google-site-verification: googledc28cebad391242f.html
120-140 حکمت شرح ابن ابي الحدیدحکمت ها شرح ابن ابي الحدید

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره 121 متن عربی با ترجمه فارسی (شرح ابن ابی الحدید)

حکمت 126 صبحی صالح

126-وَ قَالَ ( عليه‏السلام  )عَجِبْتُ لِلْبَخِيلِ يَسْتَعْجِلُ الْفَقْرَ الَّذِي مِنْهُ هَرَبَ وَ يَفُوتُهُ الْغِنَى الَّذِي إِيَّاهُ طَلَبَ فَيَعِيشُ فِي الدُّنْيَا عَيْشَ الْفُقَرَاءِ وَ يُحَاسَبُ فِي الْآخِرَةِ حِسَابَ الْأَغْنِيَاءِ

وَ عَجِبْتُ لِلْمُتَكَبِّرِ الَّذِي كَانَ بِالْأَمْسِ نُطْفَةً وَ يَكُونُ غَداً جِيفَةً

وَ عَجِبْتُ لِمَنْ شَكَّ فِي اللَّهِ وَ هُوَ يَرَى خَلْقَ اللَّهِ

وَ عَجِبْتُ لِمَنْ نَسِيَ الْمَوْتَ وَ هُوَ يَرَى الْمَوْتَى

وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَنْكَرَ النَّشْأَةَ الْأُخْرَى وَ هُوَ يَرَى النَّشْأَةَ الْأُولَى

وَ عَجِبْتُ لِعَامِرٍ دَارَ الْفَنَاءِ وَ تَارِكٍ دَارَ الْبَقَاءِ

حکمت 121 شرح ابن ‏أبي ‏الحديد ج 18   

121: عَجِبْتُ لِلْبَخِيلِ يَسْتَعْجِلُ الْفَقْرَ الَّذِي مِنْهُ هَرَبَ-  وَ يَفُوتُهُ الْغِنَى الَّذِي إِيَّاهُ طَلَبَ-  فَيَعِيشُ فِي الدُّنْيَا عَيْشَ الْفُقَرَاءِ-  وَ يُحَاسَبُ فِي الآْخِرَةِ حِسَابَ الْأَغْنِيَاءِ-  وَ عَجِبْتُ لِلْمُتَكَبِّرِ الَّذِي كَانَ بِالْأَمْسِ نُطْفَةً-  وَ يَكُونُ غَداً جِيفَةً-  وَ عَجِبْتُ لِمَنْ شَكَّ فِي اللَّهِ وَ هُوَ يَرَى خَلْقَ اللَّهِ-  وَ عَجِبْتُ لِمَنْ نَسِيَ الْمَوْتَ وَ هُوَ يَرَى مَنْ يَمُوتُ-  وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَنْكَرَ النَّشْأَةَ الْأُخْرَى-  وَ هُوَ يَرَى النَّشْأَةَ الْأُولَى-  وَ عَجِبْتُ لِعَامِرٍ دَارَ الْفَنَاءِ وَ تَارِكٍ دَارَ الْبَقَاءِ قال أعرابي الرزق الواسع لمن لا يستمتع به-  بمنزلة الطعام الموضوع على قبر-  و رأى حكيم رجلا مثريا يأكل خبزا و ملحا-  فقال لم تفعل هذا قال أخاف الفقر-  قال فقد تعجلته-  فأما القول في الكبر و التيه فقد تقدم منه ما فيه كفاية-  و قال ابن الأعرابي-  ما تاه على أحد قط أكثر من مرة واحدة-  أخذ هذا المعنى شاعر فقال و أحسن-

هذه منك فإن عدت
إلى الباب فمني‏

و قد تقدم من كلامنا في نظائر هذه الألفاظ المذكورة-  ما يغني عن الإطالة هاهنا

ترجمه فارسی شرح ابن‏ ابی الحدید

حكمت (121)

عجبت للبخيل يستعجل الفقر الذى منه هرب، و يفوته الغنى الذى اياه طلب، فيعيش فى الدنيا عيش الفقراء، و يحاسب فى الآخرة حساب الاغنياء، و عجبت للمتكبر الذى كان بالامس نطفة، و يكون غدا جيفة، و عجبت لمن شكّ فى الله و هو يرى خلق الله، و عجبت لمن نسى الموت و هو يرى من يموت و عجبت لمن انكر النشأة الاخرى و هو يرى النشأة الاولى، و عجبت لعامر دار الفناء و تارك دار البقاء. «در شگفتم از بخيل، فقرى را كه از آن مى‏گريزد با شتاب براى خود فراهم مى ‏آورد و توانگرى را كه در جستجوى آن است از دست مى‏ دهد، در دنيا همچون درويشان زندگى مى ‏كند و در آخرت چون توانگران حساب پس مى‏ دهد، و در شگفتم از متكبرى كه ديروز نطفه بود و فردا مردار است، و در شگفتم از كسى كه آفريده‏هاى‏خدا را مى‏بيند و در خدا شك مى‏كند. و در شگفتم از كسى كه كسانى را كه مى ‏ميرند مى ‏بيند و مرگ را فراموش مى ‏كند، و در شگفتم از كسى كه زنده شدن آن جهانى را نمى ‏پذيرد و زنده شدن نخستين را مى ‏بيند، و در شگفتم از كسى كه خانه ناپايدار را آباد مى ‏كند و خانه جاودان را رها مى‏ سازد.» عربى صحرا نشين گفته است: روزى فراخ و گسترده براى كسى كه از آن استفاده نمى ‏كند همچون خوراكى است كه بر گورى نهاده باشند.

حكيمى مردى توانگر را ديد كه فقط نان و نمك مى‏ خورد، پرسيد: چرا چنين مى‏ كنى گفت: از فقر بيم دارم. گفت: با اين رفتار فقر را شتابان دريافته ‏اى.

در مورد كبر و غرور در مباحث گذشته به اندازه كفايت توضيح داده شد.

جلوه تاریخ در شرح نهج البلاغه ابن ابى الحدیدجلد ۷ //دکتر محمود مهدوى دامغانى

نمایش بیشتر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

دکمه بازگشت به بالا
-+=