نهج البلاغه موضوعی دعا

دعا

۱۲۴۸٫ گشایش در دعا
ما کان الله لیفتح على عبد باب الشکر و یغلق عنه باب الزیاده ، و لا لیفتح على عبد باب الدعاء و یغلق عنه باب الاجابه .
چنین نیست که خداوند، باب شکر را بر بنده اى بگشاید و در فراوانى را بر او ببندد و چنین هم نیست که باب دعا را بر کسى بگشاید، اما در اجابت را به رویش ببندد. ^(۱۲۴۲)

۱۲۴۹٫ نیازمندتر به دعا
ماالمبتلى الذى قد اشتد به البلاء، باءحوج الى الدع من العافى الذى لا یاءمن البلاء !
کسى که از بلا رسته است چون از بلا ایمن نیست از بلا رسیده اى که گرفتار درد و رنج است به دعا نیازمندتر است . ^(۱۲۴۳)

۱۲۵۰٫ دفع بلا با دعا
ادفعوا اءمواج البلاء بالدعاء
امواج بلا را با دعا بازپس رانید. ^(۱۲۴۴)

۱۲۵۱٫ اخلاص در سؤ ال
(قال لابنه الحسن علیه السلام ): و اءخلص فى المساءله لربک : فان بیده العطاء و الحرمان .
(به فرزندش امام حسن علیه السلام فرمود): در سؤ ال (حاجت ) از پروردگارت اخلاص داشته باش ؛ زیرا بخشش و محروم ساختن در دست اوست . ^(۱۲۴۵)

۱۲۵۲٫ نومیدنشدن از کندى اجابت
فى وصیته لابنه الحسن علیه السلام : اعلم اءن الذى بیده خزائن السموات و الارض قد اءذن لک فى الدعا، و تکفل لک بالاجابه … فلا یقنطنک ابطاء اجابته فان العطیه على قدر النیه .
امام علیه السلام در وصیت خویش به فرزندش امام حسن علیه السلام فرمودند: بدان آن خداوندى که گنجینه هاى آسمان ها و زمین به دست او است به تو اجازه دعا داد و اجابت آن را به عهده گرفته است .
پس تاءخیر اجابت دعایى که به بارگاه خداوند نموده اى ، ناامیدت نسازد؛ زیرا عطاى الهى به قدر نیت است .^(۱۲۴۶)

۱۲۵۳٫ محروم نبودن از اجابت
من اءعطى اءربعا لم یحرم اءربعا، من اءعطى الدعا لم یحرم الاجابه
هر که را چهار چیز دهند، از چهار چیز محروم نماند، آن را که دعا دهند از اجابت محروم نکنند. ^(۱۲۴۷)

۱۲۵۴٫ همانند تیرانداز بدون کمان
الداعى بلا عمل کالرامى بلاوتر
دعاکننده بدون عمل ، مانند تیرانداز بدون وتر (زه کمان ) است . ^(۱۲۴۸)

۱۲۵۵٫ طریقه دعاکردن
اذا کانت لک الى الله سبحانه حاجه فابداء بمساءله الصلاه على رسوله صلى الله علیه و آله ثم سل حاجتک : فان الله اکرم من اءن یساءل حاجتین فیقضى احداهما و یمنع الاخرى .
هرگاه به درگاه خداى سبحان حاجتى دارى ، قبل از این که از خدا بخواهى ، بر پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله صلوات فرست ، سپس نیازت را بخواه ؛ زیرا خداوند کریم تر از آن است که در دو حاجت ، یکى را قبول و دیگرى را رد کند.(۱۲۴۹)

۱۲۴۲- حکمت ۴۳۵٫
۱۲۴۳- حکمت ۳۰۲٫
۱۲۴۴- حکمت ۱۴۶٫
۱۲۴۵- نامه ۳۱٫
۱۲۴۶- نامه ۳۱٫
۱۲۴۷- حکمت ۱۳۵٫
۱۲۴۸- حکمت ۳۳۷٫
۱۲۴۹- حکمت ۳۶۱٫

نهج البلاغه موضوعی//عباس عزیزی