شرح ابن ميثم
157- و قال عليه السّلام: كَمْ مِنْ أَكْلَةٍ تَمْنَعُمَنَعَتْ أَكَلَاتٍ
المعنى
و هو يجرى مجرى المثل يضرب لمن يفعل فعلا يكون سببا لحرمانه ما كان يناله من خير سابق. و أصله أنّ الرجل يمتلىء من الطعام فيختم و يمرض فيحتاج إلى الحمية و الامتناع من الأكل. و في معناه: من يعاشر ملكا و يسعد بالانبساط معه فيكون ذلك سببا لبعده عنه و زوال سعادته منه.
مطابق با حکمت 171 نسخه صبحی صالح
ترجمه فارسی شرح ابن ميثم
157- امام (ع) فرمود: كَمْ مِنْ أَكْلَةٍ مَنَعَتْ أَكَلَاتٍ
ترجمه
«بسا خوردن غذايى كه مانع از خوردن غذاهاى ديگر شود».
شرح
اين عبارت به منزله ضرب المثل است، براى كسى كه خودكارى مى كند كه باعث محروميتش از خيراتى مى شود كه برخوردار بوده است. اصل مطلب از اين قرار است همان طور كه شخص شكم خود را از غذا پر مى كند و دچار سوء هاضمه مى شود و بيمار مى گردد و در نتيجه نيازمند پرهيز و خوددارى از غذا مى شود. همچنين است حال آن كسى كه با پادشاهى معاشرت دارد، و در خوشى با او شريك است، سرانجام اين خود باعث دورى از وى و نابودى سعادتش مى گردد.
ترجمه شرح نهج البلاغه(ابن ميثم)، ج5 // قربانعلی محمدی مقدم-علی اصغرنوایی یحیی زاده