حکمت 328 صبحی صالح
328-وَ قَالَ ( عليهالسلام )إِنَّ اللَّهَ سُبْحَانَهُ فَرَضَ فِي أَمْوَالِ الْأَغْنِيَاءِ أَقْوَاتَ الْفُقَرَاءِ فَمَا جَاعَ فَقِيرٌ إِلَّا بِمَا مُتِّعَ بِهِ غَنِيٌّ وَ اللَّهُ تَعَالَى سَائِلُهُمْ عَنْ ذَلِكَ
حکمت 334 شرح ابن أبي الحديد ج 19
334: إِنَّ اللَّهَ سُبْحَانَهُ- فَرَضَ فِي أَمْوَالِ الْأَغْنِيَاءِ أَقْوَاتَ الْفُقَرَاءِ- فَمَا جَاعَ فَقِيرٌ إِلَّا بِمَا مُتِّعَ بِهِ غَنِيٌّ- وَ اللَّهُ تَعَالَى جَدُّهُ سَائِلُهُمْ عَنْ ذَلِكَ قد تقدم القول في الصدقة و فضلها و ما جاء فيها- و قد ورد في الأخبار الصحيحة أن أبا ذر قال انتهيت إلى رسول الله ص- و هو جالس في ظل الكعبة- فلما رآني قال هم الأخسرون و رب الكعبة- فقلت من هم قال هم الأكثرون أموالا- إلا من قال هكذا و هكذا من بين يديه و من خلفه- و عن يمينه و عن شماله و قليل ما هم- ما من صاحب إبل و لا بقر و لا غنم لا يؤدي زكاتها- إلا جاءت يوم القيامة أعظم ما كانت و أسمنه- تنطحه بقرونها و تطأه بأظلافها- كلما نفدت أخراها عادت عليه أولاها- حتى يقضي الله بين الناس…
ترجمه فارسی شرح ابن ابی الحدید
حكمت (334)
انّ الله سبحانه فرض فى اموال الاغنياء اقوات الفقراء، فما جاع فقير الا بما متّع به غنىّ، و الله تعالى سائلهم عن ذلك.
«خداوند سبحان روزى درويشان را در اموال توانگران مقرر و واجب فرموده است، هيچ درويشى گرسنه نماند مگر به آنچه توانگرى حق او را باز داشت و خداوند متعال از اين كار توانگران را باز خواست مى كند.»
در اخبار صحيح نقل شده است كه ابوذر مى گفته است: به حضور پيامبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم كه در سايه كعبه نشسته بود رفتم، همين كه مرا ديد، فرمود: به خداى كعبه كه ايشان زيان كارانند. گفتم: چه كسانى فرمود: آنان كه مال بسيار دارند، مگر كسى كه از هر جانب مواظب باشد و چنين و چنان كند و بسيار اندكاند، هيچ دارنده گاو و شتر و گوسپندى نيست كه زكات مال خود را نداده باشد مگر اينكه روز قيامت گاو و شتر و گوسپندش به صورت بسيار بزرگ و فربه او را احاطه مى كند و مكرر با شاخهاى خود او را فرو مى كوبد و لگدكوب مى سازد و اين كار پيوسته تكرار مى شود تا خداوند حساب مردم را برسد.
جلوه تاریخ در شرح نهج البلاغه ابن ابى الحدیدجلد 8 //دکتر محمود مهدوى دامغانى