دسته:420-440 حکمت ترجمه عبدالمحمد آیتی

۴۳۴-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )اخْبُرْ تَقْلِهِ

قال الرضی و من الناس من یروی هذا للرسول ( صلى‏الله‏علیه‏وآله‏وسلم ) و مما یقوی أنه من کلام أمیر المؤمنین ( علیه‏السلام ) ما حکاه ثعلب عن ابن الأعرابی قال المأمون لو لا أن علیا قال اخبر تقله لقلت اقله تخبر

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت ۴۲۶ دکتر آیتی

و فرمود (ع): امتحان کن تا دشمن گردى.

رضى گوید: بعضى این عبارت را به رسول الله (ع) نسبت داده‏ اند. ولى از دلایلى که نسبتش را به على (ع) قوت مى ‏بخشد، مطلبى است که ثعلب از ابن الاعرابى روایت کرده که مى‏ گوید: مأمون مى ‏گفت که اگر على نگفته بود «اخبر تقله» من مى ‏گفتم «اقله تخبر» با آنها دشمنى کن تا امتحانشان کرده باشى.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

بازدیدها: ۲۸۳

۴۳۹-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )الزُّهْدُ کُلُّهُ بَیْنَ کَلِمَتَیْنِ مِنَ الْقُرْآنِ قَالَ اللَّهُ سُبْحَانَهُ لِکَیْلا تَأْسَوْا عَلى‏ ما فاتَکُمْ وَ لا تَفْرَحُوا بِما آتاکُمْ‏ وَ مَنْ لَمْ یَأْسَ عَلَى الْمَاضِی وَ لَمْ یَفْرَحْ بِالْآتِی فَقَدْ أَخَذَ الزُّهْدَ بِطَرَفَیْهِ

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت ۴۳۱ دکتر آیتی

و فرمود (ع): همه زهد، میان دو کلمه از قرآن قرار گرفته است. خداى تعالى مى ‏فرماید: «تا بر آنچه از دستتان مى‏ رود اندوهگین نباشید و بدانچه به دستتان مى‏ آید شادمانى نکنید». کسى که بر گذشته تأسف نخورد و بر آینده شادمان نباشد زهد را از دو سوى آن گرفته است.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

بازدیدها: ۱۸۸

۴۳۸-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )النَّاسُ أَعْدَاءُ مَا جَهِلُوا

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت ۴۳۰ دکتر آیتی

و فرمود (ع): مردم دشمن چیزهایى هستند که نمى‏ دانند.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

بازدیدها: ۹۰

۴۳۷-وَ سُئِلَ ( علیه‏السلام )أَیُّهُمَا أَفْضَلُ الْعَدْلُ أَوِ الْجُودُ فَقَالَ ( علیه‏السلام )الْعَدْلُ یَضَعُ الْأُمُورَ مَوَاضِعَهَا وَ الْجُودُ یُخْرِجُهَا مِنْ جِهَتِهَا وَ الْعَدْلُ سَائِسٌ عَامٌّ وَ الْجُودُ عَارِضٌ خَاصٌّ فَالْعَدْلُ أَشْرَفُهُمَا وَ أَفْضَلُهُمَا

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت ۴۲۹ دکتر آیتی

 از آن حضرت پرسیدند که کدام یک از این دو برترند: عدالت یا بخشندگى فرمود: عدالت، هر چیز را به جاى خود مى‏ نهد و بخشندگى آن را از جاى خود بیرون مى ‏نهد. عدل، نگاهدارنده همگان است و بخشندگى، تنها کسى را در بر مى ‏گیرد که بخشش نصیب او شده. پس، عدالت از بخشندگى شریفتر و برتر است.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

بازدیدها: ۳۱۵

۴۳۶-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )أَوْلَى النَّاسِ بِالْکَرَمِ مَنْ عُرِفَتْ بِهِ الْکِرَامُ

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت ۴۲۸ دکتر آیتی

و فرمود (ع): شایسته ‏ترین مردم به کرم، کسى است که به گوهر کریمتر باشد.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

بازدیدها: ۸۳

۴۳۵-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )مَا کَانَ اللَّهُ لِیَفْتَحَ عَلَى عَبْدٍ بَابَ الشُّکْرِ وَ یُغْلِقَ عَنْهُ بَابَ الزِّیَادَهِ
وَ لَا لِیَفْتَحَ عَلَى عَبْدٍ بَابَ الدُّعَاءِ وَ یُغْلِقَ عَنْهُ بَابَ الْإِجَابَهِ وَ لَا لِیَفْتَحَ لِعَبْدٍ بَابَ التَّوْبَهِ وَ یُغْلِقَ عَنْهُ بَابَ الْمَغْفِرَهِ

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت۴۲۷ دکتر آیتی

و فرمود (ع): نشود که خدا در شکر را به روى بنده ‏اى بگشاید، در حالى که، در افزون شدن نعمت را به رویش بسته باشد.
و نشود که در توبه را بگشاید، در حالى که، در آمرزش را بسته باشد.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

بازدیدها: ۴۲

۴۳۳-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )اذْکُرُوا انْقِطَاعَ اللَّذَّاتِ وَ بَقَاءَ التَّبِعَاتِ

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت ۴۲۵ دکتر آیتی

و فرمود (ع): به پایان رسیدن خوشیها و برجاى ماندن عواقب ناگوارشان را همواره به یاد داشته باشید.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

بازدیدها: ۳۹

۴۳۲-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )إِنَّ أَوْلِیَاءَ اللَّهِ هُمُ الَّذِینَ نَظَرُوا إِلَى بَاطِنِ الدُّنْیَا إِذَا نَظَرَ النَّاسُ إِلَى ظَاهِرِهَا وَ اشْتَغَلُوا بِآجِلِهَا إِذَا اشْتَغَلَ النَّاسُ بِعَاجِلِهَا –فَأَمَاتُوا مِنْهَا مَا خَشُوا أَنْ یُمِیتَهُمْ وَ تَرَکُوا مِنْهَا مَا عَلِمُوا أَنَّهُ سَیَتْرُکُهُمْ وَ رَأَوُا اسْتِکْثَارَ غَیْرِهِمْ مِنْهَا اسْتِقْلَالًا وَ دَرَکَهُمْ لَهَا فَوْتاً –أَعْدَاءُ مَا سَالَمَ النَّاسُ وَ سَلْمُ مَا عَادَى النَّاسُ بِهِمْ عُلِمَ الْکِتَابُ وَ بِهِ عَلِمُوا وَ بِهِمْ قَامَ الْکِتَابُ وَ بِهِ قَامُوا –لَا یَرَوْنَ مَرْجُوّاً فَوْقَ مَا یَرْجُونَ وَ لَا مَخُوفاً فَوْقَ مَا یَخَافُونَ

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت ۴۲۴ دکتر آیتی

 و فرمود (ع): دوستان خدا کسانى ‏اند که به باطن دنیا نگریستند، در حالى که، دیگران به ظاهر آن مى ‏نگرند. آنان به کار آخرت پرداختند ، در حالى که، دیگران به کار دنیا پردازند.

از دنیاى خود دور کردند، آنچه را که مى‏ ترسیدند، سبب هلاکتشان شود و ترک کردند، آنچه را که مى‏ دانند که سرانجام ترکشان خواهد کرد. بهره‏مند شدن فراوان دیگران را از دنیا، بى‏ مقدار شمردند و به دست آوردنش را با از دست دادن آن یکى دانستند. با آنچه مردم دیگر دوست هستند، دشمن‏اند و با آنچه مردم دیگر دشمن‏اند، دوست هستند.

قرآن به آنان دانسته شد و خود داناى آن هستند. کتاب خدا به ایشان بر پاست و آنان به کتاب خدا بر پایند. بیش از آنکه بدان امید بسته‏ اند، نمى‏ بینند و از چیزى، جز آنچه باید از آن بترسند، نمى‏ ترسند.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

بازدیدها: ۲۱۴

۴۳۱-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )الرِّزْقُ رِزْقَانِ طَالِبٌ وَ مَطْلُوبٌ فَمَنْ طَلَبَ الدُّنْیَا طَلَبَهُ الْمَوْتُ حَتَّى یُخْرِجَهُ عَنْهَا وَ مَنْ طَلَبَ الْآخِرَهَ طَلَبَتْهُ الدُّنْیَا حَتَّى یَسْتَوْفِیَ رِزْقَهُ مِنْهَا

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت ۴۲۳ دکتر آیتی

و فرمود (ع): روزى بر دو گونه است: یکى آنکه او تو را طلب مى‏ کند و دیگرى آنکه تو در طلبش هستى. هر که دنیا را طلب کند، مرگ در طلب اوست تا از دنیا بیرونش برد و هر که آخرت را طلب کند، دنیا او را طلب کند و روزیش را بتمامى به او رساند.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

بازدیدها: ۱۷۵

۴۳۰-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )إِنَّ أَخْسَرَ النَّاسِ صَفْقَهً وَ أَخْیَبَهُمْ سَعْیاً رَجُلٌ أَخْلَقَ بَدَنَهُ فِی طَلَبِ مَالِهِ وَ لَمْ تُسَاعِدْهُ الْمَقَادِیرُ عَلَى إِرَادَتِهِ فَخَرَجَ مِنَ الدُّنْیَا بِحَسْرَتِهِ وَ قَدِمَ عَلَى الْآخِرَهِ بِتَبِعَتِهِ

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت ۴۲۲ دکتر آیتی

و فرمود (ع): زیانکارترین مردم در داد و ستد و نومیدترین آنها در سعى و کوشش مردى است که جسم خود را در طلب مال فرسوده سازد و قضا او را در رسیدن به خواستهایش یارى نکرده باشد، پس حسرت زده از دنیا برود و با بار گناهانش به سراى دیگر در آید.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

بازدیدها: ۱۲۰

۴۲۹-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )إِنَّ أَعْظَمَ الْحَسَرَاتِ یَوْمَ الْقِیَامَهِ حَسْرَهُ رَجُلٍ کَسَبَ مَالًا فِی غَیْرِ طَاعَهِ اللَّهِ فَوَرِثَهُ رَجُلٌ فَأَنْفَقَهُ فِی طَاعَهِ اللَّهِ سُبْحَانَهُ فَدَخَلَ بِهِ الْجَنَّهَ وَ دَخَلَ الْأَوَّلُ بِهِ النَّارَ

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت ۴۲۱ دکتر آیتی

و فرمود (ع): بزرگترین حسرتها، در روز قیامت، حسرت کسى است که در نافرمانى خداوند، مالى گرد آورد و دیگرى آن را به ارث برد و در راه خداى سبحان انفاقش کند و به بهشت رود و آن مرد نخستین را به سبب آن به دوزخ برند.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

بازدیدها: ۱۷۴

۴۲۸-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )فِی بَعْضِ الْأَعْیَادِ إِنَّمَا هُوَ عِیدٌ لِمَنْ قَبِلَ اللَّهُ صِیَامَهُ وَ شَکَرَ قِیَامَهُ وَ کُلُّ یَوْمٍ لَا یُعْصَى اللَّهُ فِیهِ فَهُوَ عِیدٌ

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت ۴۲۰ دکتر آیتی

در یکى از عیدها فرمود: عید از آن کسى است که روزه معصی‏اش پذیرفته شده و نمازش را پاداش داده ‏اند. هر روزى، که در آن روز، خدا را معصیت نکنى، تو را روز عید است.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

بازدیدها: ۲۴۴

۴۲۷-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )مَنْ شَکَا الْحَاجَهَ إِلَى مُؤْمِنٍ فَکَأَنَّهُ شَکَاهَا إِلَى اللَّهِ وَ مَنْ شَکَاهَا إِلَى کَافِرٍ فَکَأَنَّمَا شَکَا اللَّهَ

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت ۴۱۹ دکتر آیتی

و فرمود (ع): هر که نیاز خود را با مؤمنى در میان نهد، گویى که با خدا در میان نهاده است و هر که حاجت خود را به کافرى برد، گویى که از خداى گله کرده است.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

بازدیدها: ۱۸

۴۲۶-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )لَا یَنْبَغِی لِلْعَبْدِ أَنْ یَثِقَ بِخَصْلَتَیْنِ الْعَافِیَهِ وَ الْغِنَى بَیْنَا تَرَاهُ مُعَافًى إِذْ سَقِمَ وَ بَیْنَا تَرَاهُ غَنِیّاً إِذِ افْتَقَرَ

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت ۴۱۸ دکتر آیتی

و فرمود (ع): آدمى را به دو خصلت اعتماد نشاید، یکى تندرستى و یکى توانگرى. چه بسا هنگامى که او را تندرست مى‏ بینى، بناگاه، بیمار شود و هنگامى که او را توانگر مى‏ بینى، بناگاه، فقیر گردد.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

بازدیدها: ۶۸

۴۲۵-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )إِنَّ لِلَّهِ عِبَاداً یَخْتَصُّهُمُ اللَّهُ بِالنِّعَمِ لِمَنَافِعِ الْعِبَادِ فَیُقِرُّهَا فِی أَیْدِیهِمْ مَا بَذَلُوهَا فَإِذَا مَنَعُوهَا نَزَعَهَا مِنْهُمْ ثُمَّ حَوَّلَهَا إِلَى غَیْرِهِمْ

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت ۴۱۷ دکتر آیتی

و فرمود (ع): خدا را بندگانى است که نعمت خود را ویژه آنها کرده است تا مردم را سود رسانند. اینان تا زمانى که به مردم انفاق مى‏ کنند نعمتهایشان در دستهایشان باقى است و چون نعمت خود را از مردمان دریغ داشتند، خداوند نعمتش را از آنان مى‏ ستاند و به دیگرى مى ‏دهد.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

بازدیدها: ۱۲۳

۴۲۴-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )الْحِلْمُ غِطَاءٌ سَاتِرٌ وَ الْعَقْلُ حُسَامٌ قَاطِعٌ فَاسْتُرْ خَلَلَ خُلُقِکَ بِحِلْمِکَ وَ قَاتِلْ هَوَاکَ بِعَقْلِکَ

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت ۴۱۶ دکتر آیتی

و فرمود (ع): بردبارى پرده ‏اى است، پوشنده و عقل، شمشیرى است برنده. پس عیبهاى اخلاقت را به بردبارى بپوش و با هواى نفست به نیروى عقلت پیکار نماى.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

بازدیدها: ۵۱

۴۲۳-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )مَنْ أَصْلَحَ سَرِیرَتَهُ أَصْلَحَ اللَّهُ عَلَانِیَتَهُ
وَ مَنْ عَمِلَ لِدِینِهِ کَفَاهُ اللَّهُ أَمْرَ دُنْیَاهُ
وَ مَنْ أَحْسَنَ فِیمَا بَیْنَهُ وَ بَیْنَ اللَّهِ أَحْسَنَ اللَّهُ مَا بَیْنَهُ وَ بَیْنَ النَّاسِ

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت ۴۱۵ دکتر آیتی

و فرمود (ع): هر که باطن خود را نیکو سازد، خداوند هم ظاهرش را نیکو جلوه دهد.
هر که براى دینش کار کند، خداوند کار دنیایش را کفایت کند
و هر که رابطه خود را با خدا نیکو گرداند، خداوند، رابطه او را با مردم نیکو گرداند.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

بازدیدها: ۹۱

۴۲۲-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )افْعَلُوا الْخَیْرَ وَ لَا تَحْقِرُوا مِنْهُ شَیْئاً فَإِنَّ صَغِیرَهُ کَبِیرٌ وَ قَلِیلَهُ کَثِیرٌ وَ لَا یَقُولَنَّ أَحَدُکُمْ إِنَّ أَحَداً أَوْلَى بِفِعْلِ الْخَیْرِ مِنِّی فَیَکُونَ وَ اللَّهِ کَذَلِکَ إِنَّ لِلْخَیْرِ وَ الشَّرِّ أَهْلًا فَمَهْمَا تَرَکْتُمُوهُ مِنْهُمَا کَفَاکُمُوهُ أَهْلُهُ

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت ۴۱۴ دکتر آیتی

و فرمود (ع): کار نیک را به جاى بیاورید و آن خرد مشمارید، زیرا، کار نیک، هر چند، در نظر خرد آید، بزرگ باشد و هر چند، اندک نماید، بسیار باشد.

نباید یکى از شماها بگوید که فلان در انجام دادن کارهاى نیک سزاوارتر از من است. به خدا سوگند، بسا که چنین شود. زیرا گروهى اهل خیرند و گروهى اهل شر، که هرگاه کار خیر یا کار شر را شما رها کنید، اهل آن به جاى شما به آن پردازند.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

بازدیدها: ۱۶۸

۴۲۱-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )کَفَاکَ مِنْ عَقْلِکَ مَا أَوْضَحَ لَکَ سُبُلَ غَیِّکَ مِنْ رُشْدِکَ

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت ۴۱۳ دکتر آیتی

و فرمود (ع): عقل تو را همین بس که راه گمراهیت را از راه رستگاریت آشکار مى ‏سازد.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

بازدیدها: ۱۳۴

۴۲۰- وَ رُوِیَ أَنَّهُ ( علیه‏السلام ) کَانَ جَالِساً فِی أَصْحَابِهِ فَمَرَّتْ بِهِمُ امْرَأَهٌ جَمِیلَهٌ فَرَمَقَهَا الْقَوْمُ بِأَبْصَارِهِمْ فَقَالَ ( علیه‏السلام )

إِنَّ أَبْصَارَ هَذِهِ الْفُحُولِ طَوَامِحُ وَ إِنَّ ذَلِکَ سَبَبُ هِبَابِهَا فَإِذَا نَظَرَ أَحَدُکُمْ إِلَى امْرَأَهٍ تُعْجِبُهُ فَلْیُلَامِسْ أَهْلَهُ فَإِنَّمَا هِیَ امْرَأَهٌ کَامْرَأَتِهِ
فَقَالَ رَجُلٌ مِنَ الْخَوَارِجِ‏قَاتَلَهُ اللَّهُ کَافِراً مَا أَفْقَهَهُ فَوَثَبَ الْقَوْمُ لِیَقْتُلُوهُ فَقَالَ ( علیه‏السلام )رُوَیْداً إِنَّمَا هُوَ سَبٌّ بِسَبٍّ أَوْ عَفْوٌ عَنْ ذَنْبٍ

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت ۴۱۲ دکتر آیتی

گویند در میان اصحابش نشسته بود. زنى خوب‏روى بگذشت. اصحاب چشم بر او دوختند.

امام فرمود: این نرینگان چه آزمندانه مى‏ نگرند. و این گونه نگریستن مایه هیجان شهوت است. هرگاه یکى از شما چشمش به زنى افتد، که او را خوش آید، با زن خود همبستر شود که او نیز زنى است همانند آن زن دیگر.

یکى از خوارج گفت: خدا این کافر را بکشد چه نیک مى‏ فهمد. مردم برخاستند تا آن مرد را بکشند. امام فرمود: آرام گیرید. دشنام را پاداش دشنام است یا بخشیدن گناه.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

بازدیدها: ۱۶۳