شرح ابن ميثم
335- و هنأ بحضرته رجل رجلا بغلام ولد له فقال له: ليهنئك الفارس فقال عليه السّلام: لَا تَقُلْ ذَلِكَ- وَ لَكِنْ قُلْ شَكَرْتَ الْوَاهِبَ- وَ بُورِكَ لَكَ فِي الْمَوْهُوبِ- وَ بَلَغَ أَشُدَّهُ وَ رُزِقْتَ بِرَّهُ
المعنى
و هذا إرشاد منه للتهنئة بالولد فيها أربع فوايد: أحدها: تذكير الوالد بشكر اللّه و إلفاته إليه. و الثانية: استنزال البركة منه بالدعاء فيما وهب له. الثالثة: الدعاء للموهوب بالبقاء و بلوغ الأشدّ و هو كمال القوّة لغاية الانتفاع به. الرابعة: الدعاء بثمرته و الانتفاع به و هى أن يرزقه برّه و نفعه.
مطابق با حکمت 354 نسخه صبحی صالح
ترجمه فارسی شرح ابن ميثم
335- در حضور امام (ع) مردى به مرد ديگرى كه خداوند به او پسرى داده بود به عنوان تبريك گفت: فرزند رزمنده گوارايت باد امام (ع) فرمود: لَا تَقُلْ ذَلِكَ- وَ لَكِنْ قُلْ شَكَرْتَ الْوَاهِبَ- وَ بُورِكَ لَكَ فِي الْمَوْهُوبِ- وَ بَلَغَ أَشُدَّهُ وَ رُزِقْتَ بِرَّهُ
ترجمه
«چنين مگو، بلكه بگو: خداوند بخشنده را سپاسگزار باش. فرزندى را كه به تو مرحمت كرده، تو را مبارك باد، اين فرزند به كمال توانايى برسد و از نيكوكارى او بهرهمند گردى.»
شرح
اين سخن ارشادى از طرف آن بزرگوار، براى تبريك گويى به وجود فرزند است، و در آن چهار فايده است:
1- يادآورى پدر به سپاسگزارى خدا و توجّه به او.
2- درخواست نزول بركت از جانب خدا، از طريق درخواست و دعا در باره مرحمتى كه به او شده است.
3- دعاء براى بقاى فرزندى كه خداوند داده و براى رسيدن به رشد، يعنى كمال توانايى براى استفاده وى.
4- دعا براى بهرهمندى و سود بردن از او، يعنى خداوند به او نيكى و فايده را روزى كند.
ترجمه شرح نهج البلاغه(ابن ميثم)، ج5 // قربانعلی محمدی مقدم-علی اصغرنوایی یحیی زاده