حکمت 139 صبحی صالح
139-وَ قَالَ ( عليهالسلام )تَنْزِلُ الْمَعُونَةُ عَلَى قَدْرِ الْمَئُونَةِ
حکمت 135 شرح ابن أبي الحديد ج 18
135: تَنْزِلُ الْمَعُونَةُ عَلَى قَدْرِ الْمَئُونَةِ
جاء في الحديث المرفوع من وسع وسع عليه و كلما كثر العيال كثر الرزق- . و كان على بعض الموسرين رسوم- لجماعة من الفقراء يدفعها إليهم كل سنة- فاستكثرها فأمر كاتبه بقطعها- فرأى في المنام كأن له أهواء كثيرة في داره- و كأنها تصعدها أقوام من الأرض إلى السماء- و هو يجزع من ذلك فيقول يا رب رزقي رزقي- فقيل له إنما رزقناك هذه لتصرفها فيما كنت تصرفها فيه- فإذ قطعت ذلك رفعناها منك و جعلناها لغيرك- فلما أصبح أمر كاتبه بإعادة تلك الرسوم أجمع
ترجمه فارسی شرح ابن ابی الحدید
حكمت (135)
تنزل المعونه على قدر المؤنة. «يارى روزى به اندازه هزينه نازل مى شود.» در حديث مرفوع آمده است: «هر كس گشايش دهد بر او گشايش داده مى شود و هر چه عيال روزى خوران فزون شوند، روزى فزونتر مى شود.» يكى از توانگران كه براى گروهى از درويشان مقررى تعيين كرده بود و همه ساله به آنان مى پرداخت، آن را بسيار دانست و به دبير خويش گفت نپردازد. به خواب چنان ديد كه اموال و خواسته بسيارى در خانه اوست كه گروهى آن را از زمين به آسمان مى برند و او بى تابى مى كند و مى گويد: پروردگارا اين روزى من است، روزى من به او گفته شد: اينها را به تو داده بوديم كه همان گونه مصرف كنى و چون آن را قطع كردى، از تو برداشتيم و براى ديگرى قرار داديم. چون شب را به صبح آورد، دبير خود را فرمان داد كه همه آن مقرريها را همچنان كه مى پرداخته، بپردازد.
جلوه تاریخ در شرح نهج البلاغه ابن ابى الحدیدجلد ۷ //دکتر محمود مهدوى دامغانى