حکمت 212 صبحی صالح
212-وَ قَالَ ( عليهالسلام )عُجْبُ الْمَرْءِ بِنَفْسِهِ أَحَدُ حُسَّادِ عَقْلِهِ
حکمت 208 شرح ابن أبي الحديد ج 19
208: عُجْبُ الْمَرْءِ بِنَفْسِهِ أَحَدُ حُسَّادِ عَقْلِهِ قد تقدم القول في العجب- و معنى هذه الكلمة أن الحاسد لا يزال مجتهدا- في إظهار معايب المحسود و إخفاء محاسنه- فلما كان عجب الإنسان بنفسه كاشفا عن نقص عقله- كان كالحاسد الذي دأبه إظهار عيب المحسود و نقصه- . و كان يقال من رضي عن نفسه كثر الساخط عليه- . و قال مطرف بن الشخير- لأن أبيت نائما و أصبح نادما- أحب إلي من أن أبيت قائما و أصبح نادما
ترجمه فارسی شرح ابن ابی الحدید
حكمت (208)
عجب المرء بنفسه احد حساد عقله. «به خود شيفتگى آدمى يكى از حسودان خرد اوست.» درباره به خود شيفتگى پيش از اين سخن گفته شد، و معنى اين كلمه اين است كه حسود همواره در آشكار ساختن معايب محسود و پوشيده نگهداشتن محاسن او مى كوشد و چون به خودشيفتگى آدمى نشان دهنده كم خردى اوست مانند حاسدى مى شود كه عادت او اظهار عيب و كاستى محسود است. گفته شده است هر كس از خود راضى شود، خشمگينان او زياد مى شوند.
مطرّف بن شخير مىگفته است: اگر شب را آسوده بخوابم و صبح پشيمان باشم، براى همه دوست داشتنى تر از آن است كه شب را به شب زنده دارى- عبادت- بگذرانم و بامداد به خود شيفته باشم.
جلوه تاریخ در شرح نهج البلاغه ابن ابى الحدیدجلد 8 //دکتر محمود مهدوى دامغانى