بخل
۱۷۷۸٫ زندگى فقیران ، حساب توانگران !
عجبت للبخیل یستعجل الفقر، الذى منه هرب ، و یفوته الغنى الذى ایاه طلب ، فیعیش فى الدنیا عیش الفقراء؛ و یحاسب فى الاخره حساب الاغنیاء .
من درشگفتم از بخیل که به سوى فقر مى شتابد، فقرى که از آن گریخته است و بى نیازى و ثروتى که جویاى آن است به دست نمى آورد. بنابراین در دنیا همچون فقیران زیست مى کند و در آخرت همانند توانگران به حساب او رسیدگى مى شود. (۱۷۷۱)
۱۷۷۹٫ عیب حقیقى
البخل عار.
بخل عیب و ننگ است . (۱۷۷۲)
۱۷۸۰٫ پرهیز از مشورت با بخیل
لا تدخلن فى مشورتک بخیلا یعدل بک عن الفضل و یعدک الفقر .
در مشورت بخیل را بر خویش راه مده که تو را از احسان و بخشش بازدارد و فقر و تهیدستى را برایت وعده مى دهد. (۱۷۷۳)
۱۷۸۱٫ دورى از بخل
البخل جامع لمساوى العیوب ، و هو زمام یقاد به الى کل سوء .
بخل در بردارنده بدى هاى هر عیبى است و افسارى است که (بخیل ) به وسیله آن به سوى هر بدى کشانده مى شود. (۱۷۷۴)
۱۷۸۲٫ بخیل و شایسته ولایت نیست !
قد علمتم اءنه لا ینبعى اءن یکون الوالى على الفروج و الدماء و المغانم و الاحکام ، و امامه المسلمین ، البخیل .
شما مى دانید که مسئول و زمامدار ناموس و جان و غنایم (و اموال ) و احکام و پیشوایى مسلمانان ، نباید شخصى بخیل باشد. (۱۷۷۵)
۱۷۸۳٫ توصیه به احسان
یاءتى على الناس زمان عضوض ، یعض الموسر فیه على ما فى یدیه و لم یؤ مر بذلک ، قال الله سبحانه : (و لا تنسوا الفضل بینکم ) .
زمانى سخت بر مردم فرا مى رسد که آن که توانمند است بر آن چه در دست دارد سخت امساک مى کند، در حالى که او به این بخل دستور داده نشده است . خداوند سبحان فرموده است : و فضل و احسان را در میان خود فراموش مکنید. (۱۷۷۶)
۱۷۸۴٫ نهى از رقابت با بخیلان
یا بنى !… ایاک و مصادقه البخیل ؛ فانه یقعد عنک اءحوج ما تکون الیه .
(اى مردم )! از دوستى با افراد بخیل بپرهیز؛ چرا که در هنگام شدت نیاز و حاجت به او رهایت مى سازد. (۱۷۷۷)
۱۷۷۱- حکمت ۱۲۶٫
۱۷۷۲- حکمت ۳٫
۱۷۷۳- نامه ۵۳٫
۱۷۷۴- حکمت ۳۷۸٫
۱۷۷۵- خطبه ۱۳۱٫
۱۷۷۶- حکمت ۴۶۸٫
۱۷۷۷- حکمت ۳۸٫