حکمت 330 صبحی صالح
330-وَ قَالَ ( عليهالسلام )أَقَلُّ مَا يَلْزَمُكُمْ لِلَّهِ أَلَّا تَسْتَعِينُوا بِنِعَمِهِ عَلَى مَعَاصِيه
حکمت 336 شرح ابن أبي الحديد ج 19
336: أَقَلُّ مَا يَلْزَمُكُمْ لِلَّهِ سُبْحَانَهُ- أَلَّا تَسْتَعِينُوا بِنِعَمِهِ عَلَى مَعَاصِيهِ لا شبهة أن من القبيح الفاحش- أن ينعم الملك على بعض رعيته بمال و عبيد و سلاح- فيجعل ذلك المال مادة لعصيانه و الخروج عليه- ثم يحاربه بأولئك العبيد و بذلك السلاح بعينه- . و ما أحسن ما قال الصابي في رسالته إلى سبكتكين من عز الدولة بختيار و ليت شعري بأي قدم تواقفنا- و راياتنا خافقة على رأسك- و مماليكنا عن يمينك و شمالك- و خيلنا موسومة بأسمائنا تحتك- و ثيابنا محوكة في طرازنا على جسدك- و سلاحنا المشحوذ لأعدائنا في يدك
ترجمه فارسی شرح ابن ابی الحدید
حكمت (336)
اقلّ ما يلزمكم للّه سبحانه الّا تستعينوا بنعمه على معاصيه.
«كمترين حقى كه براى خداوند سبحان بر عهده شماست، اين است كه از نعمتهاى او در نافرمانيهايش يارى مجوييد.» در اين ترديد نيست كه از كارهاى بسيار زشت يكى اين است كه اگر پادشاهى به يكى از رعيت خود مال و سلاح و بردگان ارزانى دارد، آن شخص اين نعمتها را ماده عصيان و ابزار خروج بر او قرار دهد و همراه با آن بردگان و سلاح به جنگ با پادشاه برخيزد.
صابى در نامه اى كه از سوى عزّ الدوله بختيار براى سبكتكين نوشت، چنين آورده است و چه نيكوست: اى كاش مى دانستم چگونه ياراى مقاومت در برابر ما مى كنى و حال آنكه اين پرچمهاى ماست كه هنوز بر سرت سايه افكنده و بردگان ما بر جانب چپ و راست تو هستند و هنوز اسبهايى كه داغ ما را دارند زير ران تو و جامه هاى بافته شده به نام ما بر تن توست و سلاحهاى تيز شده ما براى دشمنانمان در دست توست.
جلوه تاریخ در شرح نهج البلاغه ابن ابى الحدیدجلد 8 //دکتر محمود مهدوى دامغانى