برچسب: نهج البلاغه عبدالله ابن عباس

ترجمه

« با آنان به وسيله قرآن بحث و مناظره نكن ، زيرا قرآن تأويلات و معانى مختلفى دارد ، تو يك چيز مى‏گويى و آنها چيز ديگر ، بلكه با سنت پيامبر ( ص ) سخن بگو زيرا آنان راه گريزى از سنت ندارند » .

ترجمه

« در برخورد با مردم و مجالست و حكومت خود گشاده‏ رو باش ، مبادا به خشم خدا رفتار كنى زيرا آن از كم خردى و از اعمال شيطان است ، و بدان كه هر آنچه تو را به خدا نزديك كند از آتش دورت مى‏كند ، و آنچه از خدا دورت سازد تو را به آتش نزديك مى‏كند » .

شرح

اين بخش از نامه‏ هاى امام ( ع ) موعظه است . و در اين موعظه چند نكته را خاطرنشان ساخته است :

1 پيش از فرا رسيدن اجل نمى ‏ميرد . چون اجل همان وقت معينى است كه خداوند مى ‏داند زيدى در آن وقت مى‏ ميرد ، و امكان ندارد ، زيد ، پيش از آن بميرد ، زيرا لازمه آن تبديل علم خداوند به جهل است و آن هم غير ممكن است .

2 آنچه را كه روزى او نشده ، به او نمى ‏دهند : يعنى آنچه را كه خداوند مى‏داندكه روزى وى نيست محال است كه نصيب او بشود ، به همان دليلى كه بيان كرديم .

3 به وى آگاهى داده است كه روزگار دو روز است : روزى كه به سود اوست و آن روزى است كه منافعى چون لذّت و كمالات دارد ، و روزى كه به زيان اوست و آن روزى است كه براى او زيانهايى همچون درد و گرفتارى و پيامدهاى آن را همراه دارد . و همين است معناى اين كه دنيا خانه‏اى است كه دست به دست مى‏گردد ، همان طورى كه خداوند متعال فرموده است : وَ تِلْكَ الاَيّامُ نُداوِلُها بَيْنَ النّاسِ [ 1 ] .

4 او را آگاه ساخته است بر اين كه آنچه از خوبى دنيا سهم او باشد با همه ناتوانى‏اش هر چند چيز گرانى باشد به او مى‏دهند ، به خاطر اين كه از علم خداوند گذاشته است كه به او برسد و همچنين آنچه از شر دنيا به او مربوط باشد ، هر چند توانمند باشد ، نمى ‏تواند آن را از خود دفع كند .

از ناتوانى و توانايى ياد كرده است تا بفهماند كه تمامى امور و همه روزيها مربوط به مدبّر داناست ، اوست كه تمام اينها را افاضه مى‏كند و به وجود آورنده وسائل همه و ناظم وجود تمامى اينها اوست ، قسمت كننده كمالات و بخشنده كمال خير و يا شر به كسى به مقدار استعدادش ، اوست گاهى موجود زنده‏اى ناتوان است در صورتى كه روزى فراوان نصيبش مى ‏گردد . و همين ناتوانى ‏اش يكى از اسباب زمينه‏ ساز براى زيادى روزى‏اش مى ‏شود ، و به عكس گاهى نيرومند است امّا همين نيرومندى يكى از وسايل محروميتش مى‏ گردد . و خداوند مافوق همه است و بر همگان احاطه دارد و او روزى دهنده و بسيار تواناست .

____________________________

[ 1 ] سوره آل عمران ( 3 ) آيه ( 140 ) يعنى : و اين روزگار را به اختلاف احوال ميان مردم مى‏گردانيم .

ترجمه شرح نهج البلاغه ابن میثم جلد ۵