نهج البلاغه موضوعی فضایل اخلاقی- عیب پوشى

عیب پوشى

۱۲۹۵٫ نظر در عیب خود
من نظر فى عیب نفسه ، اشتغل عن عیب غیره .
هر که در عیب خود بنگرد، عیب دیگران را از یاد ببرد.^(۱۲۸۹)

۱۲۹۶٫ رابطه عیب و بخت
عیبک مستور ما اءسعدک جدک .
عیب پنهان است تا بختت (و اقبال دنیا) به سوى تو است . ^(۱۲۹۰)

۱۲۹۷٫ بزرگ ترین عیب
اءکبر العیب اءن تعیب ما فیک مثله .
بزرگ ترین عیب آن است که آن چه را که خود دارى ، بر دیگر عیب شمارى . ^(۱۲۹۱)

۱۲۹۸٫ راز جامه حیا
من کساه الحیاه ثوبه ، لم یر الناس عیبه .
هر که را جامه حیا بپوشاند، عیب او از مردم نهان ماند. ^(۱۲۹۲)

۱۲۹۹٫ پوشاندن عیوب دیگران
من اءشرف اءعمال الکریم ، غفلته عما یعلم .
از کارهاى شرافتمندانه مرد کریم آن است که از آن چه که مى داند خود را به غفلت مى زند (و عیب دیگران را نادیده مى پندارد). ^(۱۲۹۳)

۱۳۰۰٫ عیب آدمى
لا یعاب المرء بتاءخیر حقه ، انما یعاب من اءخذ ما لیس له .
آدمى را عیب نیست که حقش به تاءخیر افتد، همانا عیب آن است که دست به ناحق برآرد. ^(۱۲۹۴)

۱۲۸۴- حکمت ۲۵۲٫
۱۲۸۵- خطبه ۲۰۹٫
۱۲۸۶- حکمت ۲۴۷٫
۱۲۸۷- خطبه ۱۴۲٫
۱۲۸۸- نامه ۳۱٫
۱۲۸۹- حکمت ۳۴۹٫
۱۲۹۰- حکمت ۵۱٫
۱۲۹۱- حکمت ۳۵۳٫
۱۲۹۲- حکمت ۲۲۳٫
۱۲۹۳- حکمت ۲۲۲٫
۱۲۹۴- حکمت ۱۶۶٫

نهج البلاغه موضوعی//عباس عزیزی