شرح ابن ميثم
207- و قال عليه السّلام: مِنْ أَشْرَفِ أَفْعَالِأَعْمَالِاَلْكَرِيمِ غَفْلَتُهُ عَمَّا يَعْلَمُ
المعنى
أى تغافله و إغضاؤه عمّا يعلم من معايب الناس و من هفواتهم. لاستلزام ذلك فضايل كاحتمال المكروه و الحلم و العفو و الصفح. و كلّها فضائل يلزم الكرم لأنّه قد يراد به إمساك الإنسان عن المبادرة إلى قضاء وطر الغضب فيمن يغضبه و ما استلزم هذه الفضايل فهو من أشرف الأفعال.
مطابق با حکمت 222 نسخه صبحی صالح
ترجمه فارسی شرح ابن ميثم
207- امام (ع) فرمود: مِنْ أَشْرَفِ أَعْمَالِ الْكَرِيمِ غَفْلَتُهُ عَمَّا يَعْلَمُ
ترجمه
«از بهترين اعمال شخص بزرگوار، چشم پوشى اوست از آنچه مى داند».
شرح
يعنى ناديده گرفتن و چشم پوشى از معايب و لغزشهايى كه در مردم سراغ دارد. از آن رو كه لازمه اين عمل فضايلى همچون تحمل سختى، بردبارى، گذشت و بخشش است. و تمام اينها فضايلى هستند كه با بزرگوارى همراهند زيرا گاهى مقصود از بزرگوارى خوددارى انسان از اقدام به انجام خواسته قوه غضب در باره آن كسى است كه او را خشمگين ساخته و ديگر پيامدهاى اين فضايل، بنا بر اين چشمپوشى از عيوب ديگران از بالاترين اعمال است.
ترجمه شرح نهج البلاغه(ابن ميثم)، ج5 // قربانعلی محمدی مقدم-علی اصغرنوایی یحیی زاده