google-site-verification: googledc28cebad391242f.html
120-140 حکمت شرح ابن ابي الحدیدحکمت ها شرح ابن ابي الحدید

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره 134 متن عربی با ترجمه فارسی (شرح ابن ابی الحدید)

حکمت 138 صبحی صالح

138-وَ قَالَ ( عليه‏السلام  )مَنْ أَيْقَنَ بِالْخَلَفِ جَادَ بِالْعَطِيَّة

حکمت 134 شرح ابن ‏أبي ‏الحديد ج 18   

134: وَ مَنْ أَيْقَنَ بِالْخَلَفِ جَادَ بِالْعَطِيَّةِ هذا حق-  لأن من لم يوقن بالخلف و يتخوف الفقر يضن بالعطية-  و يعلم أنه إذا أعطى ثم أعطى استنفد ماله-  و احتاج إلى الناس لانقطاع مادته-  و أما من يوقن بالخلف فإنه يعلم أن الجود شرف لصاحبه-  و أن الجواد ممدوح عند الناس-  فقد وجد الداعي إلى السماح و لا صارف له عنه-  لأنه يعلم أن مادته دائمة غير منقطعة-  فالصارف الذي يخافه من قدمناه ذكره مفقود في حقه-  فلا جرم أنه يجود بالعطية

ترجمه فارسی شرح ابن‏ ابی الحدید

حكمت (134)

من ايقن بالخلف جاد بالعطية. «هر كه به عوض يقين كند در بخشش جوانمردى مى‏ كند.» اين سخن حق است، زيرا كسى كه به عوض يقين نداشته باشد از درويشى مى‏ ترسد و در بخشش بخل مى‏ ورزد و مى‏ داند اگر همچنان ببخشد مال او از ميان مى‏ رود و به سبب آن خود نيازمند مردم مى‏ شود. ولى آن كس كه به عوض يقين دارد، مى‏ داند كه جود مايه شرف است و شخص بخشنده در نظر مردم ستوده است و بدين گونه انگيزه براى بخشش مى‏ يابد و چيزى او را از آن باز نمى‏ دارد كه مى‏ داند ماده آن هميشگى و پيوسته است و انگيزه باز دارنده ندارد و در بخشش گشاده دستى و جوانمردى مى‏ كند.

جلوه تاریخ در شرح نهج البلاغه ابن ابى الحدیدجلد ۷ //دکتر محمود مهدوى دامغانى

Show More

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

Back to top button
-+=