435-وَ قَالَ ( عليهالسلام )مَا كَانَ اللَّهُ لِيَفْتَحَ عَلَى عَبْدٍ بَابَ الشُّكْرِ وَ يُغْلِقَ عَنْهُ بَابَ الزِّيَادَةِ
وَ لَا لِيَفْتَحَ عَلَى عَبْدٍ بَابَ الدُّعَاءِ وَ يُغْلِقَ عَنْهُ بَابَ الْإِجَابَةِ وَ لَا لِيَفْتَحَ لِعَبْدٍ بَابَ التَّوْبَةِ وَ يُغْلِقَ عَنْهُ بَابَ الْمَغْفِرَةِ
شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح
حکمت427 دکتر آیتی
و فرمود (ع): نشود كه خدا در شكر را به روى بنده اى بگشايد، در حالى كه، در افزون شدن نعمت را به رويش بسته باشد.
و نشود كه در توبه را بگشايد، در حالى كه، در آمرزش را بسته باشد.
ترجمه عبدالمحمد آیتی