شرح ابن ميثم
50- و قال عليه السّلام: الْقَنَاعَةُ مَالٌ لَا يَنْفَدُ
المعنى
القناعة هي ضبط قوّة النفس عن الاشتغال بما يخرج عن مقدار الكفاية و مبلغ الحاجة من المعاش و الأقوات و عدم ما يشاهد من ذلك عند الغير، و استعار لها لفظ المال بوصف عدم النفاد باعتبار دوام الغنى معها كالمال الموصوف.
مطابق با حکمت 57 نسخه صبحی صالح
ترجمه فارسی شرح ابن ميثم
50- امام (ع) فرمود: الْقَنَاعَةُ مَالٌ لَا يَنْفَدُ
ترجمه
«قناعت ثروتى است بى پايان».
شرح
قناعت، عبارت است از سرگرم نشدن به چيزى كه از اندازه كفايت و مقدار حاجت زندگى و خورد و خوراك بيشتر باشد، و چشم نداشتن بر آنچه ديگران دارند. كلمه مال را با صفت بىپايان از آن رو استعاره از قناعت آورده كه بىنيازى ناشى از قناعت نيز همچون ثروت زياد، بىپايان است.
ترجمه شرح نهج البلاغه(ابن ميثم)، ج5 // قربانعلی محمدی مقدم-علی اصغرنوایی یحیی زاده