حکمت 74 صبحی صالح
74-وَ قَالَ ( عليهالسلام )نَفَسُ الْمَرْءِ خُطَاهُ إِلَى أَجَلِهِ
حکمت 72 شرح ابن أبي الحديد ج 18
72: نَفَسُ الْمَرْءِ خُطَاهُ إِلَى أَجَلِهِ وجدت هذه الكلمة منسوبة إلى عبد الله بن المعتز- في فصل أوله الناس وفد البلاء و سكان الثرى- و أنفاس الحي خطاه إلى أجله و أمله خادع له عن عمله- و الدنيا أكذب واعديه و النفس أقرب أعاديه- و الموت ناظر إليه و منتظر فيه أمرا يمضيه- فلا أدري هل هي لابن المعتز- أم أخذها من أمير المؤمنين ع- . و الظاهر أنها لأمير المؤمنين ع فإنها بكلامه أشبه- و لأن الرضي قد رواها عنه و خبر العدل معمول به
ترجمه فارسی شرح ابن ابی الحدید
حكمت (72)
نفس المرء خطاه الى اجله. «نفس آدمى، گام او به سوى مرگ اوست.» اين سخن را منسوب به عبد الله بن معتز ديدم در فصلى كه آغاز آن چنين است: «مردم گرفتاران بلا و ساكنان خاكاند، نفسهاى شخص زنده گامهاى او به سوى مرگ است و آرزويش او را از كردارش فريب مى دهد و دنيا دروغگوترين وعده دهنده اوست و هواى نفس نزديكترين دشمن اوست و مرگ بر او نگران است و منتظر است كه فرمان را در باره او اجرا كند.» من- ابن ابى الحديد- نمىدانم آيا اين كلمه به راستى از ابن معتز است يا از امير المؤمنين عليه السّلام گرفته است، ولى ظاهر موضوع اين است كه اين سخن از على عليه السّلام است و به كلمات آن حضرت شبيه تر است، وانگهى سيد رضى آن را از قول آن حضرت روايت كرده است و خبرى را كه شخص عادل نقل كرده است بايد به آن عمل كرد.
جلوه تاريخ در شرح نهج البلاغه ابن ابى الحديدجلد 7 //دكتر محمود مهدوى دامغانى