حکمت 282 صبحی صالح
282-وَ قَالَ ( عليهالسلام )بَيْنَكُمْ وَ بَيْنَ الْمَوْعِظَةِ حِجَابٌ مِنَ الْغِرَّةِ
حکمت 288 شرح ابن أبي الحديد ج 19
288: بَيْنَكُمْ وَ بَيْنَ الْمَوْعِظَةِ حِجَابٌ مِنَ الْغِرَّةِ قد تقدم ذكر الدنيا و غرورها- و أنها بشهواتها و لذاتها حجاب بين العبد و بين الموعظة- لأن الإنسان يغتر بالعاجلة- و يتوهم دوام ما هو فيه- و إذا خطر بباله الموت و الفناء- وعد نفسه رحمة الله تعالى و عفوه- هذا إن كان ممن يعترف بالمعاد- فإن كثيرا ممن يظهر القول بالمعاد- هو في الحقيقة غير مستيقن له- و الإخلاد إلى عفو الله تعالى- و الاتكال على المغفرة مع الإقامة على المعصية- غرور لا محالة و الحازم من عمل لما بعد الموت- و لم يمن نفسه الأماني التي لا حقيقة لها
ترجمه فارسی شرح ابن ابی الحدید
حكمت (288)
بينكم و بين الموعظة حجاب من الغرة.
«ميان شما و موعظه پردهاى از غفلت است.»
پيش از اين، موضوع دنيا و فريب آن بيان شد و اينكه دنيا با شهوتها و لذتهاى آن پردهاى ميان بنده و پند پذيرى ايجاد مى كند كه آدمى به دنيا و وضع موجود خود مغرور مى شود و گمان مى كند آنچه در آن است دوام مى يابد، هرگاه مرگ و نابودى به ذهن او خطور كند، خود را به رحمت خداوند متعال وعده مى دهد، و اين هم درباره كسى است كه به راستى معتقد به قيامت باشد و گرنه بسيارى از مردم كه به زبان خود را معتقد به قيامت نشان مى دهند در حقيقت يقين به آن ندارند.
و اميدوار بودن به رحمت و مغفرت خداوند با انجام دادن معصيت بدون ترديد غرور است، دورانديش واقعى كسى است كه براى بعد از مرگ عمل كند و خود را به آرزوهاى بى حقيقت اميدوار نسازد.
جلوه تاریخ در شرح نهج البلاغه ابن ابى الحدیدجلد 8 //دکتر محمود مهدوى دامغانى