خشم گیرندگانش بسیارند و صدقه دارویى است شفا بخش و اعمال بندگان در این جهان ، مقابل چشم آنهاست در آن جهان .

ترجمه عبدالمحمد آیتی 

بازدیدها: ۴۷

نهج البلاغه موضوعی صدقه

صدقه

۱۲۸۱٫ فضیلت صدقه آشکار
ان اءفضل ما توسل به المتوسلون الى الله سبحانه و تعالى ، الایمان به و برسوله … و صدقه العلانیه فانها تدفع میته السوء
بهترین وسیله اى که توسل کنندگان به خداوند سبحانه و تعالى انتخاب نموده اند، ایمان به او و به فرستاده او و صدقه پنهانى که کفاره گناهان است و صدقه آشکار به مرگ زشت و سخت را دفع مى نماید. (۱۲۷۵)

۱۲۸۲٫ داروى آخرت
الصدقه دواء منجح ، و اءعمال العباد فى عاجلهم ، نصب اءعینهم فى اجلهم
صدقه دارویى است مؤ ثر و اعمال بندگان ، برابر چشمشان در آخرت خواهد بود. (۱۲۷۶)

۱۲۸۳٫ آفات صدقه
من کتابه للاشتر ایاک و المن على رعیتک باحسانک ، اءو التزید فیما کان فعلک ، اءو اءن تعدهم فتتبع موعدک بخلفک ، فان المن یبطل الاحسان ، و التزید یذهب بنور الحق .

در فرمان خود به مالک اشتر: اى مالک ! مواظب باش که نیکى به زیردستانت را به رخ آنان نکشى و یا بیش از آن چه براى آن ها کار کرده اى سخن بگویى و یا این که به ایشان وعده دهى ، اما به وعده ات عمل نکنى . جاى تردید نیست که منت گذاشتن نیکى را باطل مى سازد و پرگویى نسبت به کارهاى انجام شده نور حق را باطل مى گرداند. (۱۲۷۷)

۱۲۸۴٫ رفع تنگدستى
اذا اءملقتم فتاجروا الله بالصدقه
هرگاه بسیار تنگدست شدید، با دادن صدقه با خدا معامله کنید. (تا از فقر برهید). (۱۲۷۸)

۱۲۸۵٫ هر روز با صدقه
استنزلوا الرزق بالصدقه
روزى را با دادن صدقه ، فرود آورید. (۱۲۷۹)

۱۲۸۶٫ حفظ ایمان
سوسوا ایمانکم بالصدقه
ایمانتان را با دادن صدقه حفظ کنید. (۱۲۸۰)



۱۲۷۵- خطبه ۱۱۰٫
۱۲۷۶- حکمت ۷٫
۱۲۷۷- نامه ۵۳٫
۱۲۷۸- حکمت ۲۵۸٫
۱۲۷۹- حکمت ۱۳۷٫
۱۲۸۰- حکمت ۱۴۶٫

نهج البلاغه موضوعی //عباس عزیزی

بازدیدها: ۱۵۹