نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره ۴۱۹ صبحی صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)مسکنت فرزند آدم

۴۱۹-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )مِسْکِینٌ ابْنُ آدَمَ مَکْتُومُ الْأَجَلِ مَکْنُونُ الْعِلَلِ مَحْفُوظُ الْعَمَلِ تُؤْلِمُهُ الْبَقَّهُ وَ تَقْتُلُهُ الشَّرْقَهُ وَ تُنْتِنُهُ الْعَرْقَهُ

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت ۴۱۱ دکتر آیتی

و فرمود (ع): مسکین فرزند آدم، اجلش پوشیده است، بیماریش پنهان است، اعمالش را مى ‏نگارند، پشه ‏اى مى ‏آزاردش، جرعه ‏اى، گلوگیرش مى‏ شود و عرق تن، بویش را بد کند.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

بازدیدها: ۲۰۴

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره ۴۱۸ صبحی صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)صبر

۴۱۸-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )الْحِلْمُ عَشِیرَهٌ

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت ۴۱۰ دکتر آیتی

۴۱۰ و فرمود (ع): بردبارى همچون عشیره است.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

بازدیدها: ۵۲

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره ۴۱۷ صبحی صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)استغفار ومراتب آن

۴۱۷-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )لِقَائِلٍ قَالَ بِحَضْرَتِهِ أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ ثَکِلَتْکَ أُمُّکَ أَ تَدْرِی مَا الِاسْتِغْفَارُ
الِاسْتِغْفَارُ دَرَجَهُ الْعِلِّیِّینَ وَ هُوَ اسْمٌ وَاقِعٌ عَلَى سِتَّهِ مَعَانٍ

أَوَّلُهَا النَّدَمُ عَلَى مَا مَضَى
وَ الثَّانِی الْعَزْمُ عَلَى تَرْکِ الْعَوْدِ إِلَیْهِ أَبَداً
وَ الثَّالِثُ أَنْ تُؤَدِّیَ إِلَى الْمَخْلُوقِینَ حُقُوقَهُمْ حَتَّى تَلْقَى اللَّهَ أَمْلَسَ لَیْسَ عَلَیْکَ تَبِعَهٌ
وَ الرَّابِعُ أَنْ تَعْمِدَ إِلَى کُلِّ فَرِیضَهٍ عَلَیْکَ ضَیَّعْتَهَا فَتُؤَدِّیَ حَقَّهَا
وَ الْخَامِسُ أَنْ تَعْمِدَ إِلَى اللَّحْمِ‏ الَّذِی نَبَتَ عَلَى السُّحْتِ فَتُذِیبَهُ بِالْأَحْزَانِ حَتَّى تُلْصِقَ الْجِلْدَ بِالْعَظْمِ وَ یَنْشَأَ بَیْنَهُمَا لَحْمٌ جَدِیدٌ وَ السَّادِسُ أَنْ تُذِیقَ الْجِسْمَ أَلَمَ الطَّاعَهِ کَمَا أَذَقْتَهُ حَلَاوَهَ الْمَعْصِیَهِ فَعِنْدَ ذَلِکَ تَقُولُ أَسْتَغْفِرُ اللَّه

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت ۴۰۹ دکتر آیتی

 به مردى که در حضور او استغفر الله گفته بود، فرمود: مادرت در عزایت بگرید، آیا مى‏ دانى استغفار چیست
استغفار درجه بلند مرتبگان است و آن را شش شرط است،

نخست پشیمانى برگذشته.
دوم، عزم بر ترک بازگشت به طور همیشه.
سوم، این که حقوق مردم را ادا کنى تا با خداى عارى از هر گناهى دیدار نمایى.
چهارم، هر واجبى را که بر عهده تو بوده و انجامش نداده ‏اى، به جاى آورى.
پنجم، آنکه گوشتى را که در گناه بر پیکرت روییده، در غمها و اندوهان آب کنى تا پوستت به استخوانت بچسبد و میان پوست و استخوان گوشت تازه بروید.
ششم، جسم خود را رنج طاعت بچشانى، همچنان، که بر او حلاوت معصیت چشانده بودى. در این هنگام بگوى: استغفر الله.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

بازدیدها: ۳۹۳

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره ۴۱۶ صبحی صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)ارث

۴۱۶-وَ قَالَ لِابْنِهِ الْحَسَنِ ( علیهماالسلام )لَا تُخَلِّفَنَّ وَرَاءَکَ شَیْئاً مِنَ الدُّنْیَا فَإِنَّکَ تَخَلِّفُهُ لِأَحَدِ رَجُلَیْنِ إِمَّا رَجُلٌ عَمِلَ فِیهِ بِطَاعَهِ اللَّهِ فَسَعِدَ بِمَا شَقِیتَ بِهِ وَ إِمَّا رَجُلٌ عَمِلَ فِیهِ بِمَعْصِیَهِ اللَّهِ فَشَقِیَ بِمَا جَمَعْتَ لَهُ فَکُنْتَ عَوْناً لَهُ عَلَى مَعْصِیَتِهِ وَ لَیْسَ أَحَدُ هَذَیْنِ حَقِیقاً أَنْ تُؤْثِرَهُ عَلَى نَفْسِکَ

قَالَ الرَّضِیُّ وَ یُرْوَى هَذَا الْکَلَامُ عَلَى وَجْهٍ آخَرَ وَ هُوَ أَمَّا بَعْدُ فَإِنَّ الَّذِی فِی یَدِکَ مِنَ الدُّنْیَا قَدْ کَانَ لَهُ أَهْلٌ قَبْلَکَ وَ هُوَ صَائِرٌ إِلَى أَهْلٍ بَعْدَکَ وَ إِنَّمَا أَنْتَ جَامِعٌ لِأَحَدِ رَجُلَیْنِ رَجُلٍ عَمِلَ فِیمَا جَمَعْتَهُ بِطَاعَهِ اللَّهِ فَسَعِدَ بِمَا شَقِیتَ بِهِ أَوْ رَجُلٍ عَمِلَ فِیهِ بِمَعْصِیَهِ اللَّهِ فَشَقِیتَ بِمَا جَمَعْتَ لَهُ وَ لَیْسَ أَحَدُ هَذَیْنِ أَهْلًا أَنْ تُؤْثِرَهُ عَلَى نَفْسِکَ وَ لَا أَنْ تَحْمِلَ لَهُ عَلَى ظَهْرِکَ فَارْجُ لِمَنْ مَضَى رَحْمَهَ اللَّهِ وَ لِمَنْ بَقِیَ رِزْقَ اللَّهِ

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت ۴۰۸ دکتر آیتی

 به فرزند خود حسن (ع) فرمود: اى فرزند بعد از خود مالى برجاى مگذار. زیرا آنچه مى ‏نهى براى یکى از این دو خواهد بود،
یا کسى که آن مال را در طاعت خدا به کار مى‏ برد، پس او به چیزى که سبب بدبختى تو شده، نیکبخت مى ‏گردد یا کسى است که آن مال را در معصیت خدا صرف مى‏ کند، پس به آنچه تو برایش نهاده ‏اى، بدبخت شود. و تو او را در معصیت یار باشى و این دو هیچیک شایسته آن نیستند که او را بر خود برگزینى.

و این معنى را به گونه دیگرى هم آورده ‏اند: اما بعد آنچه از دنیا در دست توست پیش از تو صاحبانى داشته و بعد از تو به دیگران خواهد رسید.

مالى که گرد آورده ‏اى به یکى از این دو خواهد رسید: یکى آنکه مال تو را در راه طاعت خدا به کار برد، پس او به چیزى که تو بدان بدبخت شده ‏اى، خوشبخت گردد، یا کسى است که آن را در راه معصیت خدا مصرف کند، پس به سبب مالى که براى او گرد آورده ‏اى، بدبخت شود.

هیچیک از این دو، سزاوار آن نیستند که او را بر خود برگزینى یا بار او را بر دوش کشى. پس براى آنها که رفته ‏اند، امید آمرزش داشته باش و براى آنان که مانده ‏اند، امید روزى خداوند را.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

بازدیدها: ۲۲۴

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره ۴۱۵ صبحی صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)وصف دنیا

۴۱۵-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )فِی صِفَهِ الدُّنْیَا:

تَغُرُّ وَ تَضُرُّ وَ تَمُرُّ إِنَّ اللَّهَ تَعَالَى لَمْ یَرْضَهَا ثَوَاباً لِأَوْلِیَائِهِ وَ لَا عِقَاباً لِأَعْدَائِهِ وَ إِنَّ أَهْلَ الدُّنْیَا کَرَکْبٍ بَیْنَا هُمْ حَلُّوا إِذْ صَاحَ بِهِمْ سَائِقُهُمْ فَارْتَحَلُوا

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت ۴۰۷ دکتر آیتی

 و فرمود (ع): دنیا مى‏ فریبد و زیان مى ‏رساند و مى ‏گذرد. خداى سبحان، دنیا را نه پاداش دوستان خود قرار داده و نه شکنجه و عذاب دشمنان خود، مردم دنیا چون کاروانیانى هستند که تا فرود آیند و بار بگشایند، سالار کاروان، بانگ رحیل در دهد و بناچار، کوچ کنند.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

بازدیدها: ۲۸۲

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره ۴۱۴ صبحی صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)صبر

۴۱۴- وَ فِی خَبَرٍ آخَرَ أَنَّهُ ( علیه‏السلام ) قَالَ لِلْأَشْعَثِ بْنِ قَیْسٍ مُعَزِّیاً عَنِ ابْنٍ لَهُ‏ إِنْ صَبَرْتَ صَبْرَ الْأَکَارِمِ وَ إِلَّا سَلَوْتَ سُلُوَّ الْبَهَائِمِ

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت ۴۰۶ دکتر آیتی

و در خبر دیگر آمده است که در تعزیت اشعث بن قیس فرمود: یا چون بزرگواران شکیبایى پیشه کن یا چون ستوران رنج را فراموش نماى.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

بازدیدها: ۷۶

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره ۴۱۳ صبحی صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)صبر

۴۱۳-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )مَنْ صَبَرَ صَبْرَ الْأَحْرَارِ وَ إِلَّا سَلَا سُلُوَّ الْأَغْمَارِ

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت ۴۰۵ دکتر آیتی

 و فرمود (ع): کسى که در بلاها چون آزادگان شکیبایى نورزد، سرانجام، چون نادانان مصیبت را فراموش خواهد کرد.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

بازدیدها: ۹۶

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره ۴۱۲ صبحی صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)ادب

۴۱۲-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )کَفَاکَ أَدَباً لِنَفْسِکَ اجْتِنَابُ مَا تَکْرَهُهُ مِنْ غَیْرِکَ

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت ۴۰۴ دکتر آیتی

۴۰۴ و فرمود (ع): براى ادب کردن خود همین بس، که از هر چه از دیگران ناپسند مى ‏دارى، اجتناب کنى.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

بازدیدها: ۱۱۳

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره ۴۱۱ صبحی صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)نحویه گفتار

۴۱۱-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )لَا تَجْعَلَنَّ ذَرَبَ لِسَانِکَ عَلَى مَنْ أَنْطَقَکَ وَ بَلَاغَهَ قَوْلِکَ عَلَى مَنْ سَدَّدَکَ

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت ۴۰۳ دکتر آیتی

و فرمود (ع): با کسى که تو را سخن گفتن آموخته، بتندى، سخن مگوى و با کسى که سخنت را استوارى بخشیده، اظهار بلاغت منماى.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

بازدیدها: ۸۷

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره ۴۱۰ صبحی صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)

۴۱۰-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )التُّقَى رَئِیسُ الْأَخْلَاقِ

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت ۴۰۲ دکتر آیتی

۴۰۲ و فرمود (ع): پرهیزگارى سر همه خلقهاست.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

 

 

بازدیدها: ۱۱۸

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره ۴۰۹ صبحی صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)قلب

۴۰۹-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )الْقَلْبُ مُصْحَفُ الْبَصَرِ

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت ۴۰۱ دکتر آیتی

۴۰۱ و فرمود (ع): دل صحیفه دیده است که هر چه دیده بیند در دل نقش شود.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

بازدیدها: ۲۳۷

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره ۴۰۸ صبحی صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)حق

۴۰۸-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )مَنْ صَارَعَ الْحَقَّ صَرَعَهُ

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت ۴۰۰ دکتر آیتی

 و فرمود (ع): هر که با حق پنجه در افکند، حق او را بر زمین زند.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

بازدیدها: ۴۱

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره ۴۰۷ صبحی صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)عقل

۴۰۷-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )مَا اسْتَوْدَعَ اللَّهُ امْرَأً عَقْلًا إِلَّا اسْتَنْقَذَهُ بِهِ یَوْماً مَا

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت ۳۹۹ دکتر آیتی

۳۹۹ و فرمود (ع): خداوند، عقل را به انسان ودیعت نداد، مگر این که، روزى سبب نجات او گردد.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

بازدیدها: ۱۷۸

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره ۴۰۶ صبحی صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)

۴۰۶-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )مَا أَحْسَنَ تَوَاضُعَ الْأَغْنِیَاءِ لِلْفُقَرَاءِ طَلَباً لِمَا عِنْدَ اللَّهِ وَ أَحْسَنُ مِنْهُ تِیهُ الْفُقَرَاءِ عَلَى الْأَغْنِیَاءِ اتِّکَالًا عَلَى اللَّهِ

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت ۳۹۸ دکتر آیتی

و فرمود (ع): چه نیکوست فروتنى توانگران در برابر بینوایان، براى به دست آوردن خشنودى خداوند، و نیکوتر از آن، مناعت بینوایان است در برابر توانگران به سبب توکلى که بر خداى دارند.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

بازدیدها: ۶۱

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره ۴۰۵ صبحی صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)مغیره بن شعبه

۴۰۵-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )لِعَمَّارِ بْنِ یَاسِرٍ وَ قَدْ سَمِعَهُ یُرَاجِعُ الْمُغِیرَهَ بْنَ شُعْبَهَ کَلَاماً دَعْهُ یَا عَمَّارُ فَإِنَّهُ لَمْ یَأْخُذْ مِنَ الدِّینِ إِلَّا مَا قَارَبَهُ مِنَ الدُّنْیَا وَ عَلَى عَمْدٍ لَبَسَ عَلَى نَفْسِهِ لِیَجْعَلَ الشُّبُهَاتِ عَاذِراً لِسَقَطَاتِه‏

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت ۳۹۷ دکتر آیتی

شنید که عمار بن یاسر«» با مغیره بن شعبه«» گفتگو مى‏ کند، آن حضرت به عمّار فرمود:

اى عمار، مغیره را به حال خود واگذار. زیرا او از دین نگرفته، مگر همان که او را به دنیا نزدیک مى‏ کند. بعمد، حق را بر خود مشتبه ساخته تا براى خطاهاى خود عذرى بیاورد.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

بازدیدها: ۸۵

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره ۴۰۴ صبحی صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)معنى لا حول و لا قوه الّا بالله

۴۰۴-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )وَ قَدْ سُئِلَ عَنْ مَعْنَى قَوْلِهِمْ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّهَ إِلَّا بِاللَّهِ إِنَّا لَا نَمْلِکُ مَعَ اللَّهِ شَیْئاً وَ لَا نَمْلِکُ إِلَّا مَا مَلَّکَنَا فَمَتَى مَلَّکَنَا مَا هُوَ أَمْلَکُ بِهِ مِنَّا کَلَّفَنَا وَ مَتَى أَخَذَهُ مِنَّا وَضَعَ تَکْلِیفَهُ عَنَّا

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت ۳۹۶ دکتر آیتی

در معنى لا حول و لا قوه الّا بالله، که مى‏ گویند از او پرسیدند، فرمود:

ما با وجود خدا مالک چیزى نیستیم. و مالک نمى ‏شویم، مگر آنچه او ما را مالک آن گردانیده است. پس هرگاه به ما چیزى عطا کند که او از ما سزاوارتر به آن باشد ما را تکلیفى بر عهده گذاشته است و هرگاه آن را از ما گرفت، تکلیف خود را از ما برداشت.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

بازدیدها: ۷۱

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره ۴۰۲ صبحی صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)

۴۰۲-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )لِبَعْضِ مُخَاطِبِیهِ وَ قَدْ تَکَلَّمَ بِکَلِمَهٍ یُسْتَصْغَرُ مِثْلُهُ عَنْ قَوْلِ مِثْلِهَا لَقَدْ طِرْتَ شَکِیراً وَ هَدَرْتَ سَقْباً

قال الرضی و الشکیر هاهنا أول ما ینبت من ریش الطائر قبل أن یقوى و یستحصف و السقب الصغیر من الإبل و لا یهدر إلا بعد أن یستفحل

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت ۳۹۴ دکتر آیتی:

 به یکى از مخاطبان خود که سخنى بر زبان آورد، که چون اویى از گفتن چنان سخنى حقیرتر مى‏ نمود، فرمود: هنوز پر بر نیاورده پریدى، و در کرّگى بانگ کردى.

رضى گوید: در این عبارت «شکیر» نخستین پرهاى پرنده است، پیش از آنکه قوت گیرد و محکم شود. و «سقب» کره شتر است زیرا شتر تا بزرگ نشود، بانگ نکند.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

بازدیدها: ۸۸

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره ۴۰۱ صبحی صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)

۴۰۱-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )مُقَارَبَهُ النَّاسِ فِی أَخْلَاقِهِمْ أَمْنٌ مِنْ غَوَائِلِهِمْ

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت ۳۹۳ دکتر آیتی

۳۹۳ و فرمود (ع): موافقت با مردم در خلق و خویشان، سبب ایمنى است از آسیبشان.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

بازدیدها: ۱۲۰

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره ۴۰۰ صبحی صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)چشم زخم

۴۰۰-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )الْعَیْنُ حَقٌّ وَ الرُّقَى حَقٌّ وَ السِّحْرُ حَقٌّ وَ الْفَأْلُ حَقٌّ
وَ الطِّیَرَهُ لَیْسَتْ بِحَقٍّ وَ الْعَدْوَى لَیْسَتْ بِحَقٍّ
وَ الطِّیبُ نُشْرَهٌ وَ الْعَسَلُ نُشْرَهٌ وَ الرُّکُوبُ نُشْرَهٌ وَ النَّظَرُ إِلَى الْخُضْرَهِ نُشْرَهٌ

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت ۳۹۲ دکتر آیتی

 و فرمود (ع): چشم زخم راست است و افسون راست است و سحر راست است و تفأل راست است.
فال بد زدن راست نیست. سرایت بیمارى از یکى به دیگرى راست نیست.
بوى خوش بیمار را بهبود بخشد و عسل بیمارى را بهبود بخشد و سوارى بیمارى را بهبود بخشد و نظر به سبزه بیمارى را بهبود بخشد.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

بازدیدها: ۶۵۶