شرح ابن ميثم
166- و قال عليه السّلام: الطَّمَعُ رِقٌّ مُؤَبَّدٌ
المعنى
استعار لفظ الرقّ للطمع باعتبار ما يستلزمه من التعبّد للمطموع فيه و الخضوع له كالرقّ، و تأييده باعتبار دوام التعبّد بسببه فإنّ الطامع دائم العبوديّة لمن يطمع فيه ما دام طامعا و هو في ذلك كالدائم من الرقّ.
مطابق با حکمت 180 نسخه صبحی صالح
ترجمه فارسی شرح ابن ميثم
166- امام (ع) فرمود: الطَّمَعُ رِقٌّ مُؤَبَّدٌ
ترجمه
«طمع باعث بندگى هميشگى است».
شرح
كلمه رقّ را از آن جهت براى طمع استعاره آورده است كه لازمه طمع،تسليم شدن در برابر آن چيزى است كه به آن طمع بسته و فروتنى در برابر آن است، مانند بردگى، و هم به دليل دوام تسليم شدن به سبب طمع است، زيرا شخص طمعكار تا وقتى كه از كسى چشم طمع دارد، همواره تسليم اوست، و در اين جهت مثل كسى است كه هميشه برده ديگرى است.
ترجمه شرح نهج البلاغه(ابن ميثم)، ج5 // قربانعلی محمدی مقدم-علی اصغرنوایی یحیی زاده