نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره ۳۷۹ صبحی صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)اقسام روزی

۳۷۹-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )یَا ابْنَ آدَمَ الرِّزْقُ رِزْقَانِ رِزْقٌ تَطْلُبُهُ وَ رِزْقٌ یَطْلُبُکَ فَإِنْ لَمْ تَأْتِهِ أَتَاکَ فَلَا تَحْمِلْ هَمَّ سَنَتِکَ عَلَى هَمِّ یَوْمِکَ کَفَاکَ کُلُّ یَوْمٍ عَلَى مَا فِیهِ فَإِنْ تَکُنِ السَّنَهُ مِنْ عُمُرِکَ فَإِنَّ اللَّهَ تَعَالَى سَیُؤْتِیکَ فِی کُلِّ غَدٍ جَدِیدٍ مَا قَسَمَ لَکَ وَ إِنْ لَمْ تَکُنِ السَّنَهُ مِنْ عُمُرِکَ فَمَا تَصْنَعُ بِالْهَمِّ فِیمَا لَیْسَ لَکَ وَ لَنْ یَسْبِقَکَ إِلَى رِزْقِکَ طَالِبٌ وَ لَنْ یَغْلِبَکَ عَلَیْهِ غَالِبٌ وَ لَنْ یُبْطِئَ عَنْکَ مَا قَدْ قُدِّرَ لَکَ

قال الرضی و قد مضى هذا الکلام فیما تقدم من هذا الباب إلا أنه هاهنا أوضح و أشرح فلذلک کررناه على القاعده المقرره فی أول الکتاب

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت ۳۷۱ دکتر آیتی

 و فرمود (ع): روزى بر دو گونه است: یکى آنکه تو در طلبش هستى و یکى آنکه او در طلب توست و اگر تو به سوى او نروى او به سوى تو خواهد آمد.

پس، اندوه سال خود را بر اندوه روز خود بار مکن که هر روز، هر چه تو را روزى مقرر کرده‏ اند، کفایت کند. اگر آن سال از عمر تو باشد، خداى تعالى در هر روز که مى ‏آید، آنچه قسمت تو ساخته به تو عطا خواهد کرد. و اگر آن سال از عمر تو نباشد پس چرا باید اندوه چیزى را بخورى که از آن تو نیست در آنچه روزى توست هیچ خواهنده‏اى بر تو پیشى نگیرد و هیچ غلبه کننده‏اى بر تو غالب نشود و آنچه براى تو مقدر شده، در رسیدن به تو، درنگ نکند.

رضى گوید: این سخن پیش از این در این باب آمده است، ولى در اینجا واضح تر و مشروح‏ تر بیان شده. از آن رو آن را دوباره آوردیم، آنسان، که در آغاز کتاب مقرر داشته بودیم.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

بازدیدها: ۳۳۷

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره ۳۷۸ صبحی صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)وصف وتوضیح صفت رذیله بخل

۳۷۸-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )الْبُخْلُ جَامِعٌ لِمَسَاوِئِ الْعُیُوبِ وَ هُوَ زِمَامٌ یُقَادُ بِهِ إِلَى کُلِّ سُوءٍ

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت ۳۷۰ دکتر آیتی

۳۷۰ و فرمود (ع): بخل صفتى است جامع همه بدیها و عیبها. بخل مهارى است که آدمى را به سوى هر ناشایست مى ‏کشاند.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

بازدیدها: ۳۰

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره ۳۷۷ صبحی صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)

۳۷۷-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )لَا تَأْمَنَنَّ عَلَى خَیْرِ هَذِهِ الْأُمَّهِ عَذَابَ اللَّهِ‏ لِقَوْلِهِ تَعَالَى فَلا یَأْمَنُ مَکْرَ اللَّهِ إِلَّا الْقَوْمُ الْخاسِرُونَ‏ وَ لَا تَیْأَسَنَّ لِشَرِّ هَذِهِ الْأُمَّهِ مِنْ رَوْحِ اللَّهِ لِقَوْلِهِ تَعَالَى إِنَّهُ لا یَیْأَسُ مِنْ رَوْحِ اللَّهِ إِلَّا الْقَوْمُ الْکافِرُونَ

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

۳۶۹ و فرمود (ع): بر بهترین کسان این امت هم از عذاب خداى ایمن مباش، زیرا خداى تعالى مى‏فرماید: «از مکر خداوند جز زیانکاران ایمن نیستند»
 و بر بدترین کسان این امت، از رحمت خداوند مأیوس مباش«» که خداى تعالى فرموده است: «هر آینه از رحمت خدا جز کافران نومید نگردند».

ترجمه عبدالمحمد آیتی

بازدیدها: ۳۲

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره ۳۷۶ صبحی صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)وصف حق وباطل

۳۷۶-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )إِنَّ الْحَقَّ ثَقِیلٌ مَرِی‏ءٌ وَ إِنَّ الْبَاطِلَ خَفِیفٌ وَبِی‏ءٌ

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت ۳۶۸ دکتر آیتی

 و فرمود (ع): حق دشوار است، ولى گواراست و باطل آسان است و بیمارى افزاى.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

بازدیدها: ۱۱۲

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره ۳۷۵ صبحی صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)مراتب جهاد

۳۷۵-وَ عَنْ أَبِی جُحَیْفَهَ قَالَ سَمِعْتُ أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ ( علیه‏السلام )یَقُولُ:

أَوَّلُ مَا تُغْلَبُونَ عَلَیْهِ مِنَ الْجِهَادِ الْجِهَادُ بِأَیْدِیکُمْ ثُمَّ بِأَلْسِنَتِکُمْ ثُمَّ بِقُلُوبِکُمْ فَمَنْ لَمْ یَعْرِفْ بِقَلْبِهِ مَعْرُوفاً وَ لَمْ یُنْکِرْ مُنْکَراً قُلِبَ فَجُعِلَ أَعْلَاهُ أَسْفَلَهُ وَ أَسْفَلُهُ أَعْلَاه‏

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت ۳۶۷ دکتر آیتی

 ابو جحیفه گوید: از امیر المؤمنین (ع) شنیدم که فرمود:

نخستین جهادى که در آن شکست مى‏ خورید، جهاد با دستهایتان است. سپس، جهاد است با زبانهایتان و آن گاه جهاد با دلهایتان.
کسى که کار نیکویى را در دل نستاید و کار زشتى را در دل نکوهش نکند، دگرگون شود و زیر و زبر گردد.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

بازدیدها: ۵۶

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره ۳۷۴ صبحی صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)مراتب نهی از منکر

۳۷۴-وَ فِی کَلَامٍ آخَرَ لَهُ یَجْرِی هَذَا الْمَجْرَى فَمِنْهُمُ الْمُنْکِرُ لِلْمُنْکَرِ بِیَدِهِ وَ لِسَانِهِ وَ قَلْبِهِ فَذَلِکَ الْمُسْتَکْمِلُ لِخِصَالِ الْخَیْرِ
وَ مِنْهُمُ الْمُنْکِرُ بِلِسَانِهِ وَ قَلْبِهِ وَ التَّارِکُ بِیَدِهِ فَذَلِکَ مُتَمَسِّکٌ بِخَصْلَتَیْنِ مِنْ خِصَالِ الْخَیْرِ وَ مُضَیِّعٌ خَصْلَهً
وَ مِنْهُمُ الْمُنْکِرُ بِقَلْبِهِ وَ التَّارِکُ بِیَدِهِ وَ لِسَانِهِ فَذَلِکَ الَّذِی ضَیَّعَ أَشْرَفَ الْخَصْلَتَیْنِ مِنَ الثَّلَاثِ وَ تَمَسَّکَ بِوَاحِدَهٍ
وَ مِنْهُمْ تَارِکٌ لِإِنْکَارِ الْمُنْکَرِ بِلِسَانِهِ وَ قَلْبِهِ وَ یَدِهِ فَذَلِکَ مَیِّتُ الْأَحْیَاءِ
وَ مَا أَعْمَالُ الْبِرِّ کُلُّهَا وَ الْجِهَادُ فِی سَبِیلِ اللَّهِ عِنْدَ الْأَمْرِ بِالْمَعْرُوفِ وَ النَّهْیِ عَنْ الْمُنْکَرِ إِلَّا کَنَفْثَهٍ فِی بَحْرٍ لُجِّیٍّ
وَ إِنَّ الْأَمْرَ بِالْمَعْرُوفِ وَ النَّهْیَ عَنِ الْمُنْکَرِ لَا یُقَرِّبَانِ مِنْ أَجَلٍ وَ لَا یَنْقُصَانِ مِنْ رِزْقٍ وَ أَفْضَلُ مِنْ ذَلِکَ کُلِّهِ کَلِمَهُ عَدْلٍ عِنْدَ إِمَامٍ جَائِرٍ

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت ۳۶۶ دکتر آیتی

 در سخنى دیگر هم در این معنى گوید: کسى است که کار زشت را نکوهیده دارد و به دست و زبان و دل خود از آن اعراض مى‏ کند. چنین کسى خصال نیکو را به کمال رسانیده است.
و کسى است که به زبان و دل انکارش مى‏ کند نه به دست. چنین کسى را دو خصلت از خصال نیکوست او یک خصلت را ضایع گذاشته است.
و کسى که فقط به دل انکار کند، نه به دست و زبان، چنین کسى دو خصلت را که شریفترند، تباه کرده است
و کسى که منکر را به زبان انکار کند و نه به دست و نه به دل، چنین کسى مرده ‏اى است در میان زندگان.
همه اعمال نیکو در برابر امر به معروف و نهى از منکر، همانند دمیدنى است بر دریاى مواج،
امر به معروف و نهى از منکر نه مرگ کسى را نزدیک مى‏ سازد و نه از روزى کسى مى‏ کاهد. از همه اینها برتر، سخن از دادگرى گفتن است، رو در روى حاکمى ستمکار.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

بازدیدها: ۲۳۸

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره ۳۷۳ صبحی صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)مراتب نهی از منکر

۳۷۳- وَ رَوَى ابْنُ جَرِیرٍ الطَّبَرِیُّ فِی تَارِیخِهِ عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ أَبِی لَیْلَى الْفَقِیهِ وَ کَانَ مِمَّنْ خَرَجَ لِقِتَالِ الْحَجَّاجِ مَعَ ابْنِ الْأَشْعَثِ
أَنَّهُ قَالَ فِیمَا کَانَ یَحُضُّ بِهِ النَّاسَ عَلَى الْجِهَادِ إِنِّی سَمِعْتُ عَلِیّاً رَفَعَ اللَّهُ دَرَجَتَهُ فِی الصَّالِحِینَ وَ أَثَابَهُ ثَوَابَ الشُّهَدَاءِ وَ الصِّدِّیقِینَ یَقُولُ یَوْمَ لَقِینَا أَهْلَ الشَّامِ

أَیُّهَا الْمُؤْمِنُونَ إِنَّهُ مَنْ رَأَى عُدْوَاناً یُعْمَلُ بِهِ وَ مُنْکَراً یُدْعَى إِلَیْهِ فَأَنْکَرَهُ بِقَلْبِهِ فَقَدْ سَلِمَ وَ بَرِئَ

وَ مَنْ أَنْکَرَهُ بِلِسَانِهِ فَقَدْ أُجِرَ وَ هُوَ أَفْضَلُ مِنْ صَاحِبِهِ

وَ مَنْ أَنْکَرَهُ بِالسَّیْفِ لِتَکُونَ کَلِمَهُ اللَّهِ هِیَ الْعُلْیَا وَ کَلِمَهُ الظَّالِمِینَ هِیَ السُّفْلَى فَذَلِکَ الَّذِی أَصَابَ سَبِیلَ الْهُدَى وَ قَامَ عَلَى الطَّرِیقِ وَ نَوَّرَ فِی قَلْبِهِ الْیَقِینُ

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت ۳۶۵ دکتر آیتی

محمد بن جریر طبرى در تاریخ خود از عبد الرحمن بن ابى لیلى فقیه روایت کند، (و این عبد الرحمن از آنان بود که با ابن اشعث به جنگ حجاج رفت.)

که او هنگامى که مردم را به جهاد با حجاج تحریض مى‏ کرد، گفت که شنیدم که على- که خدا را درجت او را در میان صالحان فرا برد و ثواب شهیدان و صدیقانش عطا کند- در روزى که با مردم شام روبرو شدیم، مى‏ فرمود:

اى مؤمنان، کسى که ببیند که بر مردم ستم مى ‏کنند یا آنها را به منکرى فرا مى ‏خوانند و او در دل انکار کند، سالم مانده و مبرّا از گناه.
و هر که آن را به زبان انکار کند، از ثواب بهره یابد و او از آنکه تنها به دل انکار کرده، برتر است
و آنکه انکار خود را با شمشیر اعلام دارد تا سخن حق بالا گیرد و سخن باطل روى در نشیب نهد، کسى است که راه رستگارى را یافته و بر آن قیام نموده و نور یقین در قلبش درخشیده است.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

بازدیدها: ۱۸۷

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره ۳۷۲ صبحی صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)استواری دین ودنیا

۳۷۲-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )لِجَابِرِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ الْأَنْصَارِیِّ یَا جَابِرُ قِوَامُ الدِّینِ وَ الدُّنْیَا بِأَرْبَعَهٍ عَالِمٍ مُسْتَعْمِلٍ عِلْمَهُ وَ جَاهِلٍ لَا یَسْتَنْکِفُ أَنْ یَتَعَلَّمَ وَ جَوَادٍ لَا یَبْخَلُ بِمَعْرُوفِهِ وَ فَقِیرٍ لَا یَبِیعُ آخِرَتَهُ بِدُنْیَاهُ
فَإِذَا ضَیَّعَ الْعَالِمُ عِلْمَهُ اسْتَنْکَفَ الْجَاهِلُ أَنْ یَتَعَلَّمَ وَ إِذَا بَخِلَ الْغَنِیُّ بِمَعْرُوفِهِ بَاعَ الْفَقِیرُ آخِرَتَهُ بِدُنْیَاهُ
یَا جَابِرُ مَنْ کَثُرَتْ نِعَمُ اللَّهِ عَلَیْهِ کَثُرَتْ حَوَائِجُ النَّاسِ إِلَیْهِ فَمَنْ قَامَ لِلَّهِ فِیهَا بِمَا یَجِبُ فِیهَا عَرَّضَهَا لِلدَّوَامِ وَ الْبَقَاءِ وَ مَنْ لَمْ یَقُمْ فِیهَا بِمَا یَجِبُ عَرَّضَهَا لِلزَّوَالِ وَ الْفَنَاءِ

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت ۳۶۴ دکتر آیتی

 به جابر بن عبد الله الانصارى فرمود: اى جابر، قوام دنیا بر چهار کس است: عالمى که علم خود را به کار دارد. جاهلى که از فرا گرفتن علم سر بر نتابد، بخشنده ‏اى که در بخشش بخل نورزد و فقیرى که دنیا را به آخرتش نفروشد.

هرگاه، عالم، علم خود را به کار ندارد، جاهل از آموختن سر بر تابد و هرگاه، توانگر از بخشیدن مال خود بخل ورزد، فقیر آخرتش را به دنیا خواهد فروخت.

اى جابر، هر کس که از نعمت خدا بسیار بهره‏مند شود، نیازهاى مردم به او افزون باشد. هرکس که در نعمتى که خدا به او ارزانى داشته به گونه ‏اى که بر او واجب است عمل کند، خداوند نعمت او را دوام بخشد و باقى گذارد و هر که چنین نکند، داراییش را به فنا و زوال کشاند.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

بازدیدها: ۳۰۵

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره ۳۷۱ صبحی صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)صفات حمیده ورذیله

۳۷۱-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )لَا شَرَفَ أَعْلَى مِنَ الْإِسْلَامِ وَ لَا عِزَّ أَعَزُّ مِنَ التَّقْوَى وَ لَا مَعْقِلَ أَحْسَنُ مِنَ الْوَرَعِ وَ لَا شَفِیعَ أَنْجَحُ مِنَ التَّوْبَهِ
وَ لَا کَنْزَ أَغْنَى مِنَ الْقَنَاعَهِ وَ لَا مَالَ أَذْهَبُ لِلْفَاقَهِ مِنَ الرِّضَى بِالْقُوتِ
وَ مَنِ اقْتَصَرَ عَلَى بُلْغَهِ الْکَفَافِ فَقَدِ انْتَظَمَ الرَّاحَهَ وَ تَبَوَّأَ خَفْضَ الدَّعَهِ
وَ الرَّغْبَهُ مِفْتَاحُ النَّصَبِ‏

وَ مَطِیَّهُ التَّعَبِ
وَ الْحِرْصُ وَ الْکِبْرُ وَ الْحَسَدُ دَوَاعٍ إِلَى التَّقَحُّمِ فِی الذُّنُوبِ
وَ الشَّرُّ جَامِعُ مَسَاوِئِ الْعُیُوبِ

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت ۳۶۳ دکتر آیتی

 و فرمود (ع):

هیچ شرفى، برتر از اسلام نیست

و هیچ عزتى، فراتر از پرهیزگارى نیست 

و هیچ پناهگاهى، بهتر از پارسایى نیست 

و هیچ شفیعى، پیروزمندتر از توبه نیست 

و هیچ گنجى، توانگرتر از قناعت نیست 

و هیچ ثروتى، نیکوتر از خشنودى به روزى روزانه، تهى دستى را نزداید.

هر کس به کفافى که او را داده ‏اند، بسنده کند، به آسودگى، پیوسته است و در سایه امن و راحت جاى گرفته.
خواهشهاى نفسانى کلید رنجها و مرکب خستگی هاست.

حرص و تکبر و حسد، آدمى را به فرو افتادن در ورطه گناهان فرا مى‏ خوانند.
و بدکارى، جامع همه زشتیهاست.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

بازدیدها: ۳۷۵

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره ۳۷۰ صبحی صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)اندرز وموعظه

۳۷۰-وَ رُوِیَ أَنَّهُ ( علیه‏السلام )قَلَّمَا اعْتَدَلَ بِهِ الْمِنْبَرُ إِلَّا قَالَ أَمَامَ الْخُطْبَهِ
أَیُّهَا النَّاسُ اتَّقُوا اللَّهَ فَمَا خُلِقَ امْرُؤٌ عَبَثاً فَیَلْهُوَ وَ لَا تُرِکَ سُدًى فَیَلْغُوَ
وَ مَا دُنْیَاهُ الَّتِی تَحَسَّنَتْ لَهُ بِخَلَفٍ مِنَ الْآخِرَهِ الَّتِی قَبَّحَهَا سُوءُ النَّظَرِ عِنْدَهُ
وَ مَا الْمَغْرُورُ الَّذِی ظَفِرَ مِنَ الدُّنْیَا بِأَعْلَى هِمَّتِهِ کَالْآخَرِ الَّذِی ظَفِرَ مِنَ الْآخِرَهِ بِأَدْنَى سُهْمَتِهِ

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت ۳۶۲ دکتر آیتی

 گویند کمتر اتفاق مى‏ افتاد که امام بر منبر نشیند و پیش از اداى سخن، مردم را چنین اندرزى ندهد:
اى مردم، از خداى بترسید. هیچکس به عبث آفریده نشده تا سرگرم لهو و بازیچه گردد و او را به خود وانگذاشته‏ اند تا به کارهاى لغو و بیهوده پردازد.

مباد که دنیا در نظرش به گونه ‏اى آراسته آید که آن را جانشین آخرت، که زشتش انگاشته، قرار دهد.
آن فریب خورده ‏اى که در دنیا به بالاترین پیروزى رسیده، هرگز به پایه کسى که از آخرت اندک سهمى یافته، نرسد.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

بازدیدها: ۲۱۱

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره ۳۶۹ صبحی صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)مساجد آخر الزمان

۳۶۹-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )یَأْتِی عَلَى النَّاسِ زَمَانٌ لَا یَبْقَى فِیهِمْ مِنَ الْقُرْآنِ إِلَّا رَسْمُهُ وَ مِنَ الْإِسْلَامِ إِلَّا اسْمُهُ وَ مَسَاجِدُهُمْ یَوْمَئِذٍ عَامِرَهٌ مِنَ الْبِنَاءِ خَرَابٌ مِنَ الْهُدَى سُکَّانُهَا وَ عُمَّارُهَا شَرُّ أَهْلِ الْأَرْضِ مِنْهُمْ تَخْرُجُ الْفِتْنَهُ وَ إِلَیْهِمْ تَأْوِی الْخَطِیئَهُ یَرُدُّونَ مَنْ شَذَّ عَنْهَا فِیهَا وَ یَسُوقُونَ مَنْ تَأَخَّرَ عَنْهَا إِلَیْهَا یَقُولُ اللَّهُ سُبْحَانَهُ فَبِی حَلَفْتُ لَأَبْعَثَنَّ عَلَى أُولَئِکَ فِتْنَهً تَتْرُکُ الْحَلِیمَ فِیهَا حَیْرَانَ وَ قَدْ فَعَلَ وَ نَحْنُ نَسْتَقِیلُ اللَّهَ عَثْرَهَ الْغَفْلَهِ

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت ۳۶۱ دکتر آیتی

و فرمود (ع): بر مردم روزگارى بیاید که از قرآن جز نشانى و از اسلام جز نامى نماند.در آن روزگار، مسجدهایشان از حیث بنا آباد است و از جهت رستگارى ویران. ساکنان و آباد کنندگانش، از بدترین مردم روى زمین خواهند بود.

فتنه ‏ها از آنجا بیرون آید و خطاکاریها در پناه آنها مأوا گیرد. هر که خواهد از آن فتنه ‏ها کنارى گیرد، بگیرندش و به میان فتنه ‏اش افکنند. و هر که خود را واپس دارد به سوى فتنه‏ هایش رانند. خداى تعالى فرماید: سوگند به خودم که بر ایشان فتنه ‏اى برگمارم، آنسان، که مردم بردبار را در آن حیران گذارم و خداوند چنین خواهد کرد. از خداوند مى‏ خواهیم که از لغزش و غفلت ما درگذرد.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

بازدیدها: ۱۸۰۸

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره ۳۶۸ صبحی صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)ثواب وعقاب

۳۶۸-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )إِنَّ اللَّهَ سُبْحَانَهُ وَضَعَ الثَّوَابَ عَلَى طَاعَتِهِ وَ الْعِقَابَ عَلَى مَعْصِیَتِهِ ذِیَادَهً لِعِبَادِهِ عَنْ نِقْمَتِهِ وَ حِیَاشَهً لَهُمْ إِلَى جَنَّتِه‏

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت ۳۶۰ دکتر آیتی

و فرمود (ع): خداى تعالى ثواب را در اطاعت خود نهاده است و عقاب را در معصیتش، تا بندگان خود را از عذاب خود مصون دارد و آنها را به بهشت روانه دارد.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

بازدیدها: ۷۰

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره ۳۶۷ صبحی صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)وصف دنیا

۳۶۷-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )یَا أَیُّهَا النَّاسُ مَتَاعُ الدُّنْیَا حُطَامٌ مُوبِئٌ فَتَجَنَّبُوا مَرْعَاهُ قُلْعَتُهَا أَحْظَى مِنْ طُمَأْنِینَتِهَا وَ بُلْغَتُهَا أَزْکَى مِنْ ثَرْوَتِهَا
حُکِمَ عَلَى مُکْثِرٍ مِنْهَا بِالْفَاقَهِ وَ أُعِینَ مَنْ غَنِیَ عَنْهَا بِالرَّاحَهِ
مَنْ رَاقَهُ زِبْرِجُهَا أَعْقَبَتْ نَاظِرَیْهِ کَمَهاً
وَ مَنِ اسْتَشْعَرَ الشَّغَفَ بِهَا مَلَأَتْ ضَمِیرَهُ أَشْجَاناً لَهُنَّ رَقْصٌ عَلَى سُوَیْدَاءِ قَلْبِهِ هَمٌّ یَشْغَلُهُ وَ غَمٌّ یَحْزُنُهُ کَذَلِکَ حَتَّى یُؤْخَذَ بِکَظَمِهِ فَیُلْقَى بِالْفَضَاءِ مُنْقَطِعاً أَبْهَرَاهُ هَیِّناً عَلَى اللَّهِ فَنَاؤُهُ وَ عَلَى الْإِخْوَانِ إِلْقَاؤُهُ
وَ إِنَّمَا یَنْظُرُ الْمُؤْمِنُ إِلَى الدُّنْیَا بِعَیْنِ الِاعْتِبَارِ وَ یَقْتَاتُ مِنْهَا بِبَطْنِ الِاضْطِرَارِ وَ یَسْمَعُ فِیهَا بِأُذُنِ الْمَقْتِ وَ الْإِبْغَاضِ
إِنْ قِیلَ أَثْرَى قِیلَ أَکْدَى وَ إِنْ فُرِحَ لَهُ بِالْبَقَاءِ حُزِنَ لَهُ بِالْفَنَاءِ هَذَا وَ لَمْ یَأْتِهِمْ یَوْمٌ فِیهِ یُبْلِسُونَ

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت ۳۵۹ دکتر آیتی

 و فرمود (ع): اى مردم، متاع این جهانى همانند گیاهى است خشک و بیمارى انگیز. پس، از چراگاهى دورى گزینید که رخت بر بستن از آن خوشتر است از قرار گرفتن در آن و به اندک روزى آن خرسند شدن، بهتر است از ثروت آن.

آنکه مال فراوان اندوخته، محکوم به فقر است و هر که از آن بى‏ نیازى جسته به آسودگى رسیده.
کسى را که به زیورها و آرایه ‏هایش فریفته شود، نابینایى در پى است.

هر که دوستیش را شعار خود سازد، دل خود را از اندوه پر ساخته و این اندوه در اعماق قلبش بماند، اندوهى بر او چیره شود و به خود مشغولش دارد و اندوهى محزونش نماید و همچنان، با او در ستیز و کشاکش بود تا راه نفسش بسته آید و او را در گورستانى افکنند، در حالى که، شاهرگ حیاتش بریده شده است. گرفتن جانش بر خداوند آسان بود و به گورستان بردنش براى یارانش سهل.

مؤمن دنیا را به دیده عبرت مى ‏نگرد، و به هر چه روزى روزانه اوست، خرسند است و با خشم و کینه، سخن دنیا را مى‏ شنود، اگر گویند که توانگر شد، بى ‏درنگ، بانگ برآید که تهى ‏دست گردید و اگر به زندگیش شادمان شوند باید به سوگ مردنش نشست. چنین است حال آدمى در این جهان و حال آنکه، روزى که در آن نومید شوند هنوز در نرسیده است.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

بازدیدها: ۷۳

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره ۳۶۶ صبحی صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)علم وعمل

۳۶۶-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )الْعِلْمُ مَقْرُونٌ بِالْعَمَلِ فَمَنْ عَلِمَ عَمِلَ وَ الْعِلْمُ یَهْتِفُ بِالْعَمَلِ فَإِنْ أَجَابَهُ وَ إِلَّا ارْتَحَلَ عَنْهُ

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت ۳۵۸ دکتر آیتی

 و فرمود (ع): باید که علم با عمل همراه باشد. پس، هر که آموزد، باید که به کار بندد. علم، عمل را فرا مى‏ خواند، اگر پاسخ داد، مى‏ ماند و گرنه، از آنجا رخت بر مى‏ بندد.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

بازدیدها: ۱۴۷

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره ۳۶۵ صبحی صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)مواعظ

۳۶۵-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )الْفِکْرُ مِرْآهٌ صَافِیَهٌ
وَ الِاعْتِبَارُ مُنْذِرٌ نَاصِحٌ
وَ کَفَى أَدَباً لِنَفْسِکَ تَجَنُّبُکَ مَا کَرِهْتَهُ لِغَیْرِکَ

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت ۳۵۷ دکتر آیتی

 و فرمود (ع): اندیشه آینه ‏اى صافى است
و عبرت گرفتن، هشدار دهنده ‏اى نیکخواه.
براى ادب کردن خود، همین بس که از هر چه از دیگرى ناپسند مى‏ انگارى، دورى نمایى.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

بازدیدها: ۷۴

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره ۳۶۴ صبحی صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)

۳۶۴-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )لَا تَسْأَلْ عَمَّا لَا یَکُونُ فَفِی الَّذِی قَدْ کَانَ لَکَ شُغُلٌ

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت ۳۵۶ دکتر آیتی

 و فرمود (ع): از آنچه هنوز رخ نداده، مپرس، که آنچه رخ داده براى مشغول ساختن تو کافى است.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

بازدیدها: ۵۵

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره ۳۶۳ صبحی صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)

۳۶۳-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )مِنَ الْخُرْقِ الْمُعَاجَلَهُ قَبْلَ الْإِمْکَانِ وَ الْأَنَاهُ بَعْدَ الْفُرْصَهِ

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت ۳۵۵ دکتر آیتی

 و فرمود (ع): از حماقت است شتاب نمودن در کارى پیش از پدید آمدن امکان آن و درنگ کردن، پس از فرا رسیدن فرصت.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

بازدیدها: ۵۶

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره ۳۶۲ صبحی صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)

۳۶۲-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )مَنْ ضَنَّ بِعِرْضِهِ فَلْیَدَعِ الْمِرَاءَ

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت ۳۵۴ دکتر آیتی

 و فرمود (ع): هر که آبروى خود را خواهد، باید ستیزه‏جویى و کشاکش را رها کند.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

بازدیدها: ۱۰۱

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره ۳۶۱ صبحی صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)فضیلت صلوات

۳۶۱-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )إِذَا کَانَتْ لَکَ إِلَى اللَّهِ سُبْحَانَهُ حَاجَهٌ فَابْدَأْ بِمَسْأَلَهِ الصَّلَاهِ عَلَى رَسُولِهِ ( صلى‏الله‏علیه‏وآله‏وسلم )ثُمَّ سَلْ حَاجَتَکَ فَإِنَّ اللَّهَ أَکْرَمُ مِنْ أَنْ یُسْأَلَ حَاجَتَیْنِ فَیَقْضِیَ إِحْدَاهُمَا وَ یَمْنَعَ الْأُخْرَى

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت ۳۵۳ دکتر آیتی

 و فرمود (ع): چون از خداوند سبحان حاجتى خواهى، حاجت خود را با صلوات بر رسول خدا (صلى الله علیه و آله) آغاز کن. زیرا خداى تعالى بزرگتر از این است که از او دو حاجت خواهند و او یکى را برآورد و یکى را روا نسازد.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

بازدیدها: ۱۰۲

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره ۳۶۰ صبحی صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)ظن وگمان

۳۶۰-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )لَا تَظُنَّنَّ بِکَلِمَهٍ خَرَجَتْ مِنْ أَحَدٍ سُوءاً وَ أَنْتَ تَجِدُ لَهَا فِی الْخَیْرِ مُحْتَمَلا

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت ۳۵۲ دکتر آیتی

 و فرمود (ع): به سخنى که از دهان کسى بیرون مى‏ آید، گمان بد مبر، چندان که توانى احتمال نیکى بر.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

بازدیدها: ۵۳