نهج البلاغه موضوعی خوشبختى و سعادت

خوشبختى و سعادت

۱۶۴۹٫ توشه آخرت خوشبخت
اتقوا الله عبادالله ! تقیه ذى لب شغل التفکر قلبه … و قد عبر معبر العاجله حمیدا، و قدم زاد الاجله سعیدا .
از خدا بترسید اى بندگان خدا! همچون خداترسى خردمندى که تفکر دل او را به خود مشغول کرده است … از گذرگاه دنیا با سرافرازى گذشته و توشه آخرت را با خوش بختى پیش فرستاده است . ^(۱۶۴۲)

۱۶۵۰٫ سعادتمند و بدبخت
السعید من وعظ بغیره ، و الشقى من انخدع لهواه و غروره .
سعادتمند کسى است که از دیگران پند بیاموزد و بدبخت کسى است که هواى نفسش او را بفریبد و مغرور آن شود. ^(۱۶۴۳)

۱۶۵۱٫ سرنوشت نهایى
ان قادما یقدم بالفوز اءو الشقوه ، لمستحق لافضل العده .
همانا آن سرنوشت نهایى که یا رستگارى را با خود خواهد آورد و یا تباهى و شقاوت را، سزاوار آماده کردن بهترین وسایل براى سعادت است . ^(۱۶۴۴)

۱۶۵۲٫ گشایش بعد از سختى
عند تناهى الشده تکون الفرجه ، و عند تضایق حلق البلاء یکون الرخاء .
هنگامى که سختى به نهایت برسد فرج و گشایش خواهد بود و چون حلقه هاى بلا و رنج تنگ شود آسودگى فرا مى رسد. ^(۱۶۴۵)

۱۶۵۳٫ موجبات آسایش
اءفلح من نهض بجناح ، اءواستسلم فاءراح .
کسى رستگار شد که با پر و بال (یعنى یاران خود، اگر داشته باشد) به پا خاست و به مقصود رسید (و اگر پر و بالى نداشت ) تسلیم شد و مردم را راحت کرد. ^(۱۶۴۶)

۱۶۵۴٫ سعادت از آن چه کسى است ؟
طوبى لمن … وسعته السنه ، و لم ینسب الى البدعه .
خوشا به حال کسى که … سنت بر او تنگ نیاید و به بدعت (و بدعت گزارى ) نسبت داده شود. ^(۱۶۴۷)

۱۶۵۵٫ درخواست همنشینى با انسان هاى خوشبخت
نساءل الله منازل الشهداء، و معایشه السعداء، و مرافقه الانبیاء .
از خدا، مقام و منزلت شهیدان و زندگى کردن با نیک بختان و دوستى و همنشینى با پیامبران را درخواست مى کنیم .^(۱۶۴۸)

۱۶۵۶٫ خوشبختى از دیدگاه امام (ع )
لیس الخیر اءن یکثر مالک و ولدک ، و لکن الخیر اءن یکثر علمک و اءن یعظم حلمک .
خوشبختى آن نیست که مالت فراوان و فرزندات زیاد شود، بلکه خوشبختى آن است که علمت زیاد و حلمت فزون گردد. ^(۱۶۴۹)

۱۶۵۷٫ خوشبختى ها و بدبختى ها
فى تفسیر علم الغیب : یعلم الله سبحانه ما فى الارحام من ذکر اءو اءنثى ، و قبیح اءو جمیل ، و سخى اءو بخیل ، و شقى اءو سعید، و من یکون فى النار حطبا، اءو فى الجنان للنبیین مرافقا .
در تفسیر علم غیب مى فرماید: خداى سبحان مى داند که جنین داخل زهدان ها نر است یا ماده ، زشت است یا زیبا، بخشنده است یا خسیس ، بدبخت است یا خوش بخت ، کدام یک هیمه آتش دوزخ است و کدام یک همنشین پیامبران در بهشت . ^(۱۶۵۰)

۱۶۵۸٫ گستاخ بر خدا
لا یجترى على الله الا جاهل شقى .
بر خدا گستاخى نکند، مگر نادان بدبخت . ^(۱۶۵۱)

۱۶۵۹٫ آفریننده خوشبختى ها
اللهم ! داحى المدحوات ، و داعم المسموکات ، و جابل القلوب على فطرتها: شقیها و سعیدها .
بارخدایا! اى گستراننده زمین ها و برپاى دارنده آسمان ها و آفریننده دل ها بر سرشت بدبختى و خوش بختى . ^(۱۶۵۲)

۱۶۶۰٫ آن چه خوشى مى آورد
من کتابه للاشتر لما ولاه مصر : اعلم انه لیس شى ء باءدعى الى حسن ظن راع برعیته من احسانه الیهم ، و تخفیفه المؤ ومنات علیهم ، و ترک استکراهه ایاهم على ما لیس له قبلهم . فلیکن منک فى ذلک اءمر یجتمع لک به حسن الظن برعیتک ، فان حسن الظن یقطع عنک نصبا طویلا. و ان اءحق من حسن ظنک به لمن حسن بلاؤ ک عنده ، و ان اءحق من ساء ظنک به لمن ساء بلاؤ ک عنده .
در فرمان ولایت مصر به مالک اشتر مى فرماید:
توجه داشته باش که بهترین وسیله اى که استاندار را نسبت به زیردستان خود علاقه مند مى سازد این کارهاست : نیکى به مردم ، از زحمت هاى آنان کاستن و از کارهایى که قدرت انجام آن را ندارند به آنان دستورندادن . بنابراین وظیفه تو این است که در راه به دست آوردن حسن ظن به زیردستانت بکوشى ؛ زیرا حسن ظن کسى است که با او خوش رفتارى کرده اى و نتیجه آزمایش وى خوب بوده است و شایسته ترین فرد به سوءظن کسى است که با او بدرفتارى کرده اى و او را کمتر آزموده اى . ^(۱۶۵۳)

۱۶۴۲- خطبه ۸۳٫
۱۶۴۳- خطبه ۸۶٫
۱۶۴۴- خطبه ۶۴٫
۱۶۴۵- حکمت ۳۵۱٫
۱۶۴۶- خطبه ۵٫
۱۶۴۷- حکمت ۱۲۳٫
۱۶۴۸- خطبه ۲۳٫
۱۶۴۹- حکمت ۹۴٫
۱۶۵۰- خطبه ۱۲۸٫
۱۶۵۱- نامه ۵۳٫
۱۶۵۲- خطبه ۷۲٫
۱۶۵۳- نامه ۵۳٫

نهج البلاغه موضوعی//عباس عزیزی